Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Georges Boesmans
Georges Boesmans (Tongeren, 16 oktober 1949 - Houthalen, 22 mei 2012) was een Belgische huisarts die zijn praktijk had in de wijk Meulenberg te Houthalen.
Populariserend
"Hij was een goed mens. Hij was onze vriend." Zoals de allochtonen van Meulenberg hem noemen.
Studies
Hij groeide op in Genk waar zijn vader José Boesmans de bekende "Directeur" van de Depot Brouwerij van Alken (nu Brouwerijen Alken-Maes) was. Hij was Humaniora Student aan het Sint-Jan Berchmanscollege (Genk). Hij studeerde geneeskunde aan de Katholieke Universiteit Leuven en was ook zeer actief in het studentenleven. Hij was o.a. praeses van de Genkse Studentenclub Mijnlamp. Hij was een trouwe supporter van Thor Waterschei en later KRC Genk. Hij beëindigde zijn studies in 1976 om zich dan te vestigen als huisarts in de wijk Meulenberg.
Hobby's, interesse
Hij was een trouwe supporter van Thor Waterschei en later KRC Genk. Hij was actief lid van Kiwanis Genk.
Loopbaan
Als Dokter trad hij in de voetsporen van zijn Nonkel Dokter Paul Boesmans, die in Waterschei een huisartsen praktijk had en veel geconfronteerd werd met de toen nog dodelijke stoflongziekte van de mijnwerkers, die niet altijd rechtvaardig als beroepsziekte werd beoordeeld. Zijn volhardende en gedreven ingesteldheid om er te zijn voor zijn patiënten en om op te komen voor hun rechten bij o.a. controle artsen, ondanks intimiderende tussenkomsten van de Orde der Geneesheren, waren kenmerkend voor hem. De wijze hoe hij opkwam voor zijn patiënten voor wie hij de beste behandelingen eiste van collega’s specialisten en controle artsen, was eerder ten koste van zichzelf, dan uit eigen belang. Hij gunde zichzelf te weinig tijd, om zijn genetische bepaalde ziekte te verzorgen. Hij overwon ondertussen verschillende periodes van langdurige ziekte op basis van zijn strijdlust. Ondanks zijn zwakkere gezondheid bleef hij kost wat kost doorgaan, op basis van zijn volharding en ten diensten van zijn patiënten, die hem nauw aan het hart lagen. Helaas hadden de fysieke uitputtingen van het verleden zijn motor opgebruikt. Zijn laatste levensdag was een gewone Maandagse werkdag. Zijn trouwe en geliefde patiënten bleven verweesd achter en de allochtonen stonden als eerste in de aanschuivende rij om op de voor hen passende en soms ritueel getinte wijze, afscheid te nemen van hun grote vriend Docter Boesmans. “Hij was een goed mens. Hij was onze vriend.” waren via betraande ogen hun welgemeende en troostende woorden, die gedrukt staan in de ziel van zijn weduwe, zijn drie kinderen en naaste familie.
| Bronnen, noten en/of referenties |