Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Charles Brusselairs: verschil tussen versies
(Nieuwe pagina aangemaakt met ''''Charles Brusselairs''' (Antwerpen 18 januari 1925 - Wuustwezel 22 maart 2000) was een lid van het Belgisch verzet in d...') |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 4: | Regel 4: | ||
Brusselairs was de zoon van de directeur van de begraafplaats [[Schoonselhof]]. | Brusselairs was de zoon van de directeur van de begraafplaats [[Schoonselhof]]. | ||
Charles werd gearresteerd op 27 juni 1943 en net als zijn oudere broer Paul opgesloten in de gevangenis van Antwerpen.<ref>[http://www.getuigen.be/Getuigenis/Verheyen-Henk/link/index.htm Het Sanatorium, Herinneringen aan de nazitijd], [[Henk Verheyen]], Hadewijch Antwerpen-Baarn, 1994</ref> Charles wist zijn broer vrij te spreken. Zelf werd hij | Charles werd gearresteerd op 27 juni 1943 en net als zijn oudere broer Paul opgesloten in de gevangenis van Antwerpen.<ref>[http://www.getuigen.be/Getuigenis/Verheyen-Henk/link/index.htm Het Sanatorium, Herinneringen aan de nazitijd], [[Henk Verheyen]], Hadewijch Antwerpen-Baarn, 1994</ref> Charles wist zijn broer vrij te spreken. Zelf werd hij overgebracht naar de gevangenis van [[Sint-Gillis]], vervolgens [[Kamp Esterwegen]], [[Gross Strehlitz]] en tot slot [[Buchenwald]]. Bij de ontruiming van dit laatste kamp op 8 april 1945 moest hij deelnemen aan een [[Dodenmars (Tweede Wereldoorlog)|dodenmars]]. Na 28 dagen werd hij bevrijd uit het kamp [[Theresienstadt (concentratiekamp)|Theresienstadt]] | ||
Na de oorlog werd Brusselairs voorzitter van de vriendenkring Buchenwald. Hij schreef zijn verhaal neer in het boek II ne nous reste plus tellement de temps pour faire en tendrenotre voix/Als ik het nu niet opschrijf komt het er niet meer van (1983). | Na de oorlog werd Brusselairs voorzitter van de vriendenkring Buchenwald. Hij schreef zijn verhaal neer in het boek II ne nous reste plus tellement de temps pour faire en tendrenotre voix / Als ik het nu niet opschrijf komt het er niet meer van (1983). | ||
Hij hielp [[Bob Mendes]] bij het schrijven van het boek 'De smaak van vrijheid' en bezocht met Mendes (en [[John Gerritsen]] en [[Stan Faucompret]]) de voormalige kampen [[Buchenwald]] en [[Mittelbau-Dora]].<ref>De smaak van vrijheid. Dankwoord [[Bob Mendes]]</ref> | Hij hielp [[Bob Mendes]] bij het schrijven van het boek 'De smaak van vrijheid' en bezocht met Mendes (en [[John Gerritsen]] en [[Stan Faucompret]]) de voormalige kampen [[Buchenwald]] en [[Mittelbau-Dora]].<ref>De smaak van vrijheid. Dankwoord [[Bob Mendes]]</ref> | ||
==Bibliografie== | ==Bibliografie== | ||
*1983 II ne nous reste plus tellement de temps pour faire en tendrenotre voix | *1983 II ne nous reste plus tellement de temps pour faire en tendrenotre voix / Als ik het nu niet opschrijf komt het er niet meer van | ||
{{Appendix}} | {{Appendix}} | ||
Versie van 4 okt 2019 11:02
Charles Brusselairs (Antwerpen 18 januari 1925 - Wuustwezel 22 maart 2000) was een lid van het Belgisch verzet in de Tweede Wereldoorlog.[1][2]
Levensloop
Brusselairs was de zoon van de directeur van de begraafplaats Schoonselhof.
Charles werd gearresteerd op 27 juni 1943 en net als zijn oudere broer Paul opgesloten in de gevangenis van Antwerpen.[3] Charles wist zijn broer vrij te spreken. Zelf werd hij overgebracht naar de gevangenis van Sint-Gillis, vervolgens Kamp Esterwegen, Gross Strehlitz en tot slot Buchenwald. Bij de ontruiming van dit laatste kamp op 8 april 1945 moest hij deelnemen aan een dodenmars. Na 28 dagen werd hij bevrijd uit het kamp Theresienstadt
Na de oorlog werd Brusselairs voorzitter van de vriendenkring Buchenwald. Hij schreef zijn verhaal neer in het boek II ne nous reste plus tellement de temps pour faire en tendrenotre voix / Als ik het nu niet opschrijf komt het er niet meer van (1983).
Hij hielp Bob Mendes bij het schrijven van het boek 'De smaak van vrijheid' en bezocht met Mendes (en John Gerritsen en Stan Faucompret) de voormalige kampen Buchenwald en Mittelbau-Dora.[4]
Bibliografie
- 1983 II ne nous reste plus tellement de temps pour faire en tendrenotre voix / Als ik het nu niet opschrijf komt het er niet meer van
Bronnen, noten en/of referenties
|