Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Gedragsethiek

Uit Wikisage
Versie door O (overleg | bijdragen) op 19 feb 2015 om 12:10 (https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gedragsethiek&oldid=43243206 7 feb 2015 - 24.132.1.147 30 jan 2015)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Gedragsethiek (of behavioral ethics) verwijst naar de empirische, sociaal wetenschappelijke studie van moreel en immoreel gedrag. Veelal gaat het hierbij om gedrag van werknemers en managers in private en publieke organisaties. Het onderzoeksgebied heeft een grote vlucht genomen in reactie op een groot aantal schandalen in het internationale bedrijfsleven, zoals de schandalen bij Enron, WorldCom, Ahold, Parmalat, Lehman Brothers en News of the World. Deze schandalen hebben economische schade teweeg gebracht en ze hebben het vertrouwen ondermijnd van overheden, aandeelhouders en het grote publiek in de zakelijke en financiële wereld [1].

Gedragsethiek verschilt van traditionele filosofische benaderingen van bedrijfsethiek. Deze laatste proberen normatieve kaders te ontwikkelen waarbinnen bedrijven en hun leden zich zouden moeten bewegen. Gedragsethiek bestudeert welke factoren ervoor zorgen dat mensen zich op een moreel acceptabele dan wel onacceptabele manier gedragen. Er worden verschillende typen antecedenten van moreel en immoreel gedrag bestudeerd zoals persoonlijkheidsfactoren (bijvoorbeeld morele identiteit, machiavellisme) en intuïtieve en emotionele processen die bijdragen aan moreel en immoreel gedrag. Ook worden aspecten van de morele kwestie bestudeerd (bestaat er bijvoorbeeld een sterke consensus dat een bepaalde actie moreel onacceptabel is). Ten slotte worden contextuele antecedenten van moreel en immoreel gedrag bestudeerd, zoals het type leiderschap in organisaties, de machtsstructuur en de hiërarchie, en de vorm van besluitvormingsprocessen.[2]

Inzichten die worden ontwikkeld binnen het vakgebied van de gedragsethiek zijn ook zeer bruikbaar om te worden toegepast in interventies die erop gericht zijn om het morele gedrag van organisatieleden te verbeteren. Tot nog toe hebben deze interventies vaak een vorm waarin op de een of andere manier gediscussieerd wordt over lastige morele dilemma’s. Hoewel er evidentie is dat nadenken en discussiëren over morele dilemma’s een positief effect heeft op dit morele redeneren is er geen evidentie dat hiermee ook moreel gedag in organisaties wordt gestimuleerd.[3]

Aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam is een expertisecentrum opgericht dat zich specifiek bezig houdt met de studie van gedragsethiek.[4]

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. º Ambrose, M. L., Schminke, M., & Reynolds, S. J. (2014). Behavioral ethics: New frontiers. Organizational Behavior and Human Decision Processes, 123, 77–78.
  2. º Kish-Gephart, J. J., Harrison, D. A., & Klebe Trevinõ, L. (2010). Bad apples, bad cases, and bad barrels: Meta-analytic evidence about sources of unethical decisions at work. Journal of Applied Psychology, 95, 1–31.
  3. º Weaver, G. R., Reynolds, S. J., & Brown, M. E. (2014). Moral intuition: Connecting current knowledge to future organizational research and practice. Journal of Management, 40, 100–129.
  4. º Erasmus Center of Behavioral Ethics
rel=nofollow
rel=nofollow