Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Quarantainestation Heijplaat
Quarantainestation Heijplaat was een ontsmettingsinrichting voor zeelieden met besmettelijke ziekten. De quarantaine-inrichting is gebouwd in 1934 ten westen van Heijplaat. Op dit moment is het quarantainestation een rijksmonument.
Historie
Eind jaren dertig werd het complex gebruikt voor de tijdelijke opvang van Joodse vluchtelingen uit Oostenrijk en Duitsland. Toen in 1939 de kindertransporten uit Wenen op gang kwamen, werden de kinderen die niet via Hoek van Holland naar Engeland doorreisden, in het quarantainecentrum Heijplaat ondergebracht. Aangezien het gebouw hiervoor niet was ontworpen en er bovendien sprake was van overbevolking, waren de omstandigheden er verre van ideaal. Het ging om een groep van enige tientallen protestants gedoopte joodse kinderen, die later door kerkelijke organisaties in Nederland zijn opgevangen.
Tijdens de oorlog heeft het quarantainecomplex aan de Heijplaat aan een aantal Kriegsmarine diensten onderdak geboden. Naast het logistieke centrum met 8 grote (munitie-) opslagbunkers en een paar kleinere bunkers voor opslag van ontstekingsmiddelen en handvuurwapens was er ook een Truppen Entgiftungs Stelle, Truppen Verband Plats en Verwundeten Sammelstelle gevestigd. Het 1. Ausbildungsflottielje had er zijn basis en bemande ook het Stutzpunkt (mitrailleuropstellingkjes t.b.v. rivier- en havenverdediging). De kantoorruimten werden ook gebruikt door de Marine Ausrustungsstelle en de Oberwerftstab Rotterdam. Het merendeel van de diensten viel onder de HAKO Rotterdam.
