Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Lebesque Persoonlijke Interieurs B.V.

Uit Wikisage
Versie door O (overleg | bijdragen) op 30 sep 2015 om 22:43 (https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Lebesque&oldid=44929791 Fred Lambert)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Lebesque of voluit: Lebesque Persoonlijke Interieurs B.V. was een familiebedrijf te Eindhoven. Dit bedrijf hield zich bezig met de verkoop van meubelen en tapijten, en het ontwerpen van woninginterieurs.

Geschiedenis

Het bedrijf werd opgericht door Willem Lebesque, die zoon van een drukker was, doch zelf in 1907 een behangerij en stoffeerderij opende aan de Demer 42 te Eindhoven. Dit bedrijf ontwikkelde zich tot een interieurverzorgingsbedrijf dat vooral vanuit de toen opkomende klasse van fabrikanten tal van opdrachten verwierf. Het ging daarbij om textiel- en sigarenfabrikanten zoals Henri van Abbe (Karel I). Garvelink, van Hussen (Abonnee), en Kersten (Willem II). Daarbij kwamen ook leden van de families Philips en Van Doorne, alsmede de Gemeente Eindhoven.

Tijdens de crisisjaren '30 van de 20e eeuw werd er vooral reparatiewerk verricht, en ook tijdens de Tweede Wereldoorlog, toen het moeilijk was om aan textiel te komen, moest vooral reparatiewerk worden verricht. Op 6 december 1942 werd het pand van Lebesque tijdens Britse bombardementen volledig verwoest. De 12 mensen die er werkten konden het werk voortzetten in gehuurde ruimten van Hotel Schimmelpenninck en Peek & Cloppenburg. In de Hooghuisstraat kwam een noodwinkel.

Na de Bevrijding op 18 september 1944, en gestimuleerd door de wederopbouw, bloeide het bedrijf weer op. Diverse industriële opdrachtgevers, waaronder opnieuw de families Philips en Van Doorne, maar ook de Gemeente Eindhoven en het Binnenziekenhuis, waren in die tijd belangrijke opdrachtgevers. In 1951 werd het pand aan Stationsplein 4 betrokken, een voormalig bankgebouw. De eigenaar reisde meermalen naar de Oriënt om handgeknoopte tapijten in te kopen. In 1965, toen een tweede zaak in Tilburg werd geopend, was de Iraanse zaakgelastigde aanwezig.

Na 1980 ontwikkelde het bedrijf zich van meubel- en tapijtenzaak tot een interieurontwerpbedrijf.

In 1993 verhuisde het bedrijf naar het pand Hoogstraat 301, de voormalige pastorie van de Sint-Lambertuskerk te Gestel. Hier werd onder meer een showroom gevestigd.

In 2007 werd nog het 100-jarig jubileum gevierd en aldus verkreeg het bedrijf in 2008 het predicaat Hofleverancier.

Neergang

Ondanks alle feestelijkheden ging het gaandeweg slechter met het bedrijf: Het aantal personeelsleden liep terug van 12 naar 4 en in 2013 ging het bedrijf failliet. Als oorzaak werd door de bedrijfsleiding -die nog steeds in handen van de familie Lebesque was- de aanhoudende economische crisis opgegeven. Niettemin werd naar een doorstart toegewerkt en in 2014 werd een nieuwe structuur van het bedrijf bekend gemaakt, waarbij het in drie takken werd opgedeeld: Particulier, zakelijk en een veilingtak. Het bedrijf is tegenwoordig gevestigd aan Antigonelaan 10 te Eindhoven.

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties

Zoek op Wikidata

rel=nofollow
rel=nofollow