Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Het denkende lichaam

Uit Wikisage
Versie door O (overleg | bijdragen) op 2 jan 2014 om 08:33 (https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Het_denkende_lichaam&action=edit&oldid=39857636 Jufeva 19 dec 2013)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

"Het Denkende Lichaam" is een boek van dr. Charles de Monchy (1924) over de relatie tussen het bewustzijn, het brein en het lichaam. Het boek is verschenen in januari 2013. [1]

Bestand:Charles de Monchy, 2013.jpg
Picture of Charles de Monchy
Bestand:"Het Denkende Lichaam" van Charles de Monchy.jpg
"Het Denkende Lichaam" van Charles de Monchy
Inhoud

In "het denkende lichaam" bekijkt de Monchy of hoe het 'Ik' invloed uitoefent op het functioneren van het lichaam. Hij weerspreekt het idee dat de materialistische wetenschapsvisie de enige mogelijke manier is om medische kwesties te beschouwen en kiest een uniek uitgangspunt; hij behandelt het 'Ik', zoals je van een goede medicus mag verwachten, als een lichaamsdeel. Net als alle andere lichaamsdelen vervult het 'Ik' zijn eigen taken, kent zijn eigen sterktes en zwaktes en interacteert met andere lichaamsdelen. Het 'Ik' volgt orders, maar deelt ze ook uit. De aloude vraag waaruit de persoonlijkheid bestaat blijft helaas in nevelen gehuld, maar dit boek bewijst op een prettig leesbare en rationele manier dat de ziel niet slechts uit cellen bestaat.

Recensies

Frans Kusse 3 oktober 2013 [2] Charles de Monchy werkte als kinderarts, o.a. in het Wilhelmina Kinderziekenhuis, promoveerde daar en werd later afdelingshoofd en opleider van specialisten en studenten aan het St. Joseph Ziekenhuis in Eindhoven (nu Maxima Medisch Centrum in Veldhoven). Naast kinderarts is hij onderzoeker en filosoof. Zijn drang om het leven echt te begrijpen – volgens mij het kenmerk van de echte wetenschapper – komt duidelijk naar voren in dit prettig te lezen en wetenschappelijk goed onderbouwde boek. De Monchy neemt ons mee op zijn zoektocht naar antwoorden op de essentiële levensvraag: is de materiële visie op het leven de enige of is er meer?

Aan de hand van tal van voorbeelden – zoals mensen die na een hersenbeschadiging toch in staat zijn om bepaalde vaardigheden of kennis te reproduceren – en wetenschappelijke onderzoeken laat hij zien dat het ‘ik’ en ons bewustzijn blijkbaar van een andere orde zijn en niet te verklaren vallen vanuit de huidige kennis van de neuroanatomie en neurofysiologie. Hoewel hij tot een punt komt waar we (nog) niet alle antwoorden hebben, geeft hij wel een richting aan door te wijzen op de bevindingen van andere wetenschappen, zoals de (kwantum)fysica, waar al langer theorieën bestaan over de wereld voorbij de direct zichtbare, fysieke wereld. Het is de kunst van de goede leraar om zulke moeilijke materie zo begrijpelijk neer te schrijven!

Wat het boek bijzonder interessant maakt, zijn de toepassingsmogelijkheden die deze nieuwe inzichten hebben bij de behandeling van onze patiënten. Dit boek is een must voor iedere arts en wetenschapper, zeker voor hen die zich bezighouden met integrale geneeskunde.

NBD Biblion (A. C. Polkerman) 6 mei 2013 [3] De Nederlandse arts geeft in dit duidelijk geschreven boek zijn visie over de werking van de menselijke geest. Hij onderscheidt daarbij het 'Ik' dat non-lokaal lijkt te zijn, uit vrije wil besluiten kan nemen en bewust de hersenen kan beïnvloeden. Dit wordt geïllustreerd aan de hand van een aantal treffende voorbeelden omtrent BDE, ontleend aan de inzichten van onder andere Van Lommel. Andere voorbeelden zijn de werking van placebo's en de psychische invloed op lichamelijke klachten. Verder neemt de schrijver een open houding aan tegenover de kwantumtheorieën.

Het boek is prettig leesbaar, hoewel het moeilijker is dan het op het eerste gezicht lijkt. Zijn belang ontleent het aan het brengen van een beargumenteerde verwerping van de materialistische opvattingen over de centrale betekenis van de hersenen voor het menselijk gedrag van een aantal hedendaagse wetenschappers. Het enorme raadsel rond het functioneren van de hersenen wordt ook door dit boek niet opgelost, maar het boek levert wel een sterke bijdrage aan het denken hierover en een nieuwe benadering van het hersenonderzoek.

Voor geïnteresseerden in het functioneren van de menselijke geest en de inzichten van de wetenschapsfilosofie. Bevat enkele foto's, een literatuuropgave (zonder plaatsnaam) en informatie over de auteur.

Biografie Charles de Monchy

Na zijn studie geneeskunde in Lausanne en Leiden heeft Charles de Monchy zich gespecialiseerd als kinderarts en is als zodanig jarenlang werkzaam geweest, o.a. in het Wilhelmina Kinderziekenhuis. Daar promoveerde hij en werd later afdelingshoofd en opleider van specialisten en studenten aan het St. Joseph Ziekenhuis in Eindhoven (nu Maxima Medisch Centrum in Veldhoven). Behalve arts wordt De Monchy ook als onderzoeker en praktisch filosoof aangemerkt. Hij heeft regelmatig in nationale en internationale medische tijdschriften gepubliceerd. [4][5][6]

  1. º Uitgeverij Milinda/de Driehoek in Rotterdam met ISBN nummer 9789060307328. Monchy, de (2013). Het denkende lichaam. Rotterdam: Milinda/ de Driehoek.
  2. º https://www.milinda-uitgevers.nl/driehoek/boek/3220/het-denkende-lichaam
  3. º https://www.milinda-uitgevers.nl/driehoek/boek/3220/het-denkende-lichaam
  4. º Lingiardi, V., Maffei, C. and Monchy, C., de (1993). Evaluating sex as a variable in the doctor-patient relationship of an Italian medical student sample. Medical Education, 27, 188. doi: 10.1111/j.1365-2923.1993.tb00252.x
  5. º Monchy, C. de, Richardson, R., Brown, R. A. & Harden, R. M. (1988). Measuring attitudes of doctors: the doctor-patient (DP) rating. Medical Education, 22: 231–239. doi: 10.1111/j.1365-2923.1988.tb00012.x
  6. º Monchy, C. de (1985). Assessment of clinical competence in paediatrics. Medical Education 19: 425–426. doi: 10.1111/j.1365-2923.1985.tb01347.x
rel=nofollow