Mobbing (pesten)

Pesten, is een sociologische term, wat betekent het treiteren van een persoon door een groep, onder verscillende omstandigheden, zoals een familie, peergroep, school, werkplek, wijk, gemeenschap of online.

Wanneer het zich voordoet als emotioneel misbruik op het werk, zoals "samenspannen" door collega ' s, ondergeschikten of superieuren, om iemand weg te werken door geruchten, insinuaties, intimidatie, vernedering, het in diskrediet brengen, of te isoleren,.

De ontwikkeling van het concept

Konrad Lorenz, in zijn boek het recht Op Agressie (1966), voor het eerst beschreven mobbing onder de vogels en dieren, toeschrijven aan instincten geworteld in de Darwinistische strijd om te gedijen (zie dierlijke mobbing gedrag). In zijn visie, de meeste mensen zijn onderworpen aan een soortgelijke aangeboren impulsen, maar ook in staat om hen onder rationele controle. Lorenz de verklaring voor zijn keuze van het engelse woord Mobbing is weggelaten in de engelse vertaling door Marjorie Kerr Wilson. Volgens Kenneth Westhues, Lorenz koos het woord mobbing, want hij herinnerde zich in het collectieve aanval van de vogels, de oude duitse term hassen auf, wat betekent "te haten na" of "een hekel aan" werd toegepast, en dit benadrukt "de diepte van de antipathie die de aanval is gemaakt" in plaats van het engelse woord mobbing, die benadrukt dat het collectieve aspect van de aanval.

In de jaren 1970, de zweedse arts Peter-Paul Heinemann toegepast Lorenz de ideevorming en de collectieve agressie van kinderen tegen een gerichte kind.

In de jaren 1980, professor en praktiserende psycholoog Heinz Leymann toegepast de term te samenspannen in de werkplaats.

In 2011, antropoloog Janice Harper publiceerde een essay in De Huffington Post, wat suggereert dat een deel van de anti-pesten benaderingen effectief vormen een vorm van pesten door het gebruik van het label "pesten" te dehumanize, het aanmoedigen van mensen te vermijden en te voorkomen dat mensen met het label pestkoppen, en in sommige gevallen, sabotage van hun werk, of weigeren om te werken met hen, terwijl vrijwel altijd bellen voor hun uitsluiting en beëindiging van het dienstverband.

Oorzaak

Janice Harper volgde haar Huffington Post essay met een reeks essays in zowel De Huffington Post en in haar column, Dan Pesten: Vredesopbouw op het Werk, op School en Thuis in de Psychologie Vandaag de dag die stelde dat pesten is een vorm van groeps-agressie aangeboren primaten, en dat degenen die betrokken zijn bij pesten zijn niet noodzakelijk "kwaad" of "psychopathische,"maar reageert op een voorspelbare en patroon wijze wanneer iemand in een positie van leiderschap of invloed communiceert naar de groep die iemand moet gaan. Om die reden, ze zei dat iedereen kan en zal gaan in mobbing, en dat zodra mobbing aan de gang krijgt, net zoals in het dierenrijk zal het vrijwel altijd voortzetten en intensiveren, zolang het doel blijft bij de groep. Ze vervolgens een boek gepubliceerd over het onderwerp waarin zij zich verdiept in het gedrag, organisatorische culturen en historische vormen van de groep agressie, wat suggereert dat pesten is een vorm van groeps-agressie op een continuüm van structureel geweld met genocide als de meest extreme vorm van mob agressie.

Op de werkplek

De britse anti-pesten onderzoekers Andrea Adams en Tim Veld hebben gebruikt de uitdrukking "mishandeling op het werk" in plaats van wat Leymann genaamd "mobbing" in een werkplek in de context. Ze identificeren mobbing als een bepaald type van pesten, dat is niet zo zichtbaar als de meeste, gedefinieerd als "een emotionele aanval. Het begint als een individu wordt het doelwit van respectloos en schadelijk gedrag. Door insinuaties, geruchten, en het openbaar in diskrediet brengen, een vijandige omgeving is gecreëerd waarin één individu, verzamelt anderen te goedschiks of kwaadschiks, te participeren in de continue kwaadaardige acties te dwingen van een persoon buiten de werkplek."

Adams en Veld geloven dat mobbing is doorgaans te vinden in werkomgevingen die slecht georganiseerde productie of werkmethoden en niet in staat of onoplettend beheer en dat mobbing slachtoffers zijn meestal "uitzonderlijke individuen die aangetoond intelligentie, competentie, creativiteit, integriteit, prestatie en toewijding".

In tegenstelling, Janice Harper stelt dat op de werkplek mobbing is doorgaans te vinden in organisaties waar sprake is van beperkte mogelijkheid voor werknemers om af te sluiten, hetzij door middel van tenure systems of contracten die het moeilijk maken om een werknemer ontslaan (zoals universiteiten of unionized organisaties), en/of waar het vinden van vergelijkbaar werk in dezelfde gemeenschap maakt het moeilijk voor de werknemer om vrijwillig te verlaten (zoals academische posities, religieuze instellingen, of militair). In deze tewerkstellingen, de inspanningen om de werknemer te intensiveren om de werknemer tegen zijn of haar wil door middel schuwen, sabotage, valse beschuldigingen en een reeks van onderzoeken en slechte beoordelingen. Een andere vorm van arbeid waarbij werknemers worden doodgeknuffeld zijn die dat vereisen het gebruik van uniformen of andere markers van de groep integratie (wet handhaving, brandweer, militaire) organisaties waar een enkel geslacht heeft gedomineerd, maar het andere geslacht is begonnen met het invoeren van (STAM velden, brandweer, het leger, de verpleging, het onderwijs en in de bouw). Eindelijk, ze suggereert dat organisaties waar er zijn beperkte mogelijkheden voor vooruitgang kan gevoelig zijn voor pesterijen, omdat degenen die niet vooraf zijn meer waarschijnlijk uitzicht uitdagingen om hun leiderschap als bedreiging voor hun precaire posities. Harper verdere uitdagingen op het idee dat werknemers worden gericht voor hun uitzonderlijke bekwaamheid. In sommige gevallen, ze suggereert, uitzonderlijke werknemers worden overvallen, omdat ze worden gezien als bedreigend voor iemand, maar sommige werknemers die overvallen zijn niet per se goede werknemers. Integendeel, Harper stelt een aantal mobbing doelen zijn outcasts of onproductieve werknemers die niet gemakkelijk kunnen worden beëindigd, en dus onmenselijk werden behandeld om ze te duwen. Terwijl Harper benadrukt de wreedheid en de schadelijke gevolgen van mobbing, haar organisatorische analyse richt zich op de structurele, eerder dan het morele karakter van de organisatie. Bovendien, ze uitzicht op het gedrag zelf, waarvan ze de voorwaarden op de werkplek agressie, zoals verankerd in groep psychologie, in plaats van individuele psychose, zelfs wanneer de mobbing is geïnitieerd door een leider van de persoonlijke psychose, de dynamiek van de groep agressie zal transformeren van de leider, pesten in groep mobbing—twee enorm verschillende psychologische en sociale verschijnselen.

Shallcross, Ramsay en Barker overwegen werkplek "mobbing" naar een over het algemeen onbekende term in sommige engelstalige landen. Sommige onderzoekers beweren dat mobbing is gewoon een andere naam voor pesten. Werkplek mobbing kan worden beschouwd als een "virus" of een "kanker", dat zich verspreidt door de werkplek via roddels, geruchten en ongegronde beschuldigingen. Het is een bewuste poging om de kracht van een persoon uit hun werkplek door vernedering, algemene intimidatie, emotioneel misbruik en/of terreur. Mobbing kan worden beschreven als zijnde "ganged op." Mobbing is uitgevoerd door een leider (wie kan een manager, een collega, of een ondergeschikte). De leider rally ' s van anderen in een systematische en frequente "maffioze" gedrag in de richting van het slachtoffer.

Psychologische en psychosociale effecten op de gezondheid

Slachtoffers van pesterijen op de werkplek vaak last van: aanpassing stoornissen, somatische symptomen, psychische trauma ' s (bijvoorbeeld trauma trillingen of plotselinge begin selectieve stomheid), post-traumatische stress-stoornis (PTSS) en depressie.

In mobbing slachtoffers met PTSS, Leymann merkt op dat de "mentale effecten zijn volledig vergelijkbaar met PTSS van oorlog of gevangenis kamp ervaringen." Sommige patiënten ontwikkelen van alcoholisme of andere stof misbruik aandoeningen. De relaties binnen het gezin routinematig lijden. Werkplek slachtoffers en getuigen kunnen zelfs de ontwikkeling van korte psychotische episodes beroepsmatige psychose in het algemeen met paranoïde symptomen. Leymann geschat dat 15% van de zelfmoorden in Zweden kan rechtstreeks worden toegeschreven aan de werkplek mobbing.

Op school

In navolging van het werk van Heinemann, Elliot identificeert pesten als algemeen verschijnsel in de vorm van groeps-pesten op school. Het gaat om 'samenspannen' op iemand met behulp van tactieken van geruchten, insinuaties, het in diskrediet brengen, isoleren, intimideren, en boven alles, waardoor het lijkt alsof de gerichte persoon verantwoordelijk is (slachtoffer de schuld te geven).

In de academische wereld

Kenneth Westhues' studie van mobbing in de academische wereld gevonden die kwetsbaarheid is toegenomen door persoonlijke verschillen, zoals dat van een vreemdeling of van een ander geslacht is; door te werken in de velden, zoals muziek of literatuur die onlangs onder de heerschappij van de minder objectieve en meer post-moderne beurs; financiële druk; of het hebben van een agressieve superior. Andere factoren opgenomen afgunst, ketterij en de campus van de politiek.

Checklists

Sociologen en auteurs hebben gemaakt van checklists en andere hulpmiddelen om vast te stellen mobbing gedrag. de Gemeenschappelijke aanpak van de beoordeling van mobbing gedrag is door het kwantificeren van de frequentie van mobbing gedrag op basis van een gegeven definitie van het gedrag of door het kwantificeren van wat de respondenten van mening omvat mobbing gedrag. Deze worden aangeduid als "self-etikettering" en "probleem ervaar" methoden respectievelijk.

Beperkingen van sommige mobbing onderzoek tools zijn:

• Deelnemer uitputting als gevolg examen lengte
• Beperkte steekproef belichting aan, wat resulteert in beperkte resultaat generalizability
• Confounding met constructies die leiden tot hetzelfde effect als mobbing, maar zijn niet van opzettelijk schadelijk

Gemeenschappelijke Instrumenten gebruikt voor het meten van mobbing gedrag zijn:

• Leyman Inventaris van de Psychologische Terreur (LIPT)
• Negative Acts Questionnaire-Revised (NAQ-R)
• Luxemburg Werkplek Mobbing Scale (LWMS)

De Waterloo Anti-Pesten Instrumenten (WAMI) gemaakt door Kenneth Westhues bevat een 16-item checklist voor het identificeren van de tekenen van mobbing.

Het Tegengaan Van Pesten

From an organizational perspective, it has been suggested that mobbing behavior can be curtailed by acknowledging behaviors as mobbing behaviors and that such behaviors result in harm and/or negative consequences. Precise definitions of such traits are critical due to ambiguity of unacceptable and acceptable behaviors potentially leading to unintentional mobbing behavior. Attenuation of mobbing behavior can further be enhanced by developing policies that explicitly address specific behaviors that are culturally accepted to result in harm or negative affect. This provides a framework from which mobbing victims can respond to mobbing. Lack of such a framework may result in a situation where each instance of mobbing is treated on an individual basis with no recourse of prevention. It may also indicate that such behaviors are warranted and within the realm of acceptable behavior within an organization. Direct responses to grievances related to mobbing that are handled outside of a courtroom and training programs outlining antibully-countermeasures also demonstrate a reduction in mobbing behavior. (1996)Leymann Inventory of Psychological Terror. Tübingen: Deutsche Gellschaft für Verhaltenstherapie Verlag. .

References

(2009)Measuring exposure to bullying and harassment at work: Validity, factor structure and psychometric properties of the Negative Acts Questionnaire-Revised. Work & Stress 23: 24-44 . DOI: 10.1080/02678370902815673.

(2009)Measuring exposure to bullying and harassment at work: Validity, factor structure and psychometric properties of the Negative Acts Questionnaire-Revised. Work & Stress 23: 24-44 . DOI: 10.1080/02678370902815673.