Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Albert Gielen: verschil tussen versies
kGeen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 6: | Regel 6: | ||
In de [[Tweede Wereldoorlog]] was hij betrokken bij [[comète]], een ontsnappingslijn voor neergestorte geallieerde piloten. Hij was met [[Jean Mobers]], [[Pierre Vandinter]] en [[Henri Huysmans]] een van de contactpersonen in [[Maaseik]]. | In de [[Tweede Wereldoorlog]] was hij betrokken bij [[comète]], een ontsnappingslijn voor neergestorte geallieerde piloten. Hij was met [[Jean Mobers]], [[Pierre Vandinter]] en [[Henri Huysmans]] een van de contactpersonen in [[Maaseik]]. | ||
Gielen getuigde na de oorlog over de ontsnappingslijn: de leden hadden verschillende manieren om Duitse infiltranten te herkennen zoals het feit dat Duitse officieren de gewoonte hadden een klein knikje te maken bij een begroeting, maar daarnaast beschikten ze ook over een vragenlijst die enkel echte piloten konden beantwoorden. Eind 1942 werd | Gielen getuigde na de oorlog over de ontsnappingslijn: de leden hadden verschillende manieren om Duitse infiltranten te herkennen zoals het feit dat Duitse officieren de gewoonte hadden een klein knikje te maken bij een begroeting, maar daarnaast beschikten ze ook over een vragenlijst die enkel echte piloten konden beantwoorden. Eind 1942 werd Gielen benaderd door een persoon in een Engels pilotenuniform. Die persoon maakte echter het bewuste knikje zodat Gielen meteen achterdochtig was, hij nam de persoon echter toch mee naar huis en legde hem de vragen voor. De piloot faalde. Gielen contacteerde hierop zijn leider in het verzet en droeg de vreemdeling aan hem over. Toen hij een week later aan zijn verzetsleider vroeg wat er met de piloot was gebeurd kreeg hij enkel het antwoord dat het een Duitse infiltrant was en dat hij verder geen vragen moest stellen. Vermoedelijk werd de 'piloot' geliquideerd door het verzet. | ||
Ondanks de voorzorgen werd het netwerk na een geslaagde infiltratie door [[Jacques Desoubrie]] in 1943 voor een groot deel opgerold, op 22 juni werden ook de vier Maaseikenaren aangehouden. Ze werden op Huysmans na allemaal ter dood veroordeeld. Er werden verschillende genadeverzoeken ingediend. Gielen was de enige die niet werd geëxecuteerd, mogelijk omdat een genadeverzoek werd gehonoreerd. | Ondanks de voorzorgen werd het netwerk na een geslaagde infiltratie door [[Jacques Desoubrie]] in 1943 voor een groot deel opgerold, op 22 juni werden ook de vier Maaseikenaren aangehouden. Ze werden op Huysmans na allemaal ter dood veroordeeld. Er werden verschillende genadeverzoeken ingediend. Gielen was de enige die niet werd geëxecuteerd, mogelijk omdat een genadeverzoek werd gehonoreerd. | ||
Huidige versie van 18 okt 2023 om 12:30
Albert Gielen (Maaseik 12 juli 1915 - aldaar 10 januari 2009) was een lid van het Belgisch verzet in de Tweede Wereldoorlog.[1][2][3][4]
Verzet
Gielen was politiecommissaris
In de Tweede Wereldoorlog was hij betrokken bij comète, een ontsnappingslijn voor neergestorte geallieerde piloten. Hij was met Jean Mobers, Pierre Vandinter en Henri Huysmans een van de contactpersonen in Maaseik.
Gielen getuigde na de oorlog over de ontsnappingslijn: de leden hadden verschillende manieren om Duitse infiltranten te herkennen zoals het feit dat Duitse officieren de gewoonte hadden een klein knikje te maken bij een begroeting, maar daarnaast beschikten ze ook over een vragenlijst die enkel echte piloten konden beantwoorden. Eind 1942 werd Gielen benaderd door een persoon in een Engels pilotenuniform. Die persoon maakte echter het bewuste knikje zodat Gielen meteen achterdochtig was, hij nam de persoon echter toch mee naar huis en legde hem de vragen voor. De piloot faalde. Gielen contacteerde hierop zijn leider in het verzet en droeg de vreemdeling aan hem over. Toen hij een week later aan zijn verzetsleider vroeg wat er met de piloot was gebeurd kreeg hij enkel het antwoord dat het een Duitse infiltrant was en dat hij verder geen vragen moest stellen. Vermoedelijk werd de 'piloot' geliquideerd door het verzet.
Ondanks de voorzorgen werd het netwerk na een geslaagde infiltratie door Jacques Desoubrie in 1943 voor een groot deel opgerold, op 22 juni werden ook de vier Maaseikenaren aangehouden. Ze werden op Huysmans na allemaal ter dood veroordeeld. Er werden verschillende genadeverzoeken ingediend. Gielen was de enige die niet werd geëxecuteerd, mogelijk omdat een genadeverzoek werd gehonoreerd.
Onderscheidingen
In 2007 werd hij in Frankrijk bekroond met het Legioen van Eer. In totaal ontving hij 92 eretekens. Hij verklaarde dat hij de medaille van het Legioen liever niet had gekregen.[5]
| Bronnen, noten en/of referenties
|