Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Het geheim van Niftrik: verschil tussen versies
(Nieuwe pagina aangemaakt met 'Het Geheim van Niftrik (2003) Theo Leeuwenburg Cineast Jos Kruisbergen en zijn geluidsman Geert Megens hebben een heel jaar lang in het allerkleinste Maas en...') |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 14: | Regel 14: | ||
Nog wat citaten uit de recensies: “Zeer boeiend, ook voor buitenstaanders’; ‘Méér dan een aaneenschakeling van mooie beelden die je stuk voor stuk als poster aan de muur zou willen hebben’. | Nog wat citaten uit de recensies: “Zeer boeiend, ook voor buitenstaanders’; ‘Méér dan een aaneenschakeling van mooie beelden die je stuk voor stuk als poster aan de muur zou willen hebben’. | ||
Een documentaire als deze zou door bijvoorbeeld een omroep niet kunnen worden gemaakt, zegt [[Jos Kruisbergen]]. “Veel te duur. Duizenden uren werk zitten erin.” Vrijwilligerswerk, benadrukt hij. “Niemand van onze stichting krijgt voor zijn inzet betaald. | Een documentaire als deze zou door bijvoorbeeld een omroep niet kunnen worden gemaakt, zegt [[Jos Kruisbergen]]. “Veel te duur. Duizenden uren werk zitten erin.” Vrijwilligerswerk, benadrukt hij. “Niemand van onze stichting krijgt voor zijn inzet betaald. | ||
[[Categorie:Nederlands festival]] | |||
[[Categorie:Nederlandse documentaire]] | |||
Huidige versie van 2 dec 2018 om 15:06
Het Geheim van Niftrik (2003)
Theo Leeuwenburg
Cineast Jos Kruisbergen en zijn geluidsman Geert Megens hebben een heel jaar lang in het allerkleinste Maas en Waalse dorpje Niftrik gefilmd en zo’n beetje alle aspecten van de dagelijkse gang van zaken vastgelegd: het boerenleven, de seizoenen, festiviteiten en andere gebeurtenissen: zowel belangrijke momenten als dingen die op het eerste gezicht de gewoonste zaak van de wereld lijken. Een begrafenis bijvoorbeeld. Vaak een bron van verdriet, maar wel een bijna alledaagse gebeurtenis. Niet echter binnen de hechte gemeenschap van Niftrik. Zowat het hele dorp is lid van het meer dan drie eeuwen oude St.-Damianusgilde, de plaatselijke schutterij. Die rukt voor elke uitvaart in vol ornaat uit.
En voor een volledig carnavalsprogramma is Niftrik met z’n hooguit 400 inwoners te klein. Maar met een halve raad van elf blijken ze daar toch een heel leuk feestje te kunnen bouwen, zelfs met een heuse boerenbruiloft. Maar het organiseren van bijvoorbeeld en carnavalsoptocht is met zo weinig inwoners niet te doen. Daarom trekken ze vanuit Niftrik met z’n allen gewoon naar Wijchen om daar kopje onder te gaan in de reut. Het schuttersgilde, maar ook de school en de kerk spelen een belangrijke rol in het dorp. Zo worden de aardbeien van boer en boerin Martin en Willemien Lamers tijdelijk opgeslagen in het koele kerkgebouw. En als er behoefte is aan een Mariakapel, dan blijken er genoeg vrijwilligers te zijn om er eentje te bouwen.
Ontroerend is de scène met de kleine Tom de Wildt die een druk gesprek voert met een stel koeien en vertelt dat hij later boer wil worden. De film Het geheim van Niftrik is gemaakt in 2003 en trok veel volle zalen. Toen de film uitkwam in 2005 werd hij door pers de hemel in geprezen. Een grote landelijke krant wijdde er zelfs een hele pagina aan en noemde Kruisbergens film ‘een prachtdocument’.
Nog wat citaten uit de recensies: “Zeer boeiend, ook voor buitenstaanders’; ‘Méér dan een aaneenschakeling van mooie beelden die je stuk voor stuk als poster aan de muur zou willen hebben’. Een documentaire als deze zou door bijvoorbeeld een omroep niet kunnen worden gemaakt, zegt Jos Kruisbergen. “Veel te duur. Duizenden uren werk zitten erin.” Vrijwilligerswerk, benadrukt hij. “Niemand van onze stichting krijgt voor zijn inzet betaald.