Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Paul Enkelaar

Uit Wikisage
Versie door Gentenaar (overleg | bijdragen) op 26 nov 2020 om 16:51 (+ Cat)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Paul Enkelaar (Enschede, 13 april 1964) is een Nederlandse documentairemaker.

Na zijn middelbareschooltijd in Voorburg studeerde Enkelaar Internationale Communicatie op de Universiteit van Amsterdam. Na zijn studie legde hij zich toe op camerawerk voor televisie en goede doelen en gaf hij les bij RNTC (Radio Netherlands Training Centre).

Als documentairemaker debuteerde hij na de IDFA-masterclass onder leiding van Jan Vrijman met de korte documentaire ‘Graan Voor Vis’ (VPRO), de korte documentaire ‘Afrika in Beeld (IKON) en ‘Pixels van Pijn' (HUMAN).

In beginsel werkte hij als geluidsman voor Rongwrong Producties (Anna Abrahams en Jan-Frederik Groot) oa voor een historische film over Avant Garde Architectuur in Sovjet-Rusland. Later ook voor Polderfilms (Gilles Frenken en Kay Mastenbroek) voor documentaires in Duitsland, Polen, Mali en Benin.

Hij maakte in binnen- en buitenland reportages en documentaires oa voor NCRV-Dokument. Samen met co-regisseur Edwin Trommelen filmde hij voor de NCRV ’Terug Naar Het Kamp' en 'Afscheid van de Vloer'. Ook maakte hij voor de NCRV ‘de Laatste Kompels’. Voor Llink maakte hij met Jan Paul Smit en Manuel Reigert de documentaire ‘Mother Earth’.

Voor de United States Memorial Holocaust Memorial Museum deed hij jarenlang camerawerk voor het project ‘Ooggetuigenissen’; lange interviews met overlevenden die konden navertellen hoe de uitroeiing van de Joden in Nederland heeft plaatsgevonden.

Met Peter Hoogendijk maakte hij drie historische documentaires over het Indisch Verleden. ‘Soerabaja/Surabaya’, ‘Verzet in Indië’ en ‘Oranje Ambon'

Ook maakte hij fondsenwervende films voor Stichting Vluchteling in Kirgizistan, Somalië/Kenia, Irak, Syrië, Libanon, Centraal-Afrikaanse Republiek en Niger. Voor Free Press Unlimited maakte hij films in Turkije, Peru, Bangladesh, Brazilië, Georgie, Rusland en de Oekraïne, en gaf hij trainingen in Somaliland.

Voor Artsen voor Kinderen maakte hij een groot aantal films voor de Cyberpoli.

En voor Eye Filmmuseum maakte hij samen met Patricia van der Does meerdere series 'Behind the Scenes’.