Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Vreugde (tijdschrift): verschil tussen versies
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Vreugde_(tijdschrift)&oldid=61666817 -1- Wolelupr 12 apr 2022) |
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Vreugde_(tijdschrift)&oldid=61771891 18 apr 2022 Wolelupr Sietske ref Thieu1972 -) |
||
Regel 1: | Regel 1: | ||
'''''Vreugde''''' was een tijdschrift waarvan in 1923 slechts één proefnummer is verschenen. Het was de bedoeling dat [[Hendrik Moller]] de leider ervan zou worden. [[Wouter Lutkie]] was de initiator. | '''''Vreugde''''' was een Nederlands tijdschrift van Rooms-katholieke idealisten,<ref>{{Citeer web|url=https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:010530026:mpeg21:a0004|title=„VREUGDE”.|accessdate=2022-04-15|date=1921-03-24|work=De Tijd : godsdienstig-staatkundig dagblad|via=Delpher}}</ref> waarvan in 1923 slechts één proefnummer is verschenen. Het was de bedoeling dat dokter [[Hendrik Moller]] de leider ervan zou worden. Kapelaan [[Wouter Lutkie]] was de initiator. | ||
Het doel van het blad bleek uit een brief van Lutkie aan zijn kennis Ferdinand van den Eerenbeemt: ‘Wij gaan een tijdschrift stichten. Voor idealisten. ’n Weekblad. ''Vreugde'' zal et heten. ’t Moet de band zijn die alle jonggebleven, edelmoedige zielen verbindt. [...] Dr. Moller zal er de leider van zijn.’ Lutkie beoogde van ''Vreugde'' een weekblad te maken met een oplage van minimaal 500 exemplaren en een omvang van 32 pagina’s. Het eerste (proef)exemplaar verscheen begin maart 1921 onder de titel ‘Uitnodiging’ en het was mede ondertekend door zo’n zeventig personen, onder wie bekende namen als Vincent Cleerdin, [[Joan Collette]], [[Antoon Coolen (1897-1961)|Antoon Coolen]], [[Gerard Knuvelder]] en [[Pieter van der Meer de Walcheren]], alsook de liberale journalist [[Max van Poll]] en de protestantse schrijfster [[Wilma Vermaat]]. Ook [[Gerard Bruning (schrijver)|Gerard Bruning]] | Het doel van het blad bleek uit een brief van Lutkie aan zijn kennis Ferdinand van den Eerenbeemt: ‘Wij gaan een tijdschrift stichten. Voor idealisten. ’n Weekblad. ''Vreugde'' zal et heten. ’t Moet de band zijn die alle jonggebleven, edelmoedige zielen verbindt. [...] Dr. Moller zal er de leider van zijn.’ Lutkie beoogde van ''Vreugde'' een weekblad te maken met een oplage van minimaal 500 exemplaren en een omvang van 32 pagina’s. Het eerste (proef)exemplaar verscheen begin maart 1921 onder de titel ‘Uitnodiging’ en het was mede ondertekend door zo’n zeventig personen, onder wie bekende namen als Vincent Cleerdin, [[Joan Collette]], [[Antoon Coolen (1897-1961)|Antoon Coolen]], [[Gerard Knuvelder]] en [[Pieter van der Meer de Walcheren]], alsook de liberale journalist [[Max van Poll]] en de protestantse schrijfster [[Wilma Vermaat]]. Ook [[Gerard Bruning (schrijver)|Gerard Bruning]], een [[Rooms-Katholieke Kerk|rooms-katholiek]] dichter en essayist, had ondertekend. | ||
De idealist Lutkie had geen rekening gehouden met de kerkelijke overheid | De idealist Lutkie had geen rekening gehouden met de kerkelijke overheid.<ref>{{Citeer web|url=https://resolver.kb.nl/resolve?urn=MMRHCE01:000053254:mpeg21:a0001|title=De „Vreugde"-kwestie.|accessdate=2022-04-15|date=1921-04-09|work=Eindhovensch dagblad|via=Delpher}}</ref> Na het proefnummer zette monseigneur [[Arnold Diepen|Diepen]] hem de voet dwars. Aangenomen mag worden dat de in ''Vreugde'' uitgesproken wens om de verzuiling te doorbreken slecht was gevallen bij Diepen. Lutkies eenzijdige initiatief bedreigde rechtstreeks de eenheid in de gesloten katholieke gelederen. Lutkie zal ernstig teleurgesteld zijn geweest. In zijn archief bevinden zich ruim 150 adhesiebetuigingen van personen die zich meteen op ''Vreugde'' wilden abonneren, sommigen stuurden al direct geld ter ondersteuning, zoals Gerard Knuvelder. | ||
{{aut|Willem Huberts}}: ''Soli Deo - Wouter Lutkie: biografie van een priester-fascist'', Amsterdam, Boom, 2022, p. 55-56. | |||
{{Appendix|2= | |||
* {{aut|Willem Huberts}}: ''Soli Deo - Wouter Lutkie: biografie van een priester-fascist'', Amsterdam, Boom, 2022, p. 55-56. | |||
---- | |||
{{References}} | |||
}} | |||
<!-- artikel aangemaakt door [[Overleg_gebruiker:WH1953|een gebruiker]] die voor onbepaalde tijd is geblokkeerd vanwege misbruik maken van sokpoppen, om daarmee o.a. zijn blok te ontduiken en om reclame te maken voor eigen publicaties in dit geval de zeer recent (maart 2022) verschenen "Soli Deo - Wouter Lutkie"; daarbij gaat het om een tijdschrift waarvan slechts één proefnummer is verschenen, dat wekt de schijn dat het artikel vnl tot doel heeft om de genoemde publicatie op zoveel mogelijk plaatsen in Wikipedia te 'droppen' --> | |||
[[Categorie:Nederlands tijdschrift]] | |||
[[Categorie:Wouter Lutkie]] |
Huidige versie van 3 mei 2022 om 14:23
Vreugde was een Nederlands tijdschrift van Rooms-katholieke idealisten,[1] waarvan in 1923 slechts één proefnummer is verschenen. Het was de bedoeling dat dokter Hendrik Moller de leider ervan zou worden. Kapelaan Wouter Lutkie was de initiator.
Het doel van het blad bleek uit een brief van Lutkie aan zijn kennis Ferdinand van den Eerenbeemt: ‘Wij gaan een tijdschrift stichten. Voor idealisten. ’n Weekblad. Vreugde zal et heten. ’t Moet de band zijn die alle jonggebleven, edelmoedige zielen verbindt. [...] Dr. Moller zal er de leider van zijn.’ Lutkie beoogde van Vreugde een weekblad te maken met een oplage van minimaal 500 exemplaren en een omvang van 32 pagina’s. Het eerste (proef)exemplaar verscheen begin maart 1921 onder de titel ‘Uitnodiging’ en het was mede ondertekend door zo’n zeventig personen, onder wie bekende namen als Vincent Cleerdin, Joan Collette, Antoon Coolen, Gerard Knuvelder en Pieter van der Meer de Walcheren, alsook de liberale journalist Max van Poll en de protestantse schrijfster Wilma Vermaat. Ook Gerard Bruning, een rooms-katholiek dichter en essayist, had ondertekend.
De idealist Lutkie had geen rekening gehouden met de kerkelijke overheid.[2] Na het proefnummer zette monseigneur Diepen hem de voet dwars. Aangenomen mag worden dat de in Vreugde uitgesproken wens om de verzuiling te doorbreken slecht was gevallen bij Diepen. Lutkies eenzijdige initiatief bedreigde rechtstreeks de eenheid in de gesloten katholieke gelederen. Lutkie zal ernstig teleurgesteld zijn geweest. In zijn archief bevinden zich ruim 150 adhesiebetuigingen van personen die zich meteen op Vreugde wilden abonneren, sommigen stuurden al direct geld ter ondersteuning, zoals Gerard Knuvelder.
Bronnen, noten en/of referenties
|