Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Oles Boezina: verschil tussen versies
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Oles_Boezina&oldid=49736614 21 aug 2017 9 aug 2017 2a02:a443:5030:1:e95b:655d:c626:6c2c Verdel) |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 53: | Regel 53: | ||
{{authority control|TYPE=p|Wikidata=Q4098361 }} | {{authority control|TYPE=p|Wikidata=Q4098361 }} | ||
{{DEFAULTSORT:Boezina, Oles}} | {{DEFAULTSORT:Boezina, Oles}} | ||
[[Categorie: | [[Categorie:Oekraïens journalist]] | ||
[[Categorie:Vermoord journalist]] | [[Categorie:Vermoord journalist]] | ||
[[Categorie: Geboren in 1969]] | |||
[[Categorie: Overleden in 2015]] | |||
[[Categorie: Geboren in Kiev]] | |||
[[Categorie: Overleden in Kiev]] |
Huidige versie van 17 sep 2018 om 14:04
Oles Boezina Оле́сь Бузина́ | ||
Bestand:Олесь Бузина.jpg | ||
Achtergrondinformatie | ||
Naam | Oles Oleksijovitsj Boezina | |
Geboren | 13 juli 1969 | |
Geboorteplaats | Kiev | |
Overleden | 16 april 2015 | |
Overlijdensplaats | Kiev | |
Land | Oekraïne | |
Beroep | Journalist | |
Website |
Oles Oleksijovitsj Boezina (Оле́сь Олексі́йович Бузина́; Kiev, 13 juli 1969 — aldaar, 16 april 2015) was een Oekraïense journalist die bekend stond om zijn sterke pro-Russische politieke standpunten.[1][2][3]
Hij werd op 16 april 2015 vermoord, doodgeschoten op een trottoir niet ver van zijn flat. In juni arresteerde de Oekraïense autoriteiten drie verdachten. De hoofdverdachte werd door de minister van Binnenlande zaken beschreven als een Oekraiense nationalist.[4]
Leven
Boezina groeide op in Kiev en studeerde in 1992 af aan de filosofische faculteit Taras Sjevstsjenko Nationale Universiteit van Kiev met nadruk op het vak "docent van de Russische taal en literatuur". Daarna werkte hij voor verschillende kranten in Kiev.
Van oktober 2006 tot zijn dood was hij een presentator op de Oekraïense televisie. In januari 2015 werd hij redacteur van het dagblad Segodnja, die ook de belangrijkste financier van de Partij van de Regio's van Viktor Janoekovytsj was, maar hij nam ontslag in die functie sinds maart 2015 vanwege meningsverschillen. Als auteur en presentator was Boezina betrokken bij de elfdelige tv-documentaire "Sporen van de voorouders met Oles Boezina". Hij maakte ongeveer 36 documentaires.
Politieke visie
Boezina bepleitte het concept van een drievoudig Russisch volk en noemde zichzelf daarom Oekraïense en Russische. Hij steunde de federalisering van Oekraïne, evenals de onafhankelijkheid en de tweetaligheid van de Oekraïense cultuur, en polariseerde daarmee met zijn grote oplage boeken over historische onderwerpen.
Boezina werd beschouwd als tegenstanders van Euromaidan en de overheid. Hij stond als kandidaat bij de parlementsverkiezingen in 2014 voor de pro-Russische en deels Pan-Slavische partij Russisch Blok. Als schrijver had hij uiteindelijk de censuur van de nieuwe pro-Westerse leiders en een verbod op televisie beklaagd.
Moord
Op 16 april 2015, een dag na de moord op de politicus Oleg Kalasjnikov, werd Boezina doodgeschoten in de buurt van zijn huis in het centrum van Kiev vanuit een auto. Hij liet een vrouw en een dochter na.[5]
Publicaties
- De grafschender Taras Sjevtsjenko (2000)
- De geheime geschiedenis van Oekraïne-Rusland (2005)
- Breng harems voor vrouwen terug (2008)
- Revolutie in een moeras (2010)
- Verrijzenis van Klein-Rusland (2012)
- De Unie tussen Ploeg en Trident. Hoe Oekraïne werd uitgevonden (2013)
- Rusland voor het Kievse Rijk (2014)
Externe links
- Officiële website
- Zijn laatste interview, video in het Russisch met Engelse ondertiteling
Bronnen, noten en/of referenties
|