Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
John van Baarle
John van Baarle (Schiedam, 19 april 1945) is een Nederlandse schaker, die tussen 1968 en 1983 vrijwel onafgebroken in de top twintig van de nationale ranglijst stond.
Loopbaan
Als junior was hij al een van de beste spelers van zijn generatie en nadat hij in 1965 voor de schaakclub Rotterdam zijn debuut had gemaakt in de Hoofdklasse van de KNSB-competitie brak hij snel door naar de Nederlandse subtop. In het seizoen 1965/1966 werd hij met Rotterdam clubkampioen van Nederland, een prestatie die hij met dezelfde club in 1967/1968 en 1976/1977 zou herhalen. In 1969 vestigde hij zijn reputatie definitief toen hij debuteerde in het kampioenschap van Nederland met een gedeelde zesde plaats en een score van 6 punten uit 11 partijen, waaronder een spectaculaire overwinning op grootmeester Jan Hein Donner. Ook in 1970, 1971, 1973 en 1977 wist hij zich te plaatsen voor de finale van de nationale titelstrijd met een gedeelde vierde plaats in 1970 als beste resultaat. In dezelfde periode kwalificeerde hij zich tevens vier keer voor de Meestergroep van het jaarlijkse IBM-toernooi in Amsterdam, met een 6e en een 7e plaats in resp. 1969 en 1975 als beste resultaten. Ook was hij drie keer deelnemer aan de eveneens jaarlijkse OHRA-toernooien in Amsterdam, in 1982, 1983 en 1984. Hij speelde diverse open toernooien in binnen- en buitenland, waarvan hij er verscheidene won, zoals het open kampioenschap van Luxemburg in 1978 en Metz 1977. In 1972 deelde hij de eerste plaats in het open kampioenschap van Nederland met Jaap Vogel en Rob Hartoch, maar de titel ging naar Jaap Vogel. Ook vertegenwoordigde hij Nederland in landenwedstrijden tegen Tunesië (1965) en Engeland (1972) en in het Clare Benedict-toernooi 1979 en de EEG-cup in 1980.
Titel
In 1982 verleende de FIDE hem de FIDE-meestertitel. Internationaal Meester werd hij (nog) niet, al voldeed hij twee keer aan de daarvoor gestelde norm, namelijk in het OHRA-toernooi in Amsterdam in 1982 en het open toernooi van Oostende in 1984. Hij is daarmee een van de beste Nederlandse schakers van de afgelopen vijftig jaar die géén Internationaal Meester of Grootmeester werden.
Snelschaak
In zijn jonge jaren was John een van de beste snelschakers van Nederland. Het eerste grote snelschaaktoernooi dat hij won was het GOVA-toernooi in Arnhem in 1968 (vóór o.a. Jan Timman, Hans Ree en Hans Böhm), een succes dat in de jaren daarna door tientallen andere zou worden gevolgd. In 1972, 1974 en 1976 was hij Nederlands kampioen in deze discipline.
Eindspel
Een van Johns specialiteiten is zijn volkomen beheersing van het geheimzinnige pionneneindspel: Wit: Kb1, pionnen h2, g2, f2 / Zwart: Kg8, pionnen a7, b7, c7. Wit aan zet wint, maar de problematiek is zo moeilijk te doorzien dat het zonder grondige voorstudie vrijwel onspeelbaar is. Menig grootmeester is in de loop der jaren met dit eindspel tot wanhoop gedreven door John, die het met wit altijd wint en met zwart nooit verliest.
Externe Links