Joanna Southcott

Joanna Southcott (ook geschreven als Southcote) (Gittisham, Devon, 25 april 1750 – Londen, 27 december 1814) was een Britse mysticus.

Leven

Joanna Southcott groeide op in een arme boerenfamilie. Zij leidde aanvankelijk een relatief onopvallend leven. Ze werkte als dienstmeid voor verschillende rijkere families in Londen.

In 1792 beweerde Southcott dat ze een goddelijke roeping ontving en begon ze zichzelf te zien als een speciale boodschapper van God. Vanaf 1801 beweerde zij dat ze de „vrouw, bekleed met de zon” was, uit het Bijbelboek Openbaring (12:1).

Zij begon talloze profetieën en openbaringen te schrijven, waarin ze beweerde inzicht te hebben in toekomstige gebeurtenissen en het goddelijke plan. Om financiële steun te krijgen voor haar beweging, begon Southcott zegels met de initialen ’JC’ te verkopen aan haar volgelingen. Ze beweerde dat het bezitten van deze zegels bescherming zou bieden tegen het naderende goddelijke oordeel. Er waren slechts 144.000 plaatsen, dus waren de zegels erg gegeerd.

Ze verkondigde dat ze zwanger was van de Heilige Geest en zij op 19 oktober 1814 zou bevallen van Shiloh [Silo] uit Genesis 49:10, de Messias.

Joanna Southcott overleed op 27 december 1814. De zwangerschap is heel omstreden. Haar lichaam werd na haar dood onderzocht en er waren geen bewijzen van een fysieke zwangerschap. Sommige rapporten suggereerden dat het ging om een schijnzwangerschap of pseudocyesis. Volgelingen stelden dat de geboren Messias niet fysiek was en bovendien dadelijk in de hemel werd opgenomen. Anderen stellen dat de bewering over de zwangerschap vals was.

Na haar dood en de teleurstelling omdat er geen Messias was verschenen, nam het aantal volgelingen aanzienlijk af. Desondanks bleven enkele volgelingen, bekend als southcottians, haar leringen trouw en bleven ze haar geschriften bestuderen.

’Southcott box’

Joanna Southcott liet toen zij overleed een verzegelde houten kist na, met de instructie dat deze mocht worden geopend in een tijd van crisis, in het bijzijn van 24 anglicaanse bisschoppen. De kist zou de oplossing bevatten voor de problemen van de tijd. De bisschoppen zijn over het algemeen niet erg geneigd om hieraan mee te werken.

In 1927 beweerde de onderzoeker Harry Price dat hij in het bezit was van de kist en zette zich aan het werk om deze te openen in het bijzijn van de bisschop van Grantham. De kist bevatte niets opmerkelijks. Price’s bewering dat hij de kist had, wordt in twijfel getrokken door southcottians en historici. Southcottians blijven aansporen om de echte kist te openen. Een groep southcottians, genaamd the Panacea Society, opgericht in 1920, bleef hiervoor in de jaren 1960 en 1970 campagne voeren om bisschoppen te overtuigen om hieraan mee te werken. De plaats waar deze bewaard wordt, wordt pas bekend gemaakt wanneer er een afspraak is met de 24 bisschoppen.

Heden

Sommige aanhangers blijven haar geschriften bestuderen en haar nalatenschap voortzetten. Er blijven vandaag de dag twee groeperingen van Southcott-volgelingen: de Christian Israelite Church and the House of David. Joanna Southcott blijft een fascinerende figuur in de geschiedenis van religie en profetieën, en haar verhaal wordt vaak aangehaald als een voorbeeld van de kracht van geloof en de complexiteit van religieuze overtuigingen.

Weblinks

• http://www.joannasouthcott.com/ Website van Southcott-volgelingen met haar geschriften

 

artikelkiem