Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Kenny De Ketele

Uit Wikisage
Versie door Gentenaar (overleg | bijdragen) op 18 aug 2023 om 16:55 (https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kenny_De_Ketele&oldid=65193146)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Kenny De Ketele (Oudenaarde, 5 juni 1985) is een Belgisch voormalig wielrenner, die vooral als baanwielrenner actief was. Hij was beroepsrenner tussen 2007 en 2021. De Ketele wordt gerekend tot de beste Belgische baanwielrenners van zijn generatie.

Biografie

In de jeugdcategorieën was De Ketele een van de meest talentrijke Belgen op de piste. Hij won verschillende nationale titels in de verschillende jeugdcategorieën. Internationaal gezien was zijn tweede plek op het Europees kampioenschap voor junioren in 2003 zijn eerste succes. Als belofte werd hij drie keer Europees kampioen. In 2004 en 2006 in de ploegkoers, samen met respectievelijk Iljo Keisse en Steve Schets. In 2007 voegde hij daar de titel in de puntenkoers aan toe. Profrenner werd De Ketele op 1 mei 2007. Toen maakte hij de overstap van Davitamon-Win For Life-Jong Vlaanderen naar profploeg Chocolade Jacques-Topsport Vlaanderen. Voor dit team zou hij tot en met het seizoen 2021 uitkomen.

Vooral in het zesdaagsecircuit is De Ketele een specialist. Begin 2009 won de toen 23-jarige De Ketele zijn eerste zesdaagse. Aan de zijde van de Zwitser Bruno Risi won hij de Zesdaagse van Hasselt. Twee jaar later zou hij zijn tweede zesdaagse winnen. Samen met de Duitser Robert Bartko won hij de Zesdaagse van zijn thuisstad Gent. In de daaropvolgende jaren zou De Ketele nog verschillende zesdaagses winnen. Gedurende zijn carrière won hij in totaal 22 zesdaagses. Het meest succesvol was hij aan de zijde van land- en ploeggenoot Moreno De Pauw. Samen zouden ze tussen 2015 en 2019 acht zesdaagses winnen.

Op het palmares van Kenny De Ketele staan ook vijf Europese titels. Zowel in 2009 als 2015 veroverde hij de tittel achter de Derny. In 2008, 2011 en 2018 werd hij Europees kampioen ploegkoers. De eerste twee keer samen met Iljo Keisse, de laatste keer in combinatie met Robbe Ghys. Op EK's behaalde hij daarnaast ook nog vijf zilveren en twee bronzen medailles. Tijdens Wereldkampioenschappen behaalde De Ketele in totaal acht medailles. Zo behaalde hij twee keer de derde plek in de puntenkoers: (2012 en 2016). Op de ploegkoers werd hij driemaal derde, in zowel 2017, 2019) als 2021. Tweemaal werd De Ketele vice-wereldkampioen puntenkoers. De eerste keer in 2017 achter de Australiër Cameron Meyer. Een tweede maal op het WK 2021 na de Fransman Benjamin Thomas. In zijn loopbaan wist De Ketele zich eenmaal tot wereldkampioen te kronen. Tijdens het WK 2012 te Melbourne veroverde hij samen met Gijs Van Hoecke het goud op de ploegkoers. Tijdens deze wedstrijd behaalden ze zes punten meer dan de zilveren Britten Ben Swift/Geraint Thomas en 17 punten meer dan het Australische duo Leigh Howard/Cameron Meyer die het brons wegkaapten.[1]

Kenny De Ketele was gedurende zijn carrière driemaal actief op de Olympische Zomerspelen. Zowel in 2008, 2012 en 2020 kwam hij uit voor zijn land op de Spelen. In Peking 2008 betwiste hij de ploegkoers aan de zijde van Iljo Keisse. Samen leken ze lange tijd op weg naar de olympische titel, maar in de slotfase van de wedstrijd namen Rusland, Spanje en de latere winnaar Argentinië een ronde voorsprong. Uiteindelijk eindigden ze als vierde. Vier jaar later in Londen 2012 nam hij samen met Dominique Cornu, Jonathan Dufrasne en Gijs Van Hoecke deel aan de ploegenachtervolging. Tegen de verwachtingen in werd het viertal al in de eerste ronde uitgeschakeld. België eindigde zo als negende op tien deelnemende landen. Tijdens de spelen van Tokyo 2020 nam De Ketele deel aan twee onderdelen. Het omnium sloot hij af op een 13e plek. De ploegkoers betwistte hij dit keer samen met Robbe Ghys. Ze streden tot in de slotfase mee voor de medailles, maar strandde uiteindelijk op de vierde plaats.

Op 28 september 2021 kondigde De Ketele zijn afscheid van de wielersport aan. De Zesdaagse van Gent van 16 tot 21 november 2021 werd zijn laatste koers, hij won deze met Robbe Ghys.[2]

Palmares

Zesdaagsen

Nr. Jaar Zesdaagse van Samen met
1 2009 Hasselt Zwitserland Bruno Risi
2 2011 Gent Duitsland Robert Bartko
3 2013 Amsterdam België Gijs Van Hoecke
4 2014 Berlijn Oostenrijk Andreas Müller
5 2014 Gent België Jasper De Buyst
6 2015 Londen België Moreno De Pauw
7 2016 Bremen Duitsland Christian Grasmann
8 2016 Berlijn België Moreno De Pauw
9 2016 Londen
10 2016 Amsterdam
11 2017 Gent
12 2018 Rotterdam
13 2018 Bremen Duitsland Theo Reinhardt
14 2018 Kopenhagen Denemarken Michael Mørkøv
15 2019 Kopenhagen België Moreno De Pauw
16 2019 Gent België Robbe Ghys
17 2020 Bremen Duitsland Nils Politt
18 2021 Gent België Robbe Ghys
Aantal Samen met
7
2
1

Baanwielrennen

Jaar België BK Europa EK Bestand:Arc en ciel.png WK Bestand:Olympic rings with white rims.svg OS WB Overig
Junioren
2002 Zilver achtervolging
2003 Goud achtervolging
Goud ploegenachtervolging
Goud ploegsprint
Goud puntenkoers
Zilver omnium
Zilver ploegkoers
Zilver scratch
Brons km
Zilver puntenkoers
Beloften
2004 Goud ploegkoers UIV Cup:
Bremen
Gent
2005 Zilver ploegkoers UIV Cup:
München
2006 Goud ploegkoers
2007 Goud puntenkoers
Brons ploegenachtervolging
Elite
2003 Brons derny
2004 Goud achtervolging
Goud km
Brons ploegkoers
Brons omnium
2005 Goud ploegkoers
Zilver omnium
Manchester:
Zilver ploegkoers
Moskou:
Brons ploegkoers
Alkmaar: koppelomnium
St.Etienne: ploegomnium
Kerstmeeting Gent: derny
2006 Goud km
Zilver achtervolging
2007 Goud derny
Goud ploegenachtervolging
Goud puntenkoers
Zilver scratch
Brons achtervolging
Brons omnium
Los Angeles:
Zilver ploegkoers
Gent: ploegkoers
2008 Goud derny
Goud ploegenachtervolging
Goud ploegkoers
Goud omnium
Goud km
Zilver achtervolging
Zilver puntenkoers
Brons scratch
Goud ploegkoers Los Angeles:
Goud ploegkoers
Manchester:
Zilver ploegkoers
2009 Goud achtervolging
Goud derny
Goud ploegkoers
Zilver puntenkoers
Zilver km
Brons omnium
Goud derny Manchester:
Goud ploegkoers
2010 Goud ploegenachtervolging Zilver ploegkoers
2011 Goud ploegkoers
Brons omnium
Goud ploegkoers
2012 Goud ploegkoers
Brons puntenkoers
Peking:
Zilver ploegkoers
Glasgow:
Brons ploegenachtervolging
Melbourne: ploegkoers
2013 Brons ploegkoers Aguascalientes:
Zilver ploegkoers
IBO: ploegkoers en puntenkoers
Melbourne: ploegkoers
3daagse Aigle
2014 Goud ploegkoers Zilver ploegkoers Guadalajara:
Zilver ploegkoers
Londen:
Zilver puntenkoers
Cottbus: ploegkoers
IBO: ploegkoers
2015 Goud derny
2016 Goud ploegkoers Zilver puntenkoers
Brons ploegkoers
Brons puntenkoers Glasgow:
Brons ploegkoers
Apeldoorn:
Goud ploegkoers
Zilver ploegenachtervolging
2017 Goud ploegkoers
Brons puntenkoers
Zilver puntenkoers
Brons ploegkoers
Pruszków:
Zilver ploegkoers
Milton:
Goud ploegkoers
Brons puntenkoers
Dudenhofen: afvalling
Gent: ploegkoers
2018 Goud ploegkoers
Zilver puntenkoers
Londen:
Zilver ploegenachtervolging
2019 Goud puntenkoers
Zilver ploegkoers
Brons omnium
Brons ploegkoers Andia: Ploegkoers
2020 Aigle: omnium
2021 Zilver ploegkoers Zilver puntenkoers
Brons ploegkoers
Cali:
Goud ploegkoers
Zilver afvalling
Fenioux: puntenkoers
Aigle: afvalling en ploegkoers

Ploegen

Externe link

rel=nofollow
(en) Profiel van Kenny De Ketele op ProCyclingStats

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. º "De Ketele en Van Hoecke pakken goud voor België", Sporza.be, 8 april 2012
  2. º (nl) Kenny De Ketele neemt met Robbe Ghys in stijl afscheid van 't Kuipke. sporza.be (2021-11-21) Gearchiveerd van het origineel op 2021-12-14 Geraadpleegd op 2021-12-14
rel=nofollow
rel=nofollow
Voorganger:
Australië Leigh Howard
Cameron Meyer
2011
Regenboogtrui Wereldkampioen ploegkoers Regenboogtrui
2012
Melborne (met Gijs Van Hoecke)
Bestand:Arc en ciel.pngBestand:Arc en ciel.pngBestand:Arc en ciel.png
Opvolger:
Frankrijk Vivien Brisse
Morgan Kneisky
2013
Voorganger:
Nederland Jens Mouris
Peter Schep
2007
Europese kampioenstrui Europees kampioen ploegkoers Europese kampioenstrui
2008
Alkmaar (samen met Iljo Keisse)
Opvolger:
Duitsland Robert Bartko
Roger Kluge
2009
Voorganger:
Tsjechië Martin Bláha
Jiří Hochmann
2010
Europese kampioenstrui Europees kampioen ploegkoers Europese kampioenstrui
2011
Apeldoorn (samen met Iljo Keisse)
Opvolger:
Tsjechië Martin Bláha
Jiří Hochmann
2012
Voorganger:
Frankrijk Florian Maitre
Benjamin Thomas
2017
Europese kampioenstrui Europees kampioen ploegkoers Europese kampioenstrui
2018
Glasgow (samen met Robbe Ghys)
Opvolger:
Denemarken Lasse Norman Hansen
Michael Mørkøv
2019
Voorganger:
Nederland Matthé Pronk
2008
Europese kampioenstrui Europees kampioen derny Europese kampioenstrui
2009
Gent
Opvolger:
Nederland Peter Schep
2010
Voorganger:
Denemarken Jesper Mørkøv
2014
Europese kampioenstrui Europees kampioen derny Europese kampioenstrui
2015
Hannover
Opvolger:
Denemarken Casper von Folsach
2016
Wielerploegen

Wielerploegen van Kenny De Ketele

Sjabloon:Navigatie selectie wielerploeg/Topsport Vlaanderen-Mercator 2011 Sjabloon:Navigatie selectie wielerploeg/Topsport Vlaanderen-Mercator 2012 Sjabloon:Navigatie selectie wielerploeg/Topsport Vlaanderen-Baloise 2013 Sjabloon:Navigatie selectie wielerploeg/Topsport Vlaanderen-Baloise 2014

Sjabloon:Navigatie selectie wielerploeg/Sport Vlaanderen-Baloise 2018

1982 Annie Lambrechts · 1983 Eddy Annys · 1984 Ingrid Berghmans · 1985 niet uitgereikt · 1986 William Van Dijck · 1987 Wim Van Belleghem · 1988 Robert Van de Walle · 1989 niet uitgereikt · 1990 Ulla Werbrouck · 1991 Sabine Appelmans · 1992 Annelies Bredael · 1993 Gella Vandecaveye · 1994 Brigitte Becue · 1995 Fred Deburghgraeve · 1996 Luc Van Lierde · 1997 Stefan Everts · 1998 Sven Nys · 1999 Marleen Renders · 2000 Filip Meirhaeghe · 2001 Kim Clijsters · 2002 Kim Gevaert · 2003 Benny Vansteelant · 2004 Gino De Keersmaeker · 2005 Kathleen Smet · 2006 Tia Hellebaut · 2007 estafetteploeg 4x100m dames · 2008 Kenny De Ketele · 2009 Tom Goegebuer · 2010 Cédric Van Branteghem · 2011 Evi Van Acker · 2012 Hans Van Alphen and Marieke Vervoort · 2013 Frederik Van Lierde · 2014 Bart Swings · 2015 Jaouad Achab · 2016 Peter Genyn · 2017 Seppe Smits · 2018 Nina Derwael · 2019 Emma Meesseman · 2020 niet uitgereikt · 2021 Belgische hockeyploeg (mannen)