Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Harold Linnartz
Henricus Vincentius Jozef (Harold) Linnartz (Heerlen, 1965) is een Nederlandse natuurkundige, een experimenteel fysicus gespecialiseerd in laboratoriumastrofysica. Linnartz heeft zich in zijn onderzoek toegelegd op het nabootsen van fysische en chemische processen in de interstellaire ruimte. Hij is verbonden als hoogleraar aan de Sterrewacht Leiden.
Wetenschappelijke carrière
Linnartz begon na zijn gymnasium beta opleiding (Rolduc, Kerkrade), in 1984, aan de Universiteit Nijmegen met zijn studie natuurkunde. In 1989 verkreeg hij onder supervisie van Prof. Hans ter Meulen zijn doctoraal in de Molecuul- en Laserfysica. Na zijn doctoraal verbleef hij een jaar aan het Max Planck Institut fuer Stroemungsforschung (Goettingen), waar hij werkzaam was in de groep van Prof. Udo Buck. In 1990 kwam hij terug naar Nijmegen voor een promotie onderzoek en in 1994 verdedigde hij succesvol zijn proefschrift ‘Infrared and far spectroscopy of molecular transients’. (Promotor: Prof. Joerg Reuss, Co-promotores: Profs. Leo Meerts, Hans ter Meulen en Martina Havenith) Met een NATO grant verrichtte hij vervolgens een jaar postdoctoraal onderzoek in het Instituut fuer Angewandte Physik van de Universiteit Bonn in de groep van Prof. Wolfgang Urban. In 1996 startte Linnart met een Habilitationspositie in de groep van Prof. John Maier in het Instituut fuer Physikalische Chemie aan de Universiteit van Basel. Hier ontwikkelde hij meerdere methodes om hoge resolutie spectroscopie aan astronomisch relevante moleculen te verrichten. In 2002 verkreeg hij zijn Venia Docendi. In datzelfde jaar kende de stichting FOM hem een 6-jarige Springplank positie toe. Gedurende drie jaar verrichtte Linnartz onderzoek in het Laser Centrum aan de Vrije Universiteit in Amsterdam in de groep van Prof. Stolte. In 2005 werd hij benoemd tot directeur van het Sackler Laboratorium voor Astrofysica aan de Sterrewacht Leiden (Universiteit Leiden). In 2008 volgde een bijzonder hoogleraarschap ‘Moleculaire laboratorium astrofysica’ in opdracht van de Stichting Fysica. In 2010 kende NWO Linnartz een VICI beurs toe (‘Unlocking the chemistry of the heavens’). In 2011 werd Linnartz benoemd tot hoogleraar laboratorium astrofysica.
Onderzoek
Prof. Linnartz onderzoekt met fysische methodes chemische vragen van astronomische interesse. Zijn specialisatie gebieden zijn de hoge resolutie spectroscopie van niet stabiele moleculen en de spectroscopie en dynamica van interstellaire ijs analogen. Zijn onderzoek verklaart hoe moleculen ontstaan onder de extreme condities die in de ruimte heersen. De resultaten worden gebruikt om metingen met grote telescopen te interpreteren en/of aan te sturen.
Overig
Linnartz heeft meerdere grote internationale conferenties op zijn vakgebied georganiseerd, is een board member van verschillende symposia, beheert de internationale 'labastro'-mailing list, geeft geregeld publieke lezingen, is bekend via de 'jeugduniversiteit', en schrijft populaire columns.
Links
- http://www.laboratory-astrophysics.eu
- http://www.labastro.eu
- Profielpagina A Universiteit Leiden
- Een verzameling Nederlands / Engelse persberichten en links naar radio-interviews en krantenbijdragen A
- Stafpagina Universiteit Leiden
