Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Markgrave: verschil tussen versies
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Markgrave&oldid=49438293 11 jul 2017 145.224.32.55 10 jul 2017 GFJVDVS) |
|||
Regel 19: | Regel 19: | ||
De wijk heeft tot op vandaag haar charme en klasse kunnen bewaren, ondanks oorlogsgeweld en de sloopwoede van de jaren zestig, zeventig en tachtig van de twintigste eeuw en is aldus nog steeds een aangename residentiële buurt voornamelijk bestaande uit stijlvolle huizen met diepe tuinen. De monumentale Sint-Laurentiuskerk vormt het kroonjuweel van de wijk. Er is ook een erg karaktervol schooltje, thans de Kolibrie, van de hand van stadsbouwmeester [[Pieter Dens]]. Ook de pastorij ontworpen door [[Pierre Bruno Bourla]] is vermeldenswaard. | De wijk heeft tot op vandaag haar charme en klasse kunnen bewaren, ondanks oorlogsgeweld en de sloopwoede van de jaren zestig, zeventig en tachtig van de twintigste eeuw en is aldus nog steeds een aangename residentiële buurt voornamelijk bestaande uit stijlvolle huizen met diepe tuinen. De monumentale Sint-Laurentiuskerk vormt het kroonjuweel van de wijk. Er is ook een erg karaktervol schooltje, thans de Kolibrie, van de hand van stadsbouwmeester [[Pieter Dens]]. Ook de pastorij ontworpen door [[Pierre Bruno Bourla]] is vermeldenswaard. | ||
Bekende bewoners van de wijk: | Bekende bewoners van de wijk: Theodore Teichmann, Constance Teichmann, Maria Elisabeth Belpaire, [[Alphonse Belpaire]], Frédéric Belpaire, [[August Van Cauwelaert]], [[Frans Van Cauwelaert]], [[Pol De Mont]], [[Eric Sasse]], [[Richard Baseleer]], [[Felix Gogo]], [[Florent Vaes]], [[Richard Vaes]], Joan Coninck Westenberg, [[Daniel Rosseels]], [[Jaak Rosseels]], [[Lodewijk Ontrop]], [[Eugène de Mey]], [[Emile de Mey]], [[Lucien de Mey]], [[Emiel Delin]], [[Elisa Levering]], [[Cole Morgan]], [[Dirk De Wachter]]. | ||
{{authority control|TYPE=|Wikidata= }} | {{authority control|TYPE=|Wikidata= }} | ||
[[Categorie:Wijk in Antwerpen (stad)]] | [[Categorie:Wijk in Antwerpen (stad)]] |
Huidige versie van 16 jun 2019 om 09:20
Markgrave, ook wel Leikwartier, is een stadswijk van Antwerpen.
De wijk is ontstaan rond de huidige Markgravelei (avenue du Margrave) en bestaat uit de volgende straten (leien of lanen):
- Markgravelei (de centrale as in de wijk),
- Arthur Goemaerelei
- Van Putlei
- Bosmanslei
- Jan van Rijswijcklaan
- Haantjeslei
- Emmauslei (thans Van Schoonbekestraat)
- Hinnekeslei (thans Sint Laureisstraat).
De wijk strekt zich uit van de Karel Oomsstraat in het oosten, de Desguinlei in het zuiden, de Hinnekeslei (Sint Laureisstraat)/Haantjeslei in het westen en de Lange Lozanastraat/Korte Lozanastraat in het noorden.
Geschiedenis
De wijk is residentieel maar bestond oorspronkelijk uit landerijen en buitengoederen. Het Domein Hertoghe en het Hof van Leysen met aansluitend het Torenhof zijn restanten van deze buitengoederen. Gilbert Van Schoonbeke heeft de buurt verkaveld in de zestiende eeuw, met de aanleg van voormelde leien. Voor de Eerste Wereldoorlog heeft de wijk een tweede verkavelingsgolf gekend dewelke tot het huidige uitzicht heeft geleid.
Doorheen de eeuwen is het Leikwartier, of de wijk Markgrave, een buurt geweest die de hogere sociale lagen van de bevolking aantrok zoals adel en officieren, burgerij, beoefenaars van vrije beroepen en 'betere' middenstand, getuige waarvan de vele indrukwekkende burger-en herenhuizen afgewisseld met fraaie winkelpanden. Ook succesvolle kunstenaars vonden hun weg naar het Leikwartier. Het was de thuis van de families Teichmann en Belpaire dewelke resideerden in de verdwenen huizen van het Domein Hertoghe alsook in het Torenhof, dat aansluit bij het verdwenen Hof van Leysen.
De wijk heeft tot op vandaag haar charme en klasse kunnen bewaren, ondanks oorlogsgeweld en de sloopwoede van de jaren zestig, zeventig en tachtig van de twintigste eeuw en is aldus nog steeds een aangename residentiële buurt voornamelijk bestaande uit stijlvolle huizen met diepe tuinen. De monumentale Sint-Laurentiuskerk vormt het kroonjuweel van de wijk. Er is ook een erg karaktervol schooltje, thans de Kolibrie, van de hand van stadsbouwmeester Pieter Dens. Ook de pastorij ontworpen door Pierre Bruno Bourla is vermeldenswaard.
Bekende bewoners van de wijk: Theodore Teichmann, Constance Teichmann, Maria Elisabeth Belpaire, Alphonse Belpaire, Frédéric Belpaire, August Van Cauwelaert, Frans Van Cauwelaert, Pol De Mont, Eric Sasse, Richard Baseleer, Felix Gogo, Florent Vaes, Richard Vaes, Joan Coninck Westenberg, Daniel Rosseels, Jaak Rosseels, Lodewijk Ontrop, Eugène de Mey, Emile de Mey, Lucien de Mey, Emiel Delin, Elisa Levering, Cole Morgan, Dirk De Wachter.