Rein Leven-beweging

De Rein Leven-beweging (RLB) was een van 1901 tot 1929 bestaande christenanarchistische beweging die streefde naar ’reinheid in woorden en daden’.

Hun ’beginselverklaring’ luidde (in de toen gebruikelijke spelling):

De Rein Leven-beweging heeft tot grondslag en doel het streven naar sexueele reinheid.
Zij aanvaardt als ideaal een leven volgens dezen maatstaf:
Al die geslachtsverrichtingen zijn ongeoorloofd, waarbij geen rekening wordt gehouden met mogelijke schadelijke gevolgen voor het lichamelijk of geestelijk welzijn der betrokken personen zelf, of van hunne mogelijke nakomelingschap.
Geslachtsgemeenschap is alleen dan volkomen rein, wanneer die plaats vindt in hoogste liefdeseenheid, in huwelijk, tusschen man en vrouw, en wanneer in de bedoeling der beide personen de mogelijkheid van voortplanting niet is buitengesloten.
Onder huwlijk wordt verstaan de éénwording van man en vrouw in de hoogste beteekenis van het woord, een band voor het leven gesloten.
Op grond daarvan bestrijdt zij prostitutie, nieuw-malthusianisme, homo-sexueele geslachtsdaden, onanie en elken anderen vorm van onkuischheid in daden, woorden en gedachten, en werkt zij aan de verspreiding en naleving der in deze beginselverklaring gestelde opvattingen en eischen.^[1]

De Rein Leven Beweging was grotendeels geïnspireerd door de ideeën van de Russische schrijver Leo Tolstoj.^[2]

Geschiedenis

De Rein Leven-beweging werd in 1901 opgericht door Edo Fimmen, Louis Bähler en Menno Huizinga Jr., met steun van Lodewijk van Mierop^[3] en Felix Ortt. Vanaf 1902 verscheen het tijdschrift Rein leven waarin de ideeën van de beweging werden uitgedragen.^[4]

Jacob van Rees richtte in 1903 in de geest van de beweging de Humanitaire School op.

In 1905 werd Lodewijk van Mierop uit de redactie van Rein Leven gezet. Hij begon daarom het maandblad Levenskracht. In 1907 raakte de beweging in twee kampen verdeeld door onenigheid over de vraag of men een huwelijk burgerlijk geregistreerd moest zijn of dat of niet, wat een ’vrij’ huwelijk heette.

In 1908 had Levenskracht het tijdschrift Rein leven verdrongen.

Lodewijk van Mierop had na de dood van zijn vader een groot kapitaal geërfd. Als overtuigd anti-kapitalist wilde hij dat geld ten goede laten komen aan de Rein Leven-idealen. Gelijkgestemden waren actief in de geheelonthoudersbond, de vegetarische beweging, de antirookbond, de kinderbond en de anti-vivisectiebeweging. In 1908 kocht Van Mierop in het gebied Engendaal in Soest een strook grond. Op dit heideterrein van ongeveer 17 ha stond onder andere de boerderij ’Olde Terp’. Bij deze boerderij liet hij een aantal woningen bouwen voor zichzelf en geestverwanten uit de Rein Leven-beweging.

Felix Ortt was een van de eersten die zich bij hem aansloot.^[5] Door zijn functie als particulier secretaris van mevrouw van der Hucht, bestuurslid van de Kinderbond, kreeg Ortt gelegenheid om de ideeën van de Rein Leven-beweging uit te werken. Toen ook de idealist Joh. H. Littooij zich bij hen aansloot kon de Rein Leven-beweging ook overgaan tot publicaties. Vanaf 1908 gaf de Stichting Chreestarchia van Felix Ortt en Jacob van Rees^[6] boeken van de RLB uit. Littooij had een vaste aanstelling bij de Staatsdrukkerij maar gaf dit verzekerde bestaan op om actief te zijn voor de idealen van de RLB. Ortt, Van Mierop en Littooij waren met hun lange baard en hun Spartaanse leefwijze markante figuren in Soest.