Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Gérard Willemot: verschil tussen versies
| Regel 48: | Regel 48: | ||
[[Categorie:Belgisch slachtoffer van het naziregime]] | [[Categorie:Belgisch slachtoffer van het naziregime]] | ||
[[Categorie:Kampgevangene in Mittelbau-Dora]] | [[Categorie:Kampgevangene in Mittelbau-Dora]] | ||
[[Categorie:Belgische stolpersteine]] | |||
Huidige versie van 17 jun 2020 om 23:14
Gérard Guillaume Edouard Marie Willemot (Gent, 15 mei 1901 – Dora (Nazi-Duitsland), 19 februari 1945) was een Belgisch verzetsstrijder tijdens de Tweede Wereldoorlog die omkwam als politieke gevangene.[1]
Loopbaan
Reeds tijdens de oorlog 14-18 had hij problemen met de Duitse bezetter. Hij was pas 13 toen hij betrapt werd op het stelen van wapens in de Duitse Kommandatur. Hij wist te ontsnappen maar raakte gewond.[2] Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak maakte hij de Achttiendaagse Veldtocht mee als luitenant in het 2e linieregiment.
Na de capitulatie wist hij aan het krijgsgevangenschap in Duitsland te ontsnappen door gewoonweg naar huis terug te keren.
Op 1 december 1940 sloot hij zich aan bij een van de eerste verzetsorganisaties: de groep rond Tollenaere, Cloquet en van Hoorebeke, die zich later aansloot bij het Belgisch Legioen (daarna omgevormd tot Geheim Leger).[3][4][5][6]
In april 1942 werd hij door Constant Hubin gerekruteerd om lid te worden van de inlichtingen- en actiedienst Luc-Marc groep VN / RY te Drongen en omgeving.[7][8].[9]
Op 10 december 1943 werd hij thuis gearresteerd door de Geheime Feldpolizei[10], drie dagen na de arrestatie van Georges Van Hecke, lid van hetzelfde netwerk.[11] Hij werd opgesloten in de gevangenissen van Gent en Sint-Gillis en vervolgens naar Duitsland gedeporteerd waar hij in de Gross Strehlitz-gevangenis en in de concentratiekampen van Gross-Rosen en Dora[12] werd opgesloten, waar hij op 19 februari 1945 stierf na een dodenmars.[13]
Op 4 mei 1947 werd de straat te Mariakerke waar hij woonde, de Trekweg, door het gemeentebestuur herdopen in “Luitenant Gérard Willemotlaan” en plechtig ingehuldigd.[14]
Onderscheidingen
- Ridder in de Leopoldsorde met palm
- Oorlogskruis 1940 met palm
- Medaille van de Weerstand
- Kruis van de Politieke Gevangene 1940-1945 met 3 sterren
- Herinneringsmedaille van de oorlog 1940-1945 met 2 gekruiste sabels
- Erkenningsmedaille van de Unie der Verbroederingen van het Geheim Leger
Historische prijs "Stichting Gérard Willemot"
Sinds 2012 reikt de "Gerard Willemot Stichting" om de drie jaar, op voorstel van de Stichting Geheim Leger, een prijs uit aan een of meerdere auteurs van een publicatie, in het Frans of Nederlands, die betrekking heeft op mensen, feiten of gebeurtenissen, die een rol gespeeld hebben in het verzet, de clandestiene pers, de inlichtingen- en actiediensten (SRA) tijdens de oorlog 1940-1945.
Op 26 oktober 2012 werd de eerste prijs "Stichting Gérard Willemot" uitgereikt aan het boek "van Genk tot Mauthausen".
In 2015 werd de prijs uitgereikt aan het boek "De nazirazzia van 25 mei 1943".[15][16] [17][18]
In 2018 werd de prijs uitgereikt aan het boek "L'abbé Paul Désirant - résistant inébranlable" geschreven door Maurice Petit.
Gedenkstenen
Op 7 maart 2019 werd door de Nationale Confederatie Politieke Gevangenen en rechthebbenden gewest Gent-Eeklo een herinneringssteen geplaatst ter nagedachtenis van Gérard Willemot voor het landhuis waar hij woonde en waar hij op 10 december 1943 werd gearresteerd. Dezelfde dag werden gedenkstenen geplaatst ter nagedachtenis van Michel Cloquet (Gent, Kortrijksesteenweg 890), Frans en Lucien Van Speybroeck (Zwijnaarde, Dorpsstraat 34), Carlos en Charles Goubau (Drongen, Goubaulaan 3), en de twee andere weerstanders van Mariakerke: advocaat André De Bruyne (Mariakerke, André De Bruynestraat 5) en schepen Henri Story (Mariakerke, Henri Storystraat 2). [19]
Zie ook
Bronnen, noten en/of referenties
|