Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Moeder Meense
Hoogstudentenclub Moeder Meense is een Leuvense studentenclub die in 1902 werd opgericht door Paul Barbe en nog steeds deel uitmaakt van het Leuvense studentenleven. Aanvankelijk was het bedoeld voor mannelijke studenten uit Menen en omstreken, tegenwoordig[wanneer?] neemt de club echter studenten KU Leuven uit heel West-Vlaanderen onder zijn vleugels. De geslachtsregel bleef gedurende al deze jaren wel stand houden.
Moeder Meense is nog steeds elke maandag en dinsdag actief in Leuven en heeft heden[wanneer?] zijn clubcafé in de Lapaz in de Tiensestraat. De clubkleuren zijn wit-rood-wit, met rood als hoofdkleur. De linkerhelft van het schild van Moeder Meense toont het wapenschild van de stad Menen terwijl de rechterhelft ingevuld wordt met de zirkel. Moeder Meense is een van de zes West-Vlaamse studentenclubs die onder de overkoepelende West-Vlaamse Gilde vallen. Deze is op zijn beurt deel van het Seniorenkonvent van Leuven.
Geschiedenis
De Menense Gilde werd in november 1902 opgericht om de studenten uit Menen en Wervik te verenigen. Opzoekingen naar aanleiding van het eeuwfeest brachten evenwel vage sporen van een vroegere Meense vereniging van universiteitsstudenten aan het licht. Zo zou het kunnen dat de voorgeschiedenis van de club zelfs teruggaat tot 1882. Het clubjaar 1902-1903 wordt evenwel beschouwd als het officiële stichtingsjaar en Paul Barbe was de oprichter en tevens de eerste preses. De clubkleuren zijn wit-rood-wit met rood als hoofdkleur. Een merkwaardigheid is dat in 1913 de Oostendse Gilde uit de Menense Gilde ontstaan is en tot in de jaren zestig is de traditie blijven bestaan dat de preses van de Meense ook lid was van de Oostendse en vice versa. Na de Eerste Wereldoorlog werd de benaming veranderd in Meense Club, een gevolg van de Vlaams-radicaliserende transformatie die vele clubs in die tijd ondergaan hebben. De club heeft het geluk dat de verslagboeken vanaf 1929 intact overgeleverd zijn, zij het dan wel dat sommige periodes grotendeels blank gebleven zijn. Tot op heden[wanneer?] is het een traditie dat na elke activiteit een verslag wordt ingeschreven of ingeplakt met bijhorende illustraties of foto’s. Typisch voor de Meense Club waren de stenen bierpotten met het schild van de stad Menen. Enkel commilitones genoten het voorrecht zo’n bierpot te bezitten. Heden tendage zijn het vooral de rode jasjes met schild die de commilitones in het straatbeeld doen opvallen. De club kende een wisselend succes met pieken van 29 leden in 1911-1912, 33 leden in 1935-1936 en 75 leden in 1960-1961. Het absolute dieptepunt was het clubjaar 1991-1992 met welgeteld 7 leden. De Meense Club was heel creatief om geld in het bakje te krijgen: als een van de eersten werd in 1936 een Bal ingericht en in 1953 een Thé-Dansant. Een hedendaagse activiteit is de jaarlijkse ereledencantus : een traditie die in 1972 gestart is. Elke derde donderdag van oktober komt een bus met ereleden naar Leuven. Zo herbeleven de 'anciens' voor één avond nog eens hun jeugd, de kersverse feuten maken kennis met komische speeches en scherpe interventies, voor sommige commilitones betekent deze cantus helaas ook hun zwanenzang en meestal is het voor de kersverse senior en zijn nieuw bestuur de eerste grote activiteit, waardoor deze cantus tot een memorabele gebeurtenis uitgroeit.
Clublied
Oud:
1. Sta op, O Meense Vlaamse zonen,
Sta op, en zingt in blijde tonen,
Den hogen roem
Der schoonste bloem
Van Vlaandrens Leieboorden,
Laat klinken uw akkoorden.
Keerzang:
Aan Uw hart, mijn trouwe
In blijdschap en in rouwe.
O Menen, lieflijk oord;
O puik aan Leieboord.
2. Steeds klein staat gij in 't vlas gedoken.
In 't groen zo nedrig weggestoken;
Toch staat zij hier,
't Hoofd recht en fier.
De gilde van Uw zonen,
Die U hun liefde tonen
Keerzang
3. Toch houdt g'Uw Belfort hoog naar boven,
Een roem die d'eeuwen niet roven.
Een roemrijk graf,
Dat 't strijden gaf
Zijn Uw geslechte muren:
Uw roem zal eeuwig duren.
Keerzang
Nieuw:
Sta op, O Meense Vlaamse zonen,
Sta op, en zingt in blijde tonen,
Den hogen roem
Den schoonste bloem
Van Vlaandrens Leieboorden,
Laat klinken Uw akkoorden.
Aan U mijn hart, mijn trouwe
In blijdschap en in rouwe.
O Menen lieflijk oord;
Ooo puik aan leieboord.
Mjinde, Mjinde,
Stadje van leute en van vele plezier,
‘k Zoe der min leven vo geven.
En ware ’t nie van Mjinde,
Leuven zoe moeten creveren.
Mjinde, Mjinde,
Stadje van leute en van vele plezier,
‘k Zoe der min leven vo geven.
Ja Mjinaars, ja Mjinaars,
Da zin de Mannen van Belang!
Ja Mjinaars, ja Mjinaars,
Da zin de Mannen van Belang!
Met een flik achter under kl*ten,
En een wuf tussn under poten
Ja Mjinaars, ja Mjinaars,
Da zin de Mannen van Belang!
Bouw- en verbouwingswerken,
Moeder Mjinde. (x4)
Zupn, p*epn,
Cha cha cha. (x3)
Woa moej em ein!?
Woa moej em ein!?
Senioren van Moeder Meense
2019-2020: Rufus
2018-2019: Harambe
2017-2018: Tweedust
2016-2017: Robot
2015-2016: Pater
2014-2015: Vechter
2013-2014: Ballong
2012-2013: Sjikong
2011-2012: Ulli
2010-2011: Dolly
2009-2010: Mattang
2008-2009: Bakkie
2007-2008: Bollie
2006-2007: Visker
2005-2006: Plaffie
2004-2005: Baskul
2003-2004: Coma
Trivia
Sinds het ontstaan van Moeder Meense had de club als leuze: "vlaemsch ende vroom".
Doorheen de jaren werd deze veranderd naar de tot op heden[wanneer?] gebruikte slagzin: "WOA MOEJ EM EIN!" Moeder Meense was de eerste club die een lid met het syndroom van down aanvaardde in 2015: Koffer (ook wel “Kofferke” genoemd.) 
Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Moeder Meense op Wikimedia Commons.