Jezelf

De term jezelf is een versterking van het pers. v.n.woord je, dat gebruikt wordt in vertrouwelijke situaties en bij (minderen), zoals kinderen (onbeklemtoond, in plaats van "jij"). Met jezelf heeft iemand anders of iemand zelf het over zichzelf in het bijzonder, althans zichzelf aangaand / aanduidend. Wat niet eigen is is niet (van) zichzelf.

Jezelf zijn

Iemand is zichzelf als ie zich niet anders voordoet dan ie in werkelijkheid (eigenheid) is. Meestal is dat ook het geval als iemand alleen is, althans dat er geen reden is om anders te doen, vanwege dat niemand het simpelweg ziet / opvalt. Als iemand niet zichzelf is, heeft dat meestal een reden. Dit kan uit onzekerheid voortspruiten, maar ook door bepaalde (valse) zekerheden aangewakkerd worden. Echter wanneer iemand bewust over zijn gedrag nadenkt of doet verlopen, en zich verder ook gekunsteld uit, heeft dat vaak een averechts effect naar anderen toe. Tegengesteld heeft een onbewuste manier van doen-en-laten (zonder er bij na te denken) juist het effect dat anderen dát juist opvalt, als kunsteloos en eigen beschouwt. Anderen vinden dan iemand al snel sympathiek en voelen zich er ook eerder bij op hun gemak, wat het verloop van de omgang en/of communicatie bespoedigt.

Een belangrijk onderdeel van jezelf zijn is de gelaatsexpressie, die ook ongedwongen moet zijn, of beter gezegd, volledig ontspannen, en dan met name rond de ogen. Dit noemt men dan een open blik, waarbij emoties direct waarneembaar zijn, doordat geen (aan)gespannen (oog)spieren het tegenhouden / weerhouden. Meestal wordt deze openheid snel opgemerkt, wat veelal de ander ook ontspannen laat zijn en zien.

Jezelf en zezelf

Realiserend en er gewoon voor uit komend komt men snel tot de ondervinding dat niet alleen jezelf zichzelf is, maar een ander zelf ook een (je)zelf, met ook zijn eigenaardigheden. Gezien de overbevolkte samenlevingen waarin mensen zich begeven, is het onvermijdelijk mensen tegen te komen die moeite hebben zichzelf te zijn, of die dat wel zijn maar dan volledig anders. Sterker nog, is elk mens anders en zelfs uniek, en hebben anderen hem/haar bepaalde gewoonten, normen en waarden, regels en soms doctrines aangeleerd, en zijn er bepaalde gevoelens aangewakkerd. Vanwege die vooropgestelde normen gaan mensen in hun gedrag en gewoonten steeds meer op elkaar lijken, met het nadelige bijeffect dat op het emotionele vlak ook gekunsteld wordt, en mensen niet zichzelf zijn (mogelijk nooit geweest).

De keerzijde van de medaille van het zichzelf zijn, dat meestal dus als positief, sympathiek en vriendelijk opgevat wordt, is dat dat voor sommigen inhoudt dat dan juist negatieve karaktertrekken (eigenschappen) teboven komen oftewel niet worden weerhouden plaats te vinden. Diegene heeft daarbij zelf níet door dat ie negatief of zelf slecht bezig is, vanwege dat ie in de veronderstelling is zich 'normaal' te gedragen en uiten. Hierbij zijn dan wél aanpassingen / bijsturingen / leidraden gewenst, die aangeleerd en begrepen moeten worden, wat veelal met strubbelingen gepaard gaat. Vanwege deze reden is het belangrijk om kinderen zo vroeg mogelijk zichzelf te laten blijven, wat inhoudt dat geen keurslijf aangemeten moet worden of karaktereigenschappen en/of gevoelens (spreekwoordelijk) de kop ingedrukt moeten worden. Zó worden niet alleen de doorgaans positieve (eigen) ontwikkelingen gestimuleerd, maar worden ook eerder negatieve ontwikkelingen kenbaar, waar dan vervolgens op een juiste (uitleggende, begrijpend makende) manier mee omgegaan kan worden (bijsturing). Negatieve uitingen welke een negatieve beantwoording (reactie) krijgen, worden juist aangemoedigd dat te handhaven.

Mannen

Voor de meeste mannen is het moeilijker zichzelf te zijn dan de meeste vrouwen. Het is een natuurlijke aard van mannen om enigszins bewust over het doen-en-laten na te denken. Hierbij wordt bewust of onbewust ook op gedrag, trekjes of manieren van bewegen van andere mannen gelet. Als iets opvalt of zelfs aanspreekt kan het (veelal onbewust) eigen gemaakt (overgenomen) worden. Een man zal dan veelal manlijk overkomende / stoer lijkende / sekueel aantrekkelijker overkomende / potente / krachtige en bijvoorbeeld intelligente uitingen opvallen. Mensen met het Aspergersyndroom kunnen volledig zo ingesteld zijn, waarbij al het gedrag en bewegingen als het ware ooit van/bij een ander gezien is, maar dan door het onderbewustzijn onthouden en op het juiste moment (intuïtief) het eigen gedrag / uiten overneemt.

In alle gevallen telt : "Oefening baart kunst", oftewel, hoe vaker je het doet, of mogelijk juist iets niet doet, hoe beter het gaat. Als het beter gaat, gaat het zonder er bij na te denken en op een natuurlijke manier (naar het onderbewustzijn), en werkt het meestal aanstekelijk naar anderen.

Homoseksualiteit

Bij homoseksuelen bestaat er veelal een grote behoefte om zichzelf (geaardheid, gevoelens, frustratie) te uiten naar de buitenwereld toe. Dit gebeurt dan vaak op een té overdreven manier, althans er teveel de nadruk op leggend. Dit gaat dan onder het mom van dat het normaal is of méér zou moeten worden. Dat mensen anders zijn is onderhand inderdaad normaal te noemen. Echter blijft veelal het uiten een overdreven benadrukte versie van hoe diegene werkelijk is, wat het maakt dat die dan niet-zichzelf is. Manifestaties als de Gay Pride zijn daarbij zéér feestelijke uitspattingen, echter verandert het demonstratieve karakter níet de acceptatie en tolerantie in het dagelijks leven, maar het zichzelf zijn wel.

Referenties

• Hoe doe je dat nou, je Zelf zijn.
• Jezelf zijn en blijven !