Herman Dewit

Herman Dewit (10 september 1946) is een prominente figuur in de Vlaamse volksmuziek. Hij is vooral bekend als de oprichter van de groep ’t Kliekske en als een van de drijvende krachten achter de heropleving van de volksmuziek in Vlaanderen.

Leven

Hermans liefde voor de muziek begon thuis in Huizingen, waar hij van zijn beide grootmoeders traditionele Vlaamse liedjes leerde.

In zijn jonge jaren begon hij in Huizingen met een volksdansgroep met de naam Vreugd. Vreugd was als dansgroep aangesloten bij de Vlaamse Volkskunstbeweging (VVKB), een van de weinige niet-politiek gekleurde steunpuntorganisaties voor volkskunst van die tijd. De VVKB bezorgde de groepen muziekpartituren en teksten, maar niets daarvan kwam uit de eigen streek. Daarom begon Herman Dewit in 1967 zelf teksten en melodieën van Vlaamse volksliedjes bij elkaar te zoeken. Hij verzamelde ook de typische inheemse volksinstrumenten en begon deze zelf na te bouwen. In zijn volksdansgroep leerde hij ook Rosita Tahon kennen, met wie hij trouwde.

De collectie van teksten en melodieën leidde er toe dat hij in 1968, samen met Rosita en haar broer Oswald, de groep ’t Kliekske oprichtte. Op Driekoningendag 1969 trokken zij van café naar café en volksliedjes. De groep richtte zich vanaf het begin op het behouden en opnieuw ontdekken van Vlaams erfgoed. Ze speelden op authentieke instrumenten, zoals de hommel, doedelzak en draailier, en wisten daarmee een unieke sound te creëren die trouw bleef aan de traditie.

Herman Dewit speelde een belangrijke rol in het documenteren en herontdekken van Vlaamse volksliederen. Hij reisde het land door om liederen en dansmelodieën op te tekenen, een passie die hij deelde met volksmuziekcollega.'s zoals Hubert Boone. Dewit onderscheidde zich door zijn focus op instrumenten en melodieën die tot dan toe in vergetelheid waren geraakt.

In de jaren ’80 vestigde Dewit zich in Gooik, wat sindsdien bekendstaat als het ’kloppende hart’ van de Vlaamse volksmuziek. In 1978 organiseerde hij hier de eerste stage voor traditionele volksmuziek. Deze stages groeiden uit tot jaarlijkse evenementen die honderden muziekliefhebbers aantrokken. Dewit zette zich in om jongeren kennis te laten maken met traditionele muziek en dans, en het succes van deze initiatieven zorgde ervoor dat Gooik een belangrijke ontmoetingsplaats werd voor volksmuziekenthousiastelingen.

Erkenningen

• In 1995 werd ’t Kliekske door de Vlaamse Gemeenschap benoemd tot Cultureel Ambassadeur van Vlaanderen. Deze titel erkende de belangrijke rol die Dewit en zijn groep hadden gespeeld in het herleven en promoten van de Vlaamse volksmuziek. Met deze erkenning wist Dewit de volksmuziek te bevrijden van haar ’geitenwollensokken-imago’ en de traditie weer als een volwaardige culturele expressie neer te zetten.
• Datzelfde jaar verleende de organisatie Jeugd en Muziek Vlaanderen Herman de eretitel Doctor Ludorum Causa, voor zijn werk en inzet om volksmuziek toegankelijk te maken voor kinderen en jongeren. Dewit werd geprezen om zijn inspanningen om jeugd actief te betrekken bij het erfgoed van Vlaamse volksmuziek.

Erfenis en invloed

Eind juni 1996 werd in Gooik het ontmoetingscentrum De Cam in Gooik geopend, waar de unieke collectie van 350 oude Vlaamse volksinstrumenten in een museum werd ondergebracht.

Dewits werk heeft een diepgaande invloed gehad op de volksmuziekcultuur in Vlaanderen. Hij stond niet alleen aan de wieg van de Vlaamse volksmuziekrevival, maar heeft ook een blijvende erfenis achtergelaten door zijn inzet voor muzikale educatie en cultuurbehoud. Vandaag de dag is hij nog steeds actief betrokken bij de volksmuziek en blijft hij jonge muzikanten inspireren om de Vlaamse muzikale tradities voort te zetten .

Herman Dewit is een ware pionier en een levend symbool van de Vlaamse volksmuziek, die met zijn werk de traditie levendig en relevant heeft gehouden in de moderne tijd.

Verwijzingen

Weblinks

• hermandewit.be
• tkliekske.be
• Melanie Scheys, 40 jaar goed folk. Een geschiedenis over heropleving en structurering van de Volksmuziekscène in Vlaanderen, Universiteit Gent, Academiejaar 2008-2009.