Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Collegium Classicum c.n. M.F.

Uit Wikisage
Versie door O (overleg | bijdragen) op 11 mei 2015 om 18:09 (https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Collegium_Classicum_c.n._M.F.&oldid=44069498 - 84.35.251.115 5 apr 2015)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Collegium Classicum cui nomen M.F. is het vakdispuut voor studenten Griekse en Latijnse Taal en Cultuur aan de Universiteit Leiden. M.F. werd opgericht op 5 november 1913 en is daarmee de oudste vereniging klassieke talen van Nederland. Naast de wekelijkse borrels en/of koffietafels is de belangrijkste activiteit de maandelijkse vergadering waarop één of twee lezingen worden gegeven door de leden.

Geschiedenis

Op 5 november 1913 werd het Collegium Classicum cui nomen M.F., kort gezegd M.F., opgericht door zes eerste- en tweedejaars. Deze heren en dames zochten namelijk een manier om vaker en geregelder met studiegenoten in contact te komen en om daarbij hun kennis te verbreden van zowel de minder traditionele vakgebieden, zoals Nieuwgrieks en papyrologie, als ook de stof die op college werd behandeld. Doel was ‘een zo nauw en levendig mogelijk contact met de oudheid’ te bereiken. De tweede wereldoorlog had in eerste instantie maar een kleine impact op het dispuutsleven en sluiting van de universiteit in 1940 na de lezing van Cleveringa zorgde in eerste instantie zelfs voor een kleine bloei, daar er meer tijd was om lezingen voor te bereiden voor de leden. Dit alles veranderde in november 1941, toen de universiteit definitief niet meer geopend zou worden. Studenten waaierde uit over de overige universiteiten van Nederland en op 27 november 1941 ging M.F. ondergronds. Vanaf 1943 echter werd het vrijwel onmogelijk om nog enigszins samen te komen. Na de studentenrazzia’s van 6 februari dat jaar en de sluiting van alle Nederlandse Universiteiten, doken de meeste leden onder. In april werden de activiteiten geheel gestaakt. Slechts in 1944 werden er nog drie vergaderingen gehouden met steun van oud-leden. Vanaf 7 juli 1945 werden de activiteiten weer hervat. M.F. onderhoudt warme banden met de overige verenigingen klassieke talen in Nederland. Zo wordt er eens per jaar een interclassici-voetbaltoernooi gehouden in samenwerking met de studieverenigingen Laverna en Koinon uit Amsterdam, Boreas uit Groningen en Sodalicium Classicum Noviomagense uit Nijmegen. Daarnaast vond vorig jaar ook het eerste interclassici-themafeest plaats, dat eens in de twee jaar gehouden zal worden.

Zusterdisputen

M.F. was niet altijd het enige vakdispuut klassieke talen te Leiden. Vanaf de late jaren twintig zag het studiebestuur steeds meer het nut van dergelijke disputen voor het opvangen en begeleiden van eerstejaars in de academische wereld. M.F. was echter huiverig voor te veel nieuwe leden, die de cohesie van het dispuut in gevaar konden brengen, en het dispuut was daarnaast ook zeer selectief wat betreft haar nieuwe leden. Een oplossing werd uiteindelijk gevonden in een tweede vakdispuut. Vires Acquirit Eundo (afgekort tot V.A.E. of Vires) werd in 1934 opgericht. In de afspraken die tussen de twee disputen werden gemaakt, werd onder meer vastgesteld dat hospitantenvergaderingen niet op dezelfde dagen zouden worden gehouden en dat men niet van beide disputen lid kon worden. Een derde dispuut volgde direct na de tweede wereldoorlog. Aan het einde van de oorlog werd de Civitasgedachte breed gedragen onder de leden en men vond dan ook dat elke Leidse classicus in een dispuut moest kunnen komen. Met V.A.E. werd dan ook afgesproken om de hospitanten eerlijk te verdelen tussen de twee disputen. De Civitas-revolutie werd echter niet als een algemeen groot succes ervaren. Men had het gevoel men leden te moeten opnemen, die men eigenlijk niet wilde opnemen en daarbij was het hospiteren nu nutteloos geworden. M.F. zegde dus de hospitantenregeling op, waarna V.A.E. snel volgde. Hiermee werd het eerstejaarsprobleem weer actueel. Terwijl zowel beide disputen als de studie zelf naar een oplossing zochten, namen de eerstejaars het heft in eigen handen en richtte een derde dispuut op: Humanitas. Tussen de drie disputen werden wederom afspraken gemaakt over nieuwe hospitanten. Alleen aan die hospitanten zou een uitnodiging gestuurd mogen worden, die bij alle drie collegia gehospiteerd hadden. Alle eerstejaars zouden in dezelfde tijd hospiteren bij alle disputen; een lijst met onderwerpen, suggesties voor verhandelingen, werd door de besturen opgesteld; de uitnodigingen voor het lidmaatschap zouden tegelijk verzonden worden; de disputen mochten uitnodigen wie ze wilden, maar niet genodigden zouden over de disputen verdeeld worden. Ondanks de afspraken gaven V.A.E. en M.F. nog wel een te kennen er vanuit te gaan dat Humanitas de afgewezen hospitanten toch wel zou opnemen. De jaren veertig en vijftig brachten een groeiend aantal studenten Klassieke Talen en in 1959 zagen de drie disputen zich genoodzaakt een vierde dispuut op te richten. Elk dispuut zou vier leden afstaan om het nieuwe dispuut te vormen dat in 1960 werd opgericht en de toepasselijke naam KPATHP meekreeg. Halverwege de jaren zestig vond er echter een omslag plaats in de groei van eerstejaars en hospitanten, niet alleen liepen het aantal aanmeldingen voor de studie terug, ook kozen steeds meer eerstejaars ervoor om geen lid te worden van een dispuut. In 1967 valt het eerste slachtoffer en wordt Humanitas opgedoekt. KPATHP en V.A.E. besluiten in 1970 te fuseren tot het nieuwe dispuut EDEPOL (later E.D.E.P.O.L.), dat op zijn beurt in 2002 zijn laatste vergadering houdt. M.F. is echter niet helemaal alleen. Sinds 2012 is er namelijk ook de studievereniging van GLTC Leiden, Sophia Aeterna.

Bekende oud-leden