Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Jan G.M. van der Burg

Uit Wikisage
Versie door O (overleg | bijdragen) op 12 aug 2017 om 14:09 (https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jan_G.M._van_der_Burg&oldid=49580598 30 jul 2017 ‎ Joghem Muiter)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Jan G.M. van der Burg (Berkel en Rodenrijs, 3 december 1949) is een Nederlandse ontwerper, kunstenaar, schrijver.

Hij wordt geboren als zoon van handelsman P.A.M. van der Burg en M.W. Hulst en groeit op in een beschermde omgeving in de periferie van de Rotterdamse haven.

Na de middelbare (kostschool)tijd met HBS opleiding in de roerige sixties van de twintigste eeuw en de bekende 12 ambachten en 13 ongelukken ontwikkelt hij zich via een praktijkopleiding bij Ledeboer Advertising, een Amerikaanse Art cursus en diverse workshops tot grafisch ontwerper. Zijn studio voor grafische vormgeving groeit uit tot een gerenommeerd designbureau. Voor bedrijven als Nutricia, Shell, PTT, FME, Drager, Gispen, Brinkers, Waayer ontwerpt hij logo’s, huisstijlen, documentatie, manuals, verpakkingen en winkelformules.

Onder het pseudoniem Yannik, maakt hij op fotografie gebaseerde en digitaal gemanipuleerde kunst en treed daarmee voor het eerst naar buiten tijdens de Millenium expositie in galerie Port Zélande. Van zijn portretcollages is "Koningskoppel", gemaakt in opdracht van de Koning Willem I stichting, het bekendst.

In 1998 ontwerpt hij "Waterburgt". Ir. Frank Ruiter schrijft over dat huis: "Een gebouw met een ziel. Moderne architectuur leeft en blijft eeuwig jong of we nu praten over de villa's van Berlage, de woningbouwcomplexen van de Amsterdamse school of de woningen van Rietveld, Duiker, Brinkman en Van der Vlugt. In dit rijtje past ook dit manifest aan de Rotte".

Na de eeuwwisseling worden het designbureau en Waterburgt verruild voor een verblijf van vijf jaar in het (culinair) aantrekkelijke binnenland van Zuid-Frankrijk en nog eens tien jaar aan de zuidkust van Spanje. Daar werkt hij ook intensief aan de ontwikkeling van een kunstpaleis in de haven van Marbella: “El Arca de Arte”. Doel: meer begrip voor elkaars cultuur door uitwisseling over kunst tussen mensen van drie religies rondom de Middellandse Zee.

Voor Den Haag initieerde hij een ander museaal project met een hoofdrol voor schetsen: museoSchizzo.

Over de ervaringen met het wonen in Frankrijk en Spanje publiceerde hij de boeken “Enchanté...” (ISBN 97890860012) en “En nu naar SPANJE” (ISBN 9789086550050). Ook schreef hij over gezondheid, bewegen en (lekker) eten in “VERGEET DiETEN” (ISBN 9789086550005). Een poging om media aandacht te verschuiven van heilloze diëten naar een gezonde leefstijl met het accent op lang vergeten en simpele, goede gewoontes.

rel=nofollow