Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Childerik I: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 2: | Regel 2: | ||
== Grafvondst== | == Grafvondst== | ||
Op 27 mei 1653 werd | Op 27 mei 1653 werd tijdens graafwerkzaamheden voor de bouw van een hospice de graftombe van Childerik intact teruggevonden op dertig meter van de [[Sint-Brixiuskerk (Doornik)|Sint-Brixiuskerk]] (Saint-Brice) te Doornik<ref>{{aut|Raymond Brulet}}, ''La tombe de Childéric et la topographie funéraire de Tournai à la fin du Ve siècle'', in: {{aut|Michel Rouche}} (red.), ''Clovis. Histoire et Mémoire'', vol. 1, ''Le baptême de Clovis, l'événement'', Presses de l’Université de Paris-Sorbonne, Parijs, 1997, p. 59–77</ref> in de toenmalige Spaanse Nederlanden (nu in de Belgische provincie Henegouwen). Het graf bevatte prachtige grafgiften van wapens, zoals spatha, sax, lans, francis en schildknop, alsmede waardevolle sieraden zoals een gouden [[fibula|mantelspeld]], een gouden armring en verschillende gouden en zilveren munten. De meest recente gouden munten dateren uit de tijd van de Oostromeinse keizer [[Zeno]] (474 tot 491). Het gevest van de spatha, delen van de schede van de sax en talrijke gespen en voorwerpen waren van goud en versierd met uitgebreide <|---cloisonné en almandine --->versieringen. Ongeveer 300 gouden hangers in de vorm van nachtvlinders maakten deel uit van de versiering van een brokaatmantel. Het graf werd duidelijk geïdentificeerd door een zegelring met een gestileerd portret en het opschrift CHILDIRICI REGIS. | ||
[[Categorie:Merovingisch Huis]] | [[Categorie:Merovingisch Huis]] | ||
[[Categorie:Koning der Franken]] | [[Categorie:Koning der Franken]] | ||
[[Categorie:Geschiedenis van Doornik]] | [[Categorie:Geschiedenis van Doornik]] | ||
Versie van 25 apr 2023 04:31
Childerik I I (ca. 436 – 481 of 482) 481 of 482), was de eerste historisch verifieerbare Frankische koning of rex uit de Merovingische dynastie vanaf 457 of 458. Hij vestigde zijn heerschappij in Noordoost-Gallië in de Romeinse provincie Belgica Secunda in de jaren 460 en 470, terwijl de West-Romeinse bestuursorde daar geleidelijk instortte. Hij legde de basis voor de opkomst van het latere Frankische Rijk onder zijn zoon en opvolger Clovis I (Chlodovech I). Zijn graftombe met rijke grafgiften werd in 1653 herontdekt in Doornik.
Grafvondst
Op 27 mei 1653 werd tijdens graafwerkzaamheden voor de bouw van een hospice de graftombe van Childerik intact teruggevonden op dertig meter van de Sint-Brixiuskerk (Saint-Brice) te Doornik[1] in de toenmalige Spaanse Nederlanden (nu in de Belgische provincie Henegouwen). Het graf bevatte prachtige grafgiften van wapens, zoals spatha, sax, lans, francis en schildknop, alsmede waardevolle sieraden zoals een gouden mantelspeld, een gouden armring en verschillende gouden en zilveren munten. De meest recente gouden munten dateren uit de tijd van de Oostromeinse keizer Zeno (474 tot 491). Het gevest van de spatha, delen van de schede van de sax en talrijke gespen en voorwerpen waren van goud en versierd met uitgebreide <|---cloisonné en almandine --->versieringen. Ongeveer 300 gouden hangers in de vorm van nachtvlinders maakten deel uit van de versiering van een brokaatmantel. Het graf werd duidelijk geïdentificeerd door een zegelring met een gestileerd portret en het opschrift CHILDIRICI REGIS.
- º Raymond Brulet, La tombe de Childéric et la topographie funéraire de Tournai à la fin du Ve siècle, in: Michel Rouche (red.), Clovis. Histoire et Mémoire, vol. 1, Le baptême de Clovis, l'événement, Presses de l’Université de Paris-Sorbonne, Parijs, 1997, p. 59–77