Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Mierik: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting
(JewEn)
Regel 21: Regel 21:
De witte wortel wordt geraspt waarbij een vluchtige verbinding ([[allylisothiocyanaat]]) vrij komt, die een scherpe, op [[mosterd]] lijkende smaak heeft. De stof wordt bij kneuzing van de celstructuur van de wortel door een [[enzym]] aangemaakt. De smaak loopt daarna snel terug. Toevoeging van zuur, bij voorkeur [[azijn]] gaat deze reactie tegen en stabiliseert de smaak.
De witte wortel wordt geraspt waarbij een vluchtige verbinding ([[allylisothiocyanaat]]) vrij komt, die een scherpe, op [[mosterd]] lijkende smaak heeft. De stof wordt bij kneuzing van de celstructuur van de wortel door een [[enzym]] aangemaakt. De smaak loopt daarna snel terug. Toevoeging van zuur, bij voorkeur [[azijn]] gaat deze reactie tegen en stabiliseert de smaak.


De wortel was 3000 jaar geleden al bij de [[Oude Grieken]] bekend en wordt veel in [[Noord-Europa|Noord-]] en [[Centraal-Europa]] toegepast. In de [[joodse keuken]] wordt hij gebruikt als smaakmaker, bijvoorbeeld bij vis. Tijdens het [[Pesach]]feest wordt mierikswortel gegeten als '[[maror]]', het bittere kruid, dat symbool staat voor de moeilijke tijd die de [[joden]] hadden tijdens de slavernij in het [[Oude Egypte]]. In [[Japan]] is er een sterkere variant (''wasabia japonica'') die niet met zuur gecombineerd wordt en een vast onderdeel van [[sushi]] is onder de naam [[wasabi]].
De wortel was 3000 jaar geleden al bij de [[Oude Grieken]] bekend en wordt veel in [[Noord-Europa|Noord-]] en [[Centraal-Europa]] toegepast. In de [[joodse keuken]] wordt hij gebruikt als smaakmaker, bijvoorbeeld bij vis. Tijdens het [[Pesach]]feest wordt mierikswortel gegeten als '[[maror]]', het bittere kruid, dat symbool staat voor de moeilijke tijd die de [[joden]] hadden tijdens de slavernij in het [[Oude Egypte]].<ref>{{JewEn|13376-seder#anchor2|Seder, onderkopje The Seder Table}}</ref> In [[Japan]] is er een sterkere variant (''wasabia japonica'') die niet met zuur gecombineerd wordt en een vast onderdeel van [[sushi]] is onder de naam [[wasabi]].


De wortel is erg populair in de [[Verenigde Staten]] en wordt vooral in het stroomgebied van de [[Mississippi (rivier)|Mississippi]] rond [[Saint Louis (Missouri)|St. Louis]] verbouwd. De teelt begon hier rond 1800 door Duitse immigranten.
De wortel is erg populair in de [[Verenigde Staten]] en wordt vooral in het stroomgebied van de [[Mississippi (rivier)|Mississippi]] rond [[Saint Louis (Missouri)|St. Louis]] verbouwd. De teelt begon hier rond 1800 door Duitse immigranten.
Regel 36: Regel 36:
==Externe link==
==Externe link==
*{{Soortenbank|1123|Mierik (''Armoracia rusticana'')}}
*{{Soortenbank|1123|Mierik (''Armoracia rusticana'')}}
==Verwijzingen==
{{references}}


[[Categorie:Kruisbloemenfamilie]]
[[Categorie:Kruisbloemenfamilie]]
[[Categorie:Kruid]]
[[Categorie:Kruid]]

Versie van 21 jan 2012 15:12

rel=nofollow

De mierik oftewel Armoracia rusticana is een plant uit de kruisbloemenfamilie (Brassicaceae). De plant staat bekend om zijn witte penwortel die als mierikswortel wordt aangeduid.

Toepassingen

De witte wortel wordt geraspt waarbij een vluchtige verbinding (allylisothiocyanaat) vrij komt, die een scherpe, op mosterd lijkende smaak heeft. De stof wordt bij kneuzing van de celstructuur van de wortel door een enzym aangemaakt. De smaak loopt daarna snel terug. Toevoeging van zuur, bij voorkeur azijn gaat deze reactie tegen en stabiliseert de smaak.

De wortel was 3000 jaar geleden al bij de Oude Grieken bekend en wordt veel in Noord- en Centraal-Europa toegepast. In de joodse keuken wordt hij gebruikt als smaakmaker, bijvoorbeeld bij vis. Tijdens het Pesachfeest wordt mierikswortel gegeten als 'maror', het bittere kruid, dat symbool staat voor de moeilijke tijd die de joden hadden tijdens de slavernij in het Oude Egypte.[1] In Japan is er een sterkere variant (wasabia japonica) die niet met zuur gecombineerd wordt en een vast onderdeel van sushi is onder de naam wasabi.

De wortel is erg populair in de Verenigde Staten en wordt vooral in het stroomgebied van de Mississippi rond St. Louis verbouwd. De teelt begon hier rond 1800 door Duitse immigranten.

Voedingswaarde en geneeskundige werking

Een eetlepel mierikswortelpuree bevat 25 joule, 1,4 gram koolwaterstoffen, 14 mg Natrium, 44 mg Kalium, 9 mg Calcium en 5 mg Fosfor.

De consumptie van mierikswortel wordt wel aanbevolen als therapie tegen jicht als gevolg van een overconsumptie van eiwitten, maar het eten van een te grote hoeveelheid kan pijnlijke gevolgen bij het plassen opleveren. Bij bijzonder grote hoeveelheden kan bloederige diarree en overgeven optreden. Maar in beperkte hoeveelheden wordt het algemeen als veilig beschouwd

Mierikswortel bevat ook een peroxidase-enzym. Het kan met behulp van waterstofperoxide organische verontreinigingen in water oxideren en daarmee verwijderen.

Wikimedia Commons  Vrije mediabestanden over Armoracia rusticana op Wikimedia Commons


Externe link

Verwijzingen

  1. º Jewish Encyclopedia 1906  (en) Seder, onderkopje The Seder Table, in: Jewish Encyclopedia, New York: Funk & Wagnalls, 1901-1906. (vertaal via: Vertaal via Google translate)
rel=nofollow