Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Louisa, een woord van liefde
Louisa, een woord van liefde is een kostuumfilm uit 1972 van de regisseurs Paul Collet en Pierre Drouot. De film speelt zich af vlak voor het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog, in mei 1914.
Het verhaal
Vlak voor het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog vlucht de kleine Isabelle midden in de nacht uit het weeshuis. Zij komt twee mannen tegen in het bos: Pierre en Paul.
Pierre en Paul zijn altijd bezig met hun broodwinning: Mensen amuseren op feesten. Zij zijn uitgenodigd om het verlovingsfeest van Louisa, de dochter van de Graaf die tegen haar zin wordt uitgehuwelijkt, op te vrolijken.
De twee mannen vinden het zielig om het kleine meisje alleen achter te laten, dus nemen zij haar mee naar hun bestemming: Het verlovingsfeest van Louisa.
Louisa is een levenslustige jonge vrouw. Helaas groeit zij op in het verkeerde milieu, een milieu waar zij niet thuis hoort. Louisa groeit op in een Gouden kooi met haar rijke vader en het personeel. Louisa wordt uitgehuwelijkt tegen haar zin. Haar vader koos Charles voor haar uit. Een ondankbare man die alleen maar uit is op Louisa haar adellijke achtergrond, en haar respectloos behandeld.
Op de dag van het verlovingsfeest, juist als Louisa de hoop voor zichzelf opgeeft, komt het geluk aan haar kant te staan. Pierre en Isabelle komen per luchtballon op het landgoed aan. Louisa is al snel geïnteresseerd in het door haar vader ingehuurde gezelschap.
Na een korte kennismaking met Pierre, gaat iedereen een borreltje drinken. Isabelle komt aan bij Louisa en vraagt haar om hulp. Al snel groeit er een bijzondere band tussen hen tweetjes. Ondertussen heeft Pierre teveel gedronken, en is lichtelijk aangeschoten. Dit maakt hem niet geliefd onder de andere gasten van het verlovingsfeest.
Na enkele opmerkingen zijn de gasten het beu. Ze besluiten met zijn allen het eigendom van Pierre - de luchtballon - op te laten, om Pierre terug te pakken. Pierre probeert de ballon nog te redden, maar dat lukt hem niet. De ballon zweeft weg en Pierre en Isabelle kunnen geen kant op. Paul voelt nattigheid als hij iets later aankomt bij het verlovingsfeest. Hij rent naar Pierre en Isabelle toe, om te kijken of alles wel oké is. Louisa raakt niet alleen geïnteresseerd in Pierre, maar ook in Paul. Dit zorgt later voor spanningen.
Paul, Pierre en Isabelle kunnen geen kant op. Hun enige voertuig is vernietigd, en dus zijn zij verplicht om in het nabijgelegen paviljoen op het landgoed van Louisa haar vader, hun intrek te nemen totdat er een nieuwe ballon kan worden aangeschaft.
Terwijl Paul, Pierre en de kleine Isabelle in een leeg, vies paviljoen zitten, zit Louisa met de cique vrienden van haar vader en Charles te dineren. Buiten stormt het hard, en de bliksem slaat bij hen in. Louisa schrikt, en moorst rode wijn op haar witte jurk. Louisa wilt zich omkleden, en krijgt hulp aangeboden van Paulette, het dienstmeisje. Louisa weigert de hulp aan te nemen, en loopt naar haar kamer.
Eenmaal in haar kamer is Louisa alleen, en kijkt ze door het raam. Vanuit het raam kan zij naar het paviljoen kijken, en ze besluit de ramen open te doen. Louisa voelt zich vrij, en bevrijd zichzelf van alle etiketten. Ze doet haar knot uit haar mooie haren, die wapperen in de wind. Ze draait zich om, kijkt naar een stoel waar een bijzondere jurk op ligt, loopt er naar toe en trekt hem aan. Even later komt Paulette haar kamer binnen. Paulette schrikt, omdat het buiten stormt en Louisa gewoon haar ramen wijd heeft openstaan. Louisa lijkt niet helemaal in orde. Paulette vraagt wat er is, maar Louisa zwijgt. Louisa vraagt zich af of Paul, Pierre en Isabelle al te eten hebben gehad. Het antwoord is nee, en Louisa loopt zwijgend naar de benedenverdieping.
Als een ongelukkige prinses in een mooie blauwe jurk met een mooi kapsel, loopt zij de trap af. Het etende gezelschap kijkt haar nog verbaasd na. Louisa loopt richting de tafel, en pakt een schaal met eten. Ze loopt naar de deur, terwijl haar vader vraagt waar zij mee bezig is. "Ik breng eten naar de gasten in het Paviljoen, Papa. Die ben jij vergeten!" Ze doet de deur open, en loopt vervolgens naar buiten.
Eenmaal in het paviljoen aangekomen, maakt zij beter kennis met Paul, Pierre en Isabelle. Zij wilt met hen verder leven, zonder allerlei regels en adellijk gedoe. Paul, Pierre en Isabelle willen dat ook. Ze besluiten hun wens voort te zetten, en gaan de volgende ochtend nog richting een boerderij, die onderdeel is van het landgoed van de vader van Louisa, om daar een leven op te bouwen met zijn viertjes.
Eenmaal bij de boerderij aangekomen krijgen ze onverwacht bezoek van de nogal koppige Ivan. Hij heeft zonder pardon een aantal jaren geleden zijn intrek genomen op de boerderij. Op voorwaarde mogen Louisa, Paul, Pierre en Isabelle blijven, maar als het voor hem teveel wordt, vertrekt hij.
In het begin hangt Louisa steeds meer bij Paul, wat de oorzaak is van een jaloerse Pierre. Dit zorgt voor spanningen. Louisa voelt die spanning, waardoor ze iets meer naar Pierre gaat. Nu is Paul de persoon met de jaloezie. Louisa kan de aandacht niet verdelen, omdat zij van beide mannen houdt. Ze besluit een vrije driehoeksrelatie te beginnen, waar Pierre en Paul eerst niks van weten. Pierre komt er achter doordat Isabelle verteld heeft dat zij Louisa en Paul heeft betrapt in de stal, toen zij stonden te zoenen. Pierre is gekwetst, en maakt het bespreekbaar met Louisa en Paul. Dit zorgt bijna voor het vertrek van èèn van de mannen, maar Louisa wilt dat niet. "Jullie gaan geen van beide. Als er gevaar dreigt, als ze ons hier vinden, vertrekken wij samen."
De liefdesspanningen zijn ongeveer achter de rug als de oorlog steeds dichterbij komt. Als Louisa, Paul en Pierre in harmonie in de stal liggen te vrijen, komt er een boze menigte aan bij de boerderij. Ze maken alles kapot, en Louisa, Paul, Pierre en Isabelle zijn nergens meer veilig.
De volgende ochtend vertrekken ze naar de vader van Louisa, om daar onder te duiken. Na een lange tijd ziet de vader van Louisa zijn dochter weer en hij is zielsgelukkig. Wat hij niet weet, is dat Louisa een relatie heeft met twee mannen, op hetzelfde moment. Hij besluit een hartig woordje met Louisa te spreken, onder vier ogen. Er komen dingen uit zijn mond die Louisa doen besluiten om te vertrekken, maar de vader van Louisa wilt dat zij blijft. Louisa vraagt aan haar vader of zij hen een kans willen geven, en hem te laten zien dat Louisa echt gelukkig is. Dit kan de vader van Louisa niet accepteren, en hij zet Louisa met haar gezelschap het huis uit.
Louisa en haar gezelschap nemen hun intrek in het paviljoen. Al vroeg in de ochtend komt Paulette binnen om Louisa iets te vertellen. Ze ziet dat zij en haar gezelschap nog liggen te slapen, en zij besluit Louisa te wekken. Eenmaal buiten vertelt Paulette haar dat de vader van Louisa, Paul heeft aangeklaagd bij de politie. Louisa schrikt, en komt tot de conclusie dat zij en haar gezelschap onmiddellijk weg moeten. Ze vertrekken naar een onderduikerskamp, waar ze hopen veilig te zijn. Maar niets is minder waar, blijkt later. Bij aankomst krijgt iedereen taak. Pierre en Isabelle moeten opzoek naar een plaats om onder te duiken en Paul gaat opzoek naar bedden of strooizakken. Louisa loopt het verzorgingsgebied voor gewonden soldaten binnen, om te kijken. Zij wordt aangesproken door een soldaat die gewond is aan zijn geslachtsdeel. Ze schrikt, en even later hoort ze op de achtergrond dat er paniek uitbreekt. Er komt gifgas vrij, en Louisa moet rennen voor haar leven. Ze heeft gas ingeademd, en valt neer.
Even later is het gas overgewaaid en Paul treft Louisa bewusteloos aan. Hij kijkt of zij wel in orde is. Louisa leeft nog, maar is heel zwak door het ingeademde gas. Pierre en Isabelle hebben ondertussen onderdak gevonden, een paar kilometer van het kamp vandaan. Pierre neemt de zwakke Louisa op zijn armen mee, hij draagt haar.
Even later valt Louisa weg en Paul legt haar voorzichtig neer op de grond. Omdat Paul uit paniek heel hard schreeuwde komen Pierre en Isabelle naar buiten om te kijken wat er aan de hand is. Louisa zal gaan sterven, en ze moeten afscheid van haar nemen. Met zijn drietjes zitten zij om haar heen, terwijl Louisa haar laatste levensadem uitblaast. Isabelle barst in tranen uit, omdat zij op een verschrikkelijke manier haar "moeder" is kwijtgeraakt. Zo bijzonder was hun band. Paul pakt Louisa voorzichtig op, en legt haar in een houten lijkkar. Ze trekken Louisa de mooie, blauwe jurk aan en om haar heen liggen allemaal mooie bloemen. Ze geven haar af bij het landgoed van haar vader, daar waar alles begon. Paul, Pierre en Isabelle moeten verder leven, zonder Louisa.
Rolverdeling
|
|
|
Wetenswaardigheden
Leendert Janzee, de eerste man van de hoofdrolspeelster (Willeke van Ammelrooy) kreeg een kleine rol in deze film. Hij speelde de gewonde soldaat in het verzorgingsgebied. De man die deze rol eigenlijk zou krijgen werd onverwacht ziek, en dus zorgde Willeke ervoor dat Leendert de rol zou overnemen. Volgens Willeke haar biografie acte de présence deed Leendert het hartstikke goed. Leendert vond van niet, maar hij was manisch depressief. Op 29 oktober 1972 pleegde hij zelfmoord en liet hij zijn gezinnetje achter.
Zangeres Ann Christy zong het themalied van deze film. De zangeres overleed in de jaren '80 aan de gevolgen van kanker.
Bronnen, noten en/of referenties
http://www.lyricsmode.com/lyrics/c/christie_ann/een_woord_van_liefde.html
|