Fahrenheit

Fahrenheit is een temperatuurschaal, bedacht door Gabriel Fahrenheit. De graad Fahrenheit is geen SI-eenheid. Volgens een artikel dat Fahrenheit zelf schreef in 1724, is zijn schaal gebaseerd op drie referentiepunten. Het nulpunt werd verkregen door de thermometer in een mengsel van ijs, water en ammoniumchloride (een zout) te plaatsen. Dit was in die tijd een veel gebruikte methode om een lage temperatuur te krijgen. Het tweede referentiepunt, 32 °F, vond hij door de thermometer in zuiver water te plaatsen waarop ijsvorming plaatsvond. Het derde en laatste referentiepunt, 96 °F, werd bepaald door de lichaamstemperatuur van een gezond persoon, gemeten in de mond of onder de oksel. Op die manier bedroeg het verschil tussen het smeltpunt van ijs (32 °F) en de lichaamstemperatuur (96 °F) 64 graden, wat hem toeliet zijn schaal op zijn instrumenten aan te brengen door het interval 6 keer in de helft te verdelen.

Fahrenheit kwam met zijn schaalverdeling in 1724, eerder dus dan Anders Celsius, die in 1742 de temperatuurverdeling in graden Celsius definieerde. Fahrenheit baseerde zijn temperatuurschaal op eerder werk van Ole Christensen Rømer, die in 1701 de Rømer-schaal ontwikkelde.

Temperatuurmeting in graden Fahrenheit wordt alleen nog gebruikt in de Verenigde Staten van Amerika en Belize. Graden Fahrenheit worden ook nog wel gebruikt door de oudere generatie van het Verenigd Koninkrijk, Australië, Zuid-Afrika, Canada, Ierland, India en Jamaica omdat de temperatuurschaal van Fahrenheit vroeger ook in deze landen in gebruik was. In andere landen wordt de temperatuur in graden Celsius uitgedrukt.

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties