Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Jacqueline Crevoisier: verschil tussen versies
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jacqueline_Crevoisier&oldid=53246659 20 feb 2019 Mutzline 19 feb 2019) |
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jacqueline_Crevoisier&oldid=53779787 7 mei 2019 Mutzline) |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Jacqueline Crevoisier''' ([[Zürich (stad)|Zürich]], [[1942]] - [[Abcoude]], 28 juli [[2016]]) was een | '''Jacqueline Crevoisier''' ([[Zürich (stad)|Zürich]], [[1942]] - [[Abcoude]], [[28 juli]] [[2016]]) was een [[Zwitsers]] [[auteur]], [[regisseur]] en [[Vertaling|vertaler]] van [[Marten Toonder]]s Bommelverhalen. | ||
In Nederland was | == Biografie == | ||
In Nederland was Crevoisier bekend als TV-regisseur van [[Teleac]]-, [[AVRO]]- en [[NCRV]]-programma's en vooral als vertaler van verhalen uit de door [[Marten Toonder]] geschreven [[Bommelsaga]].<ref>Dr.A. van Zoest: "Semantische poëzie verdwijnt, fonetische poëzie komt ervoor in de plaats. Zo doe je dat, àls je het goed doet" in BZZLLETIN 153 febr.1988 Bommel-special pag.35 </ref> <ref>U.Dürmüller schreef in "Berliner Zeitung" 16 febr.1990:"Ein Buch-bummel mit Ollie B. Bommel macht nun auch auf deutsch süchtig"</ref> <ref> https://www.rd.nl/boeken/jacqueline-Crevoisier-1942-2016-1.1114781 Jacqueline Crevoisier (1942-2016), Reformatorisch Dagblad</ref> "Marten Toonder was een meester in het werken met klanken; de vertaalster toont aan, dat dit ook prima in het Duits kan....De vertaling in het Duits springt eruit door het krachtige klankeffect"<ref> "Toonder vertaald" pag.21 [Rob Barnhoorn ],uitg Personalia,2017]</ref> Toonder noemde haar zijn 'droomvertaalster'.<ref> Toonderbiografie, [[Wim Hazeu (schrijver)|Wim Hazeu]] pag.440.</ref> | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
Ze vertaalde onder meer ''Der Grosse Einlader'' ([[De Grote Onthaler]]), ''Die Überdirektoren'' ([[De bovenbazen]]) en ''Die Plattwalzer'' ([[Het platmaken]]) naar het Duits. | |||
Binnenkort verschijnen andere delen uit de Bommelsaga in vertaling bij <ref>(Uitgeverij Personalia) </ref> : ([[Het Vergeetboekje]]) "Der Gedankenlöscher" ,([[De Gezichtenhandel ]]) en ([[ De Antiloog]]), "Der Krummdenker". | |||
Zij schreef gedichten en korte verhalen in de Feuilletons van een aantal Zwitserse bladen en kwam in 1971 als regisseur bij de Zwitserse Televisie [[SRG SSR|SRG]]. | |||
Crevoisier woonde sedert 1976 met haar Nederlandse echtgenoot Rien van der Schee als "freie Schriftstellerin" en samensteller/regisseur voor radio en televisie in [[Abcoude]], en vervaardigde culturele en informatieve documentaires voor onder andere AVRO, NCRV en Teleac, onder meer TV-portretten over [[Peter Vos]], [[Hans Obrecht]] en [[Marten Toonder]]. | |||
Zij schreef verscheidene hoorspelen en radioteksten voor onder meer [[Südwestfunk|SWF]], SRG, [[ORF]], [[Sender Freies Berlin|SFB]], NCRV en VARA. | |||
In juli 1987 verleende de Deutsche Akademie der Darstellenden Künste in Frankfurt haar radiosatire ''Die bonbonrosa fluoreszierende Einkaufstasche oder Frau Marlies Hennipmann probt den Aufstand'' de eretitel "Hoorspel van de maand" (de Vara zond hiervan de Nederlandse vertaling uit met [[Maria Lindes]]). Vanaf 1989 was ze lid van de [[PEN-club]]. In 1989 verscheen de eerste Duitse uitgave van de tot dan toe als onvertaalbaar geldende teksten uit Marten Toonders [[Bommelsaga]]. Toonder benoemde Crevoisier daarna tot zijn geautoriseerde vertaalster met alleenrechten voor het Duitstalige gebied van alle Bommelverhalen, die hij vervolgens samen met haar selecteerde. | |||
In 1996 vond de "Europawoche" plaats in [[Berlijn]] en [[Schwerin]]:"Literaire Europavisies". Crevoisier las evenals andere auteurs uit vijf landen voor uit eigen werk en er vonden discussies plaats met het publiek. Bovendien trad Crevoisier geregeld op in Duitse bibliotheken, tijdens seminaries aan universiteiten, en bijvoorbeeld in 1993 tijdens [[Story International]] te Rotterdam, het vertaalproject Marten Toonder “Als u bedoelt wat ik begrijp” <ref> Story International: “Als u bedoelt wat ik begrijp” Vertaalproject Marten Toonder, Rotterdam, 20-24 januari 1993 Story International publications, 1993</ref> en bij culturele congressen, onder andere bij de uitwisseling Duitsland-Nederland 1995 "Übersetzen als Kulturvermittlung","Die unverzagte Verzweiflung des Herrn von Stand Olivier B. Bommel oder wie auch eine Dame von Ehre niederländisches Literaturlicht in deutschsprachige Finsternis bringen kann" <ref> Rodopi, 1995, p. 181-201</ref> | |||
Zij fungeerde in 1999 als officiële Zwitserse gedelegeerde tijdens "The Second Roundtable of European Poetry" met 28 dichters uit 21 landen. Stond ingeschreven als lid van het beroepsregister-SSV, Schweizerischer SchriftstellerVerband en verkreeg in 2000 en 2002 daarvan werkbeurzen. | |||
=== Prijzen === | |||
In 2012 nam Crevoisier van haar vaderstad de eerste prijs voor poëzie in ontvangst, de '''"Zürcher Lyrik-Preis"'''; met name voor het gedicht ''Abendgebet der Spassgesellschaft''. De Laudatio spreekt Dr. Charles Linsmayer. In [[Offenburg]] werd haar in mei 2016 de Europese vertalersprijs toegekend, de '''"Europäischer Übersetzer- und Entdeckerpreis"'''. | |||
=== Bibliografie === | |||
* ''Geliebter Idiot'', Gedichten, Werner Classen Verlag Zürich, 1971 | |||
* ''Salto Morale'', Gedichten, Sauerländer Verlag Aarau, 1977 | |||
* ''Bitte nicht stören. Monologik der Nabelschau'', Proza, Pendo-Verlag Zürich, 1988 | |||
* ''Madame Lunette. Geschichten aus einem grossgefleckten Kuhleben'', Erpf Bern ‚1992 | |||
* ''Patridiotisches, unernst ernstgemeinte Texte zur Schweiz'', met tekeningen van [[Paul Husner]], Nimrod-Literaturverlag Zürich, 2000 | |||
* ''Fabulöses'', Nimrod-Literaturverlag Zürich, 2002 | |||
* ''Gelassene Federn'', Gedichten, Nimrod-Literaturverlag Zürich, 2003 | |||
* ''Zur letzten Durchreiche - Irrlichtereien am Ende der Welt'', Roman , Nimrod-Literaturverlag, Zürich, 2008 | |||
* ''Eines schönen Tages, da'', Gedichten, Edition Isele, Eggingen, 2012 | |||
* ''Circus Helvetia'', Recente gedichten, Edition Isele, Eggingen, 2018 (postuum) | |||
Daarnaast diverse publicaties in literaire tijdschriften en anthologieën | |||
{{Appendix}} | |||
{{authority control|TYPE=p|Wikidata=Q61781096 }} | |||
{{DEFAULTSORT:Crevoisier, Jacqueline}} | |||
[[Categorie:Zwitsers schrijver]] | |||
[[Categorie:20e-eeuws schrijver]] | |||
[[Categorie:21e-eeuws schrijver]] | |||
Versie van 7 mei 2019 18:22
Jacqueline Crevoisier (Zürich, 1942 - Abcoude, 28 juli 2016) was een Zwitsers auteur, regisseur en vertaler van Marten Toonders Bommelverhalen.
Biografie
In Nederland was Crevoisier bekend als TV-regisseur van Teleac-, AVRO- en NCRV-programma's en vooral als vertaler van verhalen uit de door Marten Toonder geschreven Bommelsaga.[1] [2] [3] "Marten Toonder was een meester in het werken met klanken; de vertaalster toont aan, dat dit ook prima in het Duits kan....De vertaling in het Duits springt eruit door het krachtige klankeffect"[4] Toonder noemde haar zijn 'droomvertaalster'.[5]
Ze vertaalde onder meer Der Grosse Einlader (De Grote Onthaler), Die Überdirektoren (De bovenbazen) en Die Plattwalzer (Het platmaken) naar het Duits. Binnenkort verschijnen andere delen uit de Bommelsaga in vertaling bij [6] : (Het Vergeetboekje) "Der Gedankenlöscher" ,(De Gezichtenhandel ) en (De Antiloog), "Der Krummdenker". Zij schreef gedichten en korte verhalen in de Feuilletons van een aantal Zwitserse bladen en kwam in 1971 als regisseur bij de Zwitserse Televisie SRG.
Crevoisier woonde sedert 1976 met haar Nederlandse echtgenoot Rien van der Schee als "freie Schriftstellerin" en samensteller/regisseur voor radio en televisie in Abcoude, en vervaardigde culturele en informatieve documentaires voor onder andere AVRO, NCRV en Teleac, onder meer TV-portretten over Peter Vos, Hans Obrecht en Marten Toonder.
Zij schreef verscheidene hoorspelen en radioteksten voor onder meer SWF, SRG, ORF, SFB, NCRV en VARA.
In juli 1987 verleende de Deutsche Akademie der Darstellenden Künste in Frankfurt haar radiosatire Die bonbonrosa fluoreszierende Einkaufstasche oder Frau Marlies Hennipmann probt den Aufstand de eretitel "Hoorspel van de maand" (de Vara zond hiervan de Nederlandse vertaling uit met Maria Lindes). Vanaf 1989 was ze lid van de PEN-club. In 1989 verscheen de eerste Duitse uitgave van de tot dan toe als onvertaalbaar geldende teksten uit Marten Toonders Bommelsaga. Toonder benoemde Crevoisier daarna tot zijn geautoriseerde vertaalster met alleenrechten voor het Duitstalige gebied van alle Bommelverhalen, die hij vervolgens samen met haar selecteerde.
In 1996 vond de "Europawoche" plaats in Berlijn en Schwerin:"Literaire Europavisies". Crevoisier las evenals andere auteurs uit vijf landen voor uit eigen werk en er vonden discussies plaats met het publiek. Bovendien trad Crevoisier geregeld op in Duitse bibliotheken, tijdens seminaries aan universiteiten, en bijvoorbeeld in 1993 tijdens Story International te Rotterdam, het vertaalproject Marten Toonder “Als u bedoelt wat ik begrijp” [7] en bij culturele congressen, onder andere bij de uitwisseling Duitsland-Nederland 1995 "Übersetzen als Kulturvermittlung","Die unverzagte Verzweiflung des Herrn von Stand Olivier B. Bommel oder wie auch eine Dame von Ehre niederländisches Literaturlicht in deutschsprachige Finsternis bringen kann" [8]
Zij fungeerde in 1999 als officiële Zwitserse gedelegeerde tijdens "The Second Roundtable of European Poetry" met 28 dichters uit 21 landen. Stond ingeschreven als lid van het beroepsregister-SSV, Schweizerischer SchriftstellerVerband en verkreeg in 2000 en 2002 daarvan werkbeurzen.
Prijzen
In 2012 nam Crevoisier van haar vaderstad de eerste prijs voor poëzie in ontvangst, de "Zürcher Lyrik-Preis"; met name voor het gedicht Abendgebet der Spassgesellschaft. De Laudatio spreekt Dr. Charles Linsmayer. In Offenburg werd haar in mei 2016 de Europese vertalersprijs toegekend, de "Europäischer Übersetzer- und Entdeckerpreis".
Bibliografie
- Geliebter Idiot, Gedichten, Werner Classen Verlag Zürich, 1971
- Salto Morale, Gedichten, Sauerländer Verlag Aarau, 1977
- Bitte nicht stören. Monologik der Nabelschau, Proza, Pendo-Verlag Zürich, 1988
- Madame Lunette. Geschichten aus einem grossgefleckten Kuhleben, Erpf Bern ‚1992
- Patridiotisches, unernst ernstgemeinte Texte zur Schweiz, met tekeningen van Paul Husner, Nimrod-Literaturverlag Zürich, 2000
- Fabulöses, Nimrod-Literaturverlag Zürich, 2002
- Gelassene Federn, Gedichten, Nimrod-Literaturverlag Zürich, 2003
- Zur letzten Durchreiche - Irrlichtereien am Ende der Welt, Roman , Nimrod-Literaturverlag, Zürich, 2008
- Eines schönen Tages, da, Gedichten, Edition Isele, Eggingen, 2012
- Circus Helvetia, Recente gedichten, Edition Isele, Eggingen, 2018 (postuum)
Daarnaast diverse publicaties in literaire tijdschriften en anthologieën
Bronnen, noten en/of referenties
|
