Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Rechterlijke macht

Uit Wikisage
Versie door SjorsXY (overleg | bijdragen) op 24 okt 2010 om 18:27
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

De rechterlijke macht is in een rechtsstaat de macht waaraan de rechtspraak is opgedragen. De andere machten zijn de wetgevende macht en de uitvoerende macht. Een van de kenmerken van een rechtsstaat is een scheiding tussen de drie machten. Dit is om onafhankelijkheid van de rechterlijke macht te waarborgen.

België

De Belgische rechterlijke macht bestaat uit rechtbanken en de hoven van beroep:

De magistraten in de rechtbanken worden rechters genoemd, die in de hoven heten raadsheren. Zij worden benoemd door de Koning, op voordracht van de Hoge Raad voor de Justitie. Hun statuut wordt grotendeels bepaald in de Grondwet. Ten dienste van de rechterlijke macht staan de griffiers en de referendarissen.

De magistratuur wordt onderverdeeld in twee categorieën: de staande magistratuur (het Openbaar Ministerie) en de zetelende magistratuur (de rechters die uitspraak doen).

De beslissingen van rechtbanken zijn vonnissen, de beslissingen van hoven worden arresten genoemd.

De rechterlijke macht heeft niet het monopolie op rechtspraak. Ook de Raad van State, administratieve rechtbanken en het Grondwettelijk Hof (vroeger Arbitragehof genoemd) hebben rechtsprekende bevoegdheid.

Nederland

De Nederlandse rechterlijke macht bestaat uit:

Ten dienste van de rechterlijke macht staan de griffiers (secretarissen).

De rechters worden aangeduid als de zittende magistratuur, de officieren van justitie als de staande magistratuur. Dit onderscheid is letterlijk: in de rechtszaal zit de rechter, de officier van justitie staat.

Rechterlijk ambtenaren in opleiding behoren (nog) niet tot de zittende of staande magistratuur; zij zijn nog in opleiding voor het beroep van rechter of officier van justitie. Rechters en leden van het Openbaar Ministerie worden door de Kroon benoemd. Rechters worden voor het leven benoemd.

In de rechtspraak wordt een onderscheid gemaakt in strafrecht, civiel of burgerlijk recht en bestuursrecht.

Niet altijd wordt bij een ernstig conflict tussen personen of organisaties de civiele rechter ingeschakeld. Soms zoekt men een oplossing via mediation of een geschillencommissie.

De huidige rechterlijke organisatie in Nederland is ontleend aan de Franse rechterlijke organisatie, die in de jaren 1811-1813 gegolden heeft, toen Nederland bij Frankrijk was ingelijfd. De Wet op de Rechterlijke Organisatie van 1827 is voor een groot deel daarop gebaseerd.

Gerechtelijke dwalingen

Vreemdgenoeg doen vrijwel alle rechters het voorkomen dat ze in alle redelijkheid en zonder fouten rechtspreken, terwijl de tijd reeds meerdere justitiële dwalingen heeft aangetoond. Meerdere mensen hebben zo onterecht jaren in de gevangenis gezeten, wat een al-te-pedante of tegenstrijdige opstelling bedenkelijk maakt. Eveneens bedenkelijk is het vervolgen van politici, en hen daarbij willen inperken zich niet-ingehouden te mogen verdedigen, vanwege dat het een politicus is.

Zie ook

Wikimedia Commons  Vrije mediabestanden over Judiciary op Wikimedia Commons


Externe links

België:

Nederland: