Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025
Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Rede (beelddenken): verschil tussen versies
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
| Regel 3: | Regel 3: | ||
De '''rede''', of '''ratio''' is het vermogen om via een discursief [[Denken|denkproces]] (stap voor stap) tot een oplossing te komen, zodat [[intuïtie]] hierbij geen rol mag spelen. | De '''rede''', of '''ratio''' is het vermogen om via een discursief [[Denken|denkproces]] (stap voor stap) tot een oplossing te komen, zodat [[intuïtie]] hierbij geen rol mag spelen. | ||
De filosofische stroming van het [[rationalisme]] hecht veel waarde aan de rede. Rationalisme is de filosofische tegenhanger van het [[empirisme]]. Deze kwestie gaat over de bron van kennis : de ratio of de ([[zintuig]]lijke) [[ervaring]]. | De filosofische stroming van het [[rationalisme]] hecht veel waarde aan de rede. Rationalisme is de filosofische tegenhanger van het [[empirisme]]. Deze kwestie gaat over de bron van kennis : de ratio of de ([[zintuig]]lijke) [[ervaring]].<ref> Naast het [[beredenering|beredenerende]] denken (wat het merendeel van de mensen doet), zou er volgens een bepaalde theorie ook [[beelddenken|begrijpend]] denken bestaan. Het zou dan gaan om "beelddenkers" die alle nieuwe informatie of [[waarneming]]en tot zich nemen, door het te begrijpen of [[herkennen]], wat zich vertaalt in een (zeer snelle) reeks van begrippen, beelden, gevoelens of ''eerdere ervaringen''.</ref> | ||
De beoefening van de [[rechtswetenschap]] wordt wel ''ars aequi et boni'' genoemd, dat vrij vertaald wordt als ''de kunst van het redelijke en billijke''. Letterlijk betekent het ''de kunst van het rechtvaardige en het goede'', waarbij rechtvaardigheid een subcategorie van redelijkheid is. | De beoefening van de [[rechtswetenschap]] wordt wel ''ars aequi et boni'' genoemd, dat vrij vertaald wordt als ''de kunst van het redelijke en billijke''. Letterlijk betekent het ''de kunst van het rechtvaardige en het goede'', waarbij rechtvaardigheid een subcategorie van redelijkheid is. | ||
== Geschiedenis == | == Geschiedenis == | ||
In de [[middeleeuwse filosofie]] | In de [[middeleeuwse filosofie]] definieerde men in navolging van [[Aristoteles]] de mens als een ''animal rationale'', ofwel een redelijk wezen. De rede was volgens hen dus het vermogen dat de mens van andere diersoorten onderscheidde. Overigens moet 'dier' hier niet te letterlijk opgevat worden: het Latijnse ''animal'' komt van ''anima'', dat ziel betekent. De categorie ''animal'' omvat in de middeleeuwse betekenis dus alle bezielde, ofwel ''levende'' wezens. | ||
De Rede nam een belangrijke plaats in in de [[De Verlichting|Verlichting]]. Het zuivere gebruik van verstand en rede zal volgens de verlichtingsfilosofen leiden tot een Verlichte samenleving. [[Immanuël Kant]] maakt in zijn [[Kritik der reinen Vernunft]] een exclusief onderscheid tussen het vermogen van de rede en het vermogen van het verstand. Het verstand, zo stelt Kant, is het 'vermogen der regels', ofwel het 'vermogen om middelijke (niet te verwarren met onmiddellijke) afleidingen te maken'. | De Rede nam een belangrijke plaats in in de [[De Verlichting|Verlichting]]. Het zuivere gebruik van verstand en rede zal volgens de verlichtingsfilosofen leiden tot een Verlichte samenleving. [[Immanuël Kant]] maakt in zijn [[Kritik der reinen Vernunft]] een exclusief onderscheid tussen het vermogen van de rede en het vermogen van het verstand. Het verstand, zo stelt Kant, is het 'vermogen der regels', ofwel het 'vermogen om middelijke (niet te verwarren met onmiddellijke) afleidingen te maken'. | ||
| Regel 22: | Regel 20: | ||
==Literatuur== | ==Literatuur== | ||
* Stephen Toulmin, ''Terug naar de rede'' (Return to Reason), 2001, ISBN 90 391 0816 1 | * Stephen Toulmin, ''Terug naar de rede'' (Return to Reason), 2001, ISBN 90 391 0816 1 | ||
==Noten== | |||
{{references}} | |||
[[Categorie:Filosofie van de geest]] | [[Categorie:Filosofie van de geest]] | ||
Versie van 3 aug 2011 14:25
 Zie ook :Rede, voor andere betekenissen van "rede" (doorverwijzing). |
De rede, of ratio is het vermogen om via een discursief denkproces (stap voor stap) tot een oplossing te komen, zodat intuïtie hierbij geen rol mag spelen.
De filosofische stroming van het rationalisme hecht veel waarde aan de rede. Rationalisme is de filosofische tegenhanger van het empirisme. Deze kwestie gaat over de bron van kennis : de ratio of de (zintuiglijke) ervaring.[1]
De beoefening van de rechtswetenschap wordt wel ars aequi et boni genoemd, dat vrij vertaald wordt als de kunst van het redelijke en billijke. Letterlijk betekent het de kunst van het rechtvaardige en het goede, waarbij rechtvaardigheid een subcategorie van redelijkheid is.
Geschiedenis
In de middeleeuwse filosofie definieerde men in navolging van Aristoteles de mens als een animal rationale, ofwel een redelijk wezen. De rede was volgens hen dus het vermogen dat de mens van andere diersoorten onderscheidde. Overigens moet 'dier' hier niet te letterlijk opgevat worden: het Latijnse animal komt van anima, dat ziel betekent. De categorie animal omvat in de middeleeuwse betekenis dus alle bezielde, ofwel levende wezens.
De Rede nam een belangrijke plaats in in de Verlichting. Het zuivere gebruik van verstand en rede zal volgens de verlichtingsfilosofen leiden tot een Verlichte samenleving. Immanuël Kant maakt in zijn Kritik der reinen Vernunft een exclusief onderscheid tussen het vermogen van de rede en het vermogen van het verstand. Het verstand, zo stelt Kant, is het 'vermogen der regels', ofwel het 'vermogen om middelijke (niet te verwarren met onmiddellijke) afleidingen te maken'.
Zie ook
Literatuur
- Stephen Toulmin, Terug naar de rede (Return to Reason), 2001, ISBN 90 391 0816 1
Noten
- º Naast het beredenerende denken (wat het merendeel van de mensen doet), zou er volgens een bepaalde theorie ook begrijpend denken bestaan. Het zou dan gaan om "beelddenkers" die alle nieuwe informatie of waarnemingen tot zich nemen, door het te begrijpen of herkennen, wat zich vertaalt in een (zeer snelle) reeks van begrippen, beelden, gevoelens of eerdere ervaringen.