Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Houden van: verschil tussen versies
(De woorden houden van (affectie / genegenheid) worden door mensen gebruikt om naar een ander (of meerdere) toe te communiceren dat ze gevoelens van liefde ervaren voor iemand.) |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1: | Regel 1: | ||
:''{{Zie ook|Zie ook : [[affectie (medisch)]], in de betekenis van een ziekelijke aandoening.}}'' | |||
----- | |||
De [[woorden]] '''houden van''' oftewel '''affectie''' oftewel '''genegenheid''' worden door [[mensen]] gebruikt om naar een ander (of meerdere) toe te [[communiceren]] dat ze [[gevoelens]] van [[liefde]], [[sympathie]] en [[gewenning|gehecht zijn]] [[ervaren]] voor een bepaald iemand. Dit zijn meestal de [[persoon|personen]] waar men een [[vertrouwelijk]]e band mee heeft, zoals [[familielid|familieleden]] ([[papa|vader]], [[moeder]], [[zoon]], [[zus]]ter, [[opa]], [[oma]] enz.) [[vriendschap|goede vrienden]] en [[levenspartner]]s. De factor [[tijd]] (duur) is daarbij ook van invloed, wat veelal blijkt uit het gegeven dat de [[verliefdheid]] binnen een relatie meestal plaats maakt voor ''houden van''. | De [[woorden]] '''houden van''' oftewel '''affectie''' oftewel '''genegenheid''' worden door [[mensen]] gebruikt om naar een ander (of meerdere) toe te [[communiceren]] dat ze [[gevoelens]] van [[liefde]], [[sympathie]] en [[gewenning|gehecht zijn]] [[ervaren]] voor een bepaald iemand. Dit zijn meestal de [[persoon|personen]] waar men een [[vertrouwelijk]]e band mee heeft, zoals [[familielid|familieleden]] ([[papa|vader]], [[moeder]], [[zoon]], [[zus]]ter, [[opa]], [[oma]] enz.) [[vriendschap|goede vrienden]] en [[levenspartner]]s. De factor [[tijd]] (duur) is daarbij ook van invloed, wat veelal blijkt uit het gegeven dat de [[verliefdheid]] binnen een relatie meestal plaats maakt voor ''houden van''. | ||
Regel 4: | Regel 6: | ||
Aangaande het [[geloven]] kunnen [[gelovige]]n ook van een onderdeel van hun [[geloof]] houden, wat dan meestal een [[God]] betreft. Dat is dan een voortvloeisel van de betreffende [[toewijding]]. | Aangaande het [[geloven]] kunnen [[gelovige]]n ook van een onderdeel van hun [[geloof]] houden, wat dan meestal een [[God]] betreft. Dat is dan een voortvloeisel van de betreffende [[toewijding]]. | ||
===Vormen=== | |||
Affectie kan zich onder meer enerzijds uitdrukken in liefde: broeder- of zusterliefde, de liefde tussen kind en ouders of andersoortige liefdesbanden (platonische liefde); en anderzijds in verering, [[vriendschap]], [[kameraadschap]], [[verliefdheid]], [[seksuele aantrekking|aantrekkingskracht]], [[idolatrie|verafgoding]] en [[servitude|onderwerping]]. | |||
In de Engelstalige landen spreekt men soms van een ''public display of affection'', het tonen van aangetrokken zijn tot elkaar door een daad in de openbaarheid, bijvoorbeeld het wandelen van partners terwijl ze elkaars handen vasthouden zodat iedereen kan zien dat ze van elkaar houden en bij elkaar horen. | |||
===Populair gebruik=== | |||
De term affectie wordt populair gebruikt om een gevoel of een soort persoonlijke relatie te benoemen die verder gaat dan [[goodwill]] of vriendschap. Door ethische schrijvers wordt de term gebruikt voor toestanden van gevoel, zowel langdurig als periodiek. Sommigen stellen het tegenover passie omdat affectie vrij is van het onderscheiden sensuele element. | |||
Affectie slaat op de emotionele toestand in relatie tot personen. In die betekenis is het de Griekse pathos, zoals dat voorkomt in de geschriften van de filosofen [[René Descartes]] (Frankrijk) en [[Baruch Spinoza]] (Nederland) en in veel geschriften van de vroege Britse ethici. Toch wordt ook hier op verschillende gronden verschil gemaakt met [[passie]]: affectie houdt geen angst of opwinding in. Er is ook een volledige afwezigheid van het zintuiglijke element. | |||
In de engere betekenis wordt affectie gekoppeld aan de sociale of ouderlijke affecties, en wordt gezien als een vorm van morele verplichting van ouders tegenover kinderen. | |||
===Psychologie=== | |||
In de psychologie speelt de term affectie een belangrijke rol. De experimentele psychologen zien elke emotie immers als een soort mentale affectie. In zijn theorie onderscheidt de Amerikaanse psycholoog [[Henry Murray]] vijf affectievormen: tijd doorbrengen met andere personen, zorgen voor andere personen, plezier hebben met anderen, anderen verwerpen, en geholpen of beschermd worden door anderen. | |||
==Zie ook== | ==Zie ook== | ||
Regel 15: | Regel 32: | ||
[[Categorie:Sociologie]] | [[Categorie:Sociologie]] | ||
[[Categorie:Sociale wetenschap]] | [[Categorie:Sociale wetenschap]] | ||
[[Categorie:Psychologie]] |
Huidige versie van 4 aug 2010 om 13:27
Zie ook : affectie (medisch), in de betekenis van een ziekelijke aandoening.
De woorden houden van oftewel affectie oftewel genegenheid worden door mensen gebruikt om naar een ander (of meerdere) toe te communiceren dat ze gevoelens van liefde, sympathie en gehecht zijn ervaren voor een bepaald iemand. Dit zijn meestal de personen waar men een vertrouwelijke band mee heeft, zoals familieleden (vader, moeder, zoon, zuster, opa, oma enz.) goede vrienden en levenspartners. De factor tijd (duur) is daarbij ook van invloed, wat veelal blijkt uit het gegeven dat de verliefdheid binnen een relatie meestal plaats maakt voor houden van.
Men gebruikt de woorden houden van ook inzake subjecten waar men een grote voorkeur voor heeft, zoals het houden van een bepaald lekkernij, bepaalde geuren / muziek / activiteit / snelle auto's / de natuur / mensen in het algemeen / dieren / mooie kleren enz. Veelal neigt men er naar (aantrekkingskracht), maar ook kan het een stil verlangen zijn of iets dat niet binnen het bereik ligt (niet te verwezenlijken).
Aangaande het geloven kunnen gelovigen ook van een onderdeel van hun geloof houden, wat dan meestal een God betreft. Dat is dan een voortvloeisel van de betreffende toewijding.
Vormen
Affectie kan zich onder meer enerzijds uitdrukken in liefde: broeder- of zusterliefde, de liefde tussen kind en ouders of andersoortige liefdesbanden (platonische liefde); en anderzijds in verering, vriendschap, kameraadschap, verliefdheid, aantrekkingskracht, verafgoding en onderwerping.
In de Engelstalige landen spreekt men soms van een public display of affection, het tonen van aangetrokken zijn tot elkaar door een daad in de openbaarheid, bijvoorbeeld het wandelen van partners terwijl ze elkaars handen vasthouden zodat iedereen kan zien dat ze van elkaar houden en bij elkaar horen.
Populair gebruik
De term affectie wordt populair gebruikt om een gevoel of een soort persoonlijke relatie te benoemen die verder gaat dan goodwill of vriendschap. Door ethische schrijvers wordt de term gebruikt voor toestanden van gevoel, zowel langdurig als periodiek. Sommigen stellen het tegenover passie omdat affectie vrij is van het onderscheiden sensuele element.
Affectie slaat op de emotionele toestand in relatie tot personen. In die betekenis is het de Griekse pathos, zoals dat voorkomt in de geschriften van de filosofen René Descartes (Frankrijk) en Baruch Spinoza (Nederland) en in veel geschriften van de vroege Britse ethici. Toch wordt ook hier op verschillende gronden verschil gemaakt met passie: affectie houdt geen angst of opwinding in. Er is ook een volledige afwezigheid van het zintuiglijke element.
In de engere betekenis wordt affectie gekoppeld aan de sociale of ouderlijke affecties, en wordt gezien als een vorm van morele verplichting van ouders tegenover kinderen.
Psychologie
In de psychologie speelt de term affectie een belangrijke rol. De experimentele psychologen zien elke emotie immers als een soort mentale affectie. In zijn theorie onderscheidt de Amerikaanse psycholoog Henry Murray vijf affectievormen: tijd doorbrengen met andere personen, zorgen voor andere personen, plezier hebben met anderen, anderen verwerpen, en geholpen of beschermd worden door anderen.