Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Tobit: verschil tussen versies
kGeen bewerkingssamenvatting |
(Apocrief of deuterocanoniek? → Uitleg weg uit inleiding, naar aparte paragraaf verplaatst.) |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Tobit''' is een ’apocrief’ | '''Tobit''' is een ’apocrief’ of ’[[deuterocanonieke boeken|deuterocanoniek]]’ boek. Het is waarschijnlijk geschreven rond [[200 v.Chr.]] en werd wel eens „het meest perfecte van de Hebreeuwse idylles” genoemd.<ref>{{Aut|Lancelot Brenton}}, ''The Septuagint with Apocrypha'', Samuel Bagster & Sons, Londen, 1851, Deel “The Books of the Apocrypha”, p. i.</ref> Het maakt deel uit van sommige [[Septuaginta]]-handschriften. | ||
[[Bestand:Pieter Pietersz. Lastman 002.jpg|thumb|right|350px|Rafaël ontmoet Tobias (door [[Pieter Lastman]])]] | [[Bestand:Pieter Pietersz. Lastman 002.jpg|thumb|right|350px|Rafaël ontmoet Tobias (door [[Pieter Lastman]])]] | ||
| Regel 21: | Regel 21: | ||
== Tekst == | == Tekst == | ||
De tekst is slechts uit de tweede hand bekend in uiteenlopende Griekse tekstoverleveringen, waarvan de verhouding tot een verondersteld [[Hebreeuws]] of [[Aramees]] origineel duister is.<ref>''De Bijbel — uit de grondtekst vertaald. Willibrordvertaling'', 1982. Inleiding op Tobit, Judit, Ester.</ref> Tussen de in 1947 ontdekte Dode-Zeerollen zijn Aramese en Hebreeuwse fragmenten van de tekst gevonden.<ref>''De Nieuwe Bijbelvertaling'', studiebijbel, 2008, ''Tobit, inleiding'', blz. 1475-1476.</ref> | De tekst is slechts uit de tweede hand bekend in uiteenlopende Griekse tekstoverleveringen, waarvan de verhouding tot een verondersteld [[Hebreeuws]] of [[Aramees]] origineel duister is.<ref>''De Bijbel — uit de grondtekst vertaald. Willibrordvertaling'', 1982. Inleiding op Tobit, Judit, Ester.</ref> Tussen de in 1947 ontdekte Dode-Zeerollen zijn Aramese en Hebreeuwse fragmenten van de tekst gevonden.<ref>''De Nieuwe Bijbelvertaling'', studiebijbel, 2008, ''Tobit, inleiding'', blz. 1475-1476.</ref> | ||
== Apocriefe of deuterocanonieke status == | |||
Het boek '''Tobit''' maakt geen deel uit van de Hebreeuwse canon van bijbelboeken, en het wordt bijgevolg door protestanten als ’apocrief’ boek beschouwd. In de katholieke en orthodoxe traditie wordt het als een ’deuterocanoniek’ boek bij het [[Oude Testament]] erkend. | |||
== Externe link == | == Externe link == | ||
Versie van 23 nov 2011 14:25
Tobit is een ’apocrief’ of ’deuterocanoniek’ boek. Het is waarschijnlijk geschreven rond 200 v.Chr. en werd wel eens „het meest perfecte van de Hebreeuwse idylles” genoemd.[1] Het maakt deel uit van sommige Septuaginta-handschriften.
Tobit en zijn zoon Tobias spelen de hoofdrollen in dit boek. Tobit, een vrome jood uit de stam Naftali, wordt naar Ninive gedeporteerd en huwt er met Anna. Wanneer Sanherib,[2] de koning van Assyrië joodse volksgenoten doodt, begraaft Tobit hun lichamen. Sanherib bestraft Tobit door al zijn bezittingen te plunderen. Bovendien wordt hij blind doordat vogeldrek in zijn ogen valt. Maar Tobit heeft in het verleden een kleine schat achtergelaten bij iemand in Medië, en stuurt nu zijn zoon Tobias op pad om die op te halen.
Op dezelfde dag werd een zekere Sara in Ekbatana door haar slavin beledigd. Sara was al zeven maal gehuwd, maar elke keer was de bruidegom door Asmodeüs, een demon, gedood. Ze werd er nu van beschuldigd dat zij deze mannen zou hebben vermoord, en was helemaal ten einde raad. Sara bad God om deze schande van haar weg te nemen.
De gebeden van Sara en van Tobit bereiken Gods troon op hetzelfde moment.
Op zijn reis naar Ekbatana (Rages) krijgt Tobias gezelschap van een engel in mensengedaante die zich later voorstelt als ’Rafaël’ (bet. ’God geneest’). Tobias herkent hem niet als een engel.
Tobias vangt onderweg in de Tigris een vis, en Rafaël raadt hem aan om de gal, het hart en de lever van de vis te bewaren en vertelt hem hoe hij daarmee boze geesten kan verjagen en oogkwalen kan genezen.
In Ekbatana leidt Rafaël Tobias voor onderdak naar een ver familielid, die tevens de vader is van Sara. Door de engel daartoe aangemoedigd, huwt Tobias met de maagdelijke weduwe. Tobias slaagt erin de boze geest Asmodeüs te verjagen door het hart en de lever van de vis in zijn aanwezigheid te verbranden. Hij keert met zijn echtgenote en zijn vaders schat terug naar huis, waar hij met de gal van de vis de blindheid van zijn vader Tobit geneest. Een deel van de schat wordt als aalmoezen weggegeven.
Later, op de leeftijd van honderdachtenvijftig, overlijdt Tobit. Voor zijn dood voorspelt hij zijn zoon de ondergang van Ninive, en raadt hem aan met zijn gezin de stad te ontvluchten. De voorspelling komt uit.
Moraal en Betekenis
Het boek is te vergelijken met de Joodse wijsheidsliteratuur. De waarde van gebed, aalmoezen geven wordt in het boek benadrukt, evenals respect voor de doden. Daarnaast geeft het boek een beeld van de tussenkomst van engelen.
Tekst
De tekst is slechts uit de tweede hand bekend in uiteenlopende Griekse tekstoverleveringen, waarvan de verhouding tot een verondersteld Hebreeuws of Aramees origineel duister is.[3] Tussen de in 1947 ontdekte Dode-Zeerollen zijn Aramese en Hebreeuwse fragmenten van de tekst gevonden.[4]
Apocriefe of deuterocanonieke status
Het boek Tobit maakt geen deel uit van de Hebreeuwse canon van bijbelboeken, en het wordt bijgevolg door protestanten als ’apocrief’ boek beschouwd. In de katholieke en orthodoxe traditie wordt het als een ’deuterocanoniek’ boek bij het Oude Testament erkend.
Externe link
- Het boek Tobit, Statenvertaling
| Verwijzingen en noten
|
