Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Watertoren (Deventer): verschil tussen versies
k (wijziging: Europa=Nederland in <ref>) |
(referentie Rijksdienst Cultureel erfgoed) |
||
| Regel 26: | Regel 26: | ||
== Historie== | == Historie== | ||
In [[1892]] is in opdracht van de gemeente deze [[watertoren]] gebouwd. Hij werd in een toen populaire [[neo-renaissancestijl]] opgetrokken naar een ontwerp van de stadsarchitect van Deventer [[J.A. Mulock Houwer]]. De met bladgoud versierde zeemeermin die dienstdoet als [[windvaan]] staat op 53 meter hoogte. Het uitkragende, zogenoemde ''Intze-waterreservoir'' heeft een capaciteit van 500 m³ water en zorgde daarmee eind 19e eeuw voor voldoende druk in het [[waterleiding]]net. De toren bestaat uit gemetselde baksteen terwijl het dak is bedekt met [[leisteen]], de onderbouw wordt gevormd door [[Basalt (gesteente)|basalt]]blokken. De Deventer watertoren heeft model gestaan voor de [[watertoren van Sélestat]] (Departement Bas-Rhine) in Frankrijk [[(1906)]]. | In [[1892]] is in opdracht van de gemeente deze [[watertoren]] gebouwd. Hij werd in een toen populaire [[neo-renaissancestijl]] opgetrokken naar een ontwerp van de stadsarchitect van Deventer [[J.A. Mulock Houwer]]. De met bladgoud versierde zeemeermin die dienstdoet als [[windvaan]] staat op 53 meter hoogte. Het uitkragende, zogenoemde ''Intze-waterreservoir'' heeft een capaciteit van 500 m³ water en zorgde daarmee eind 19e eeuw en begin twinste eeuw voor voldoende druk in het [[waterleiding]]net. De toren bestaat uit gemetselde baksteen terwijl het dak is bedekt met [[leisteen]], de onderbouw wordt gevormd door [[Basalt (gesteente)|basalt]]blokken. De Deventer watertoren heeft model gestaan voor de [[watertoren van Sélestat]] (Departement Bas-Rhine) in Frankrijk [[(1906)]]. | ||
==Drinkwatervoorziening== | ==Drinkwatervoorziening== | ||
De toren met bijliggend pompstation en waterwingebied was lang de basis van het gemeentelijk [[waterleidingbedrijf]] Deventer (GEWB). Midden jaren negentig van de vorige eeuw werd het Waterleidingbedrijf van Deventer verkocht aan de [[Waterleiding Maatschappij Overijssel]] (WMO), die op haar beurt is overgegaan in Waterleidingmaatschappij [[Vitens]], de huidige eigenaar. Het complex is nog steeds in gebruik voor de drinkwatervoorziening. In 1892 ging van hieruit de [[waterleiding]] naar de stad, in het begin waren er 848 aansluitingen. Er wordt hier van 130 meter diepte zeer zuiver water opgepompt. | De toren met bijliggend pompstation en waterwingebied was lang de basis van het gemeentelijk [[waterleidingbedrijf]] Deventer (GEWB). | ||
Verreweg de meeste historische watertorens werden gebruikt voor de distributie van drinkwater. Tegenwoordig worden daarvoor steeds vaker pompsystemen ingezet waardoor watertorens stuk voor stuk hun oorspronkelijke functie verliezen.<ref>[https://cultureelerfgoed.nl/publicaties/een-toekomst-voor-watertorens Toekomst voor watertorens]</ref> | |||
Midden jaren negentig van de vorige eeuw werd het Waterleidingbedrijf van Deventer verkocht aan de [[Waterleiding Maatschappij Overijssel]] (WMO), die op haar beurt is overgegaan in Waterleidingmaatschappij [[Vitens]], de huidige eigenaar. Het complex is nog steeds in gebruik voor de drinkwatervoorziening. In 1892 ging van hieruit de [[waterleiding]] naar de stad, in het begin waren er 848 aansluitingen. Er wordt hier van 130 meter diepte zeer zuiver water opgepompt. | |||
Sinds 1983 heeft de toren de status van [[rijksmonument]] en is opgenomen op de [[Rijksmonumentenlijst]] (monumentnummer 12706). | Sinds 1983 heeft de toren de status van [[rijksmonument]] en is opgenomen op de [[Rijksmonumentenlijst]] (monumentnummer 12706). | ||
De watertoren van Deventer is beschreven (vaak met foto/afbeelding) in diverse boeken en is online te vinden in de watertorendatabase <ref>[http://www.watertorens.eu Watertorens in Nederland]</ref> | De watertoren van Deventer is beschreven (vaak met foto/afbeelding) in diverse boeken en is online te vinden in de watertorendatabase <ref>[http://www.watertorens.eu Watertorens in Nederland]</ref> | ||
Versie van 15 jan 2019 22:34
| Watertoren Deventer | ||
| Watertoren gezien vanaf Ceintuurbaan | ||
| Watertoren gezien vanaf Ceintuurbaan | ||
| Plaats | Deventer | |
| Bouwjaar | 1892 | |
| Hoogte | 53 m | |
| Inhoud | 500 m³ | |
| Architect | J.A. Mulock Houwer | |
| Bestemming | Watertoren | |
| Huidig gebruik | In gebruik | |
| Monumentnummer | 12706 | |
De watertoren van Deventer staat aan de Ceintuurbaan op een van de hoogste plekken van de stad Deventer. Het omliggende waterwingebied is rond 1900 ingericht als stadspark en wordt het Nieuwe Plantsoen genoemd. De toren is nog steeds in gebruik.
Historie
In 1892 is in opdracht van de gemeente deze watertoren gebouwd. Hij werd in een toen populaire neo-renaissancestijl opgetrokken naar een ontwerp van de stadsarchitect van Deventer J.A. Mulock Houwer. De met bladgoud versierde zeemeermin die dienstdoet als windvaan staat op 53 meter hoogte. Het uitkragende, zogenoemde Intze-waterreservoir heeft een capaciteit van 500 m³ water en zorgde daarmee eind 19e eeuw en begin twinste eeuw voor voldoende druk in het waterleidingnet. De toren bestaat uit gemetselde baksteen terwijl het dak is bedekt met leisteen, de onderbouw wordt gevormd door basaltblokken. De Deventer watertoren heeft model gestaan voor de watertoren van Sélestat (Departement Bas-Rhine) in Frankrijk (1906).
Drinkwatervoorziening
De toren met bijliggend pompstation en waterwingebied was lang de basis van het gemeentelijk waterleidingbedrijf Deventer (GEWB). Verreweg de meeste historische watertorens werden gebruikt voor de distributie van drinkwater. Tegenwoordig worden daarvoor steeds vaker pompsystemen ingezet waardoor watertorens stuk voor stuk hun oorspronkelijke functie verliezen.[1] Midden jaren negentig van de vorige eeuw werd het Waterleidingbedrijf van Deventer verkocht aan de Waterleiding Maatschappij Overijssel (WMO), die op haar beurt is overgegaan in Waterleidingmaatschappij Vitens, de huidige eigenaar. Het complex is nog steeds in gebruik voor de drinkwatervoorziening. In 1892 ging van hieruit de waterleiding naar de stad, in het begin waren er 848 aansluitingen. Er wordt hier van 130 meter diepte zeer zuiver water opgepompt. Sinds 1983 heeft de toren de status van rijksmonument en is opgenomen op de Rijksmonumentenlijst (monumentnummer 12706). De watertoren van Deventer is beschreven (vaak met foto/afbeelding) in diverse boeken en is online te vinden in de watertorendatabase [2]
Watertorenpostzegel
In 1987 is de watertoren afgebeeld op een postzegel van de zomerzegelserie. Dit gebeurde op initiatief van de toenmalige GEWB-voorlichter, Matthijs van den Berg, in samenwerking met het Nationaal Comité Kinderpostzegels. De watertorenpostzegel was de tweede in de serie: 'Monumenten van Bedrijven en Techniek'. Ook het stoomgemaal Arkenheem in Nijkerk en de geelgieterij in Joure maken deel uit van de zomerzegelserie. De postzegels zijn ontworpen door grafisch ontwerper Reynoud Homan. De postzegel werd officieel gepresenteerd tijdens een bijeenkomst in Nijkerk door de minister-president, drs. Ruud F.M.Lubbers.
Externe links
- Bericht over de aanbesteding van de bouw van de watertoren in het Deventer Dagblad van 6 juni 1890
- Reportage van DTV uit 2013 over de watertoren met stadshistoricus Henk van Baalen als explicateur
|
|
Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Watertower, Deventer op Wikimedia Commons.
| Watertorens in Overijssel |
|---|
|
Almelo (Oude · Spinnerij · Sluiskade · Reggestraat) · Borne · Daarle · Delden · Deventer · Enschede (Hoog & Droog · Janninktoren · Menkotoren) · Goor · Hengelo (Oude · Stork, 1902 · Stork, 1917) · Kuinre · De Lichtmis · Lutten · Nijverdal (Oude · Nieuwe) · Oldenzaal · Olst · Ootmarsum · Raalte · Sint Jansklooster · Steenwijk · Steenwijkerwold · Vriezenveen · Zwolle |
