Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Nico David Workum: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
| Regel 11: | Regel 11: | ||
Tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]] werd hij door de Duitsers gewongen bestuurder bij de [[Vereeniging van Joden in België]].<ref>De curatoren van het getto : de vereniging van de joden in België tijdens de nazi-bezetting, [[Rudi van Doorslaer]], [[Jean-Philippe Schreiber]], [[Uitgeverij Lannoo]], Tielt, 2004</ref> De VJB moest o.m. [[jodenster]]ren uitdelen en lijsten opmaken van Joodse bewoners die tewerksgesteld konden worden in het oosten. Pas tijdens de willekeurige razzia's van Joden lijkt de VJB ten volle beseft te hebben dat ze hand-en-spandiensten leverde aan de Duitsers en de vernietiging van het Joodse volk. | Tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]] werd hij door de Duitsers gewongen bestuurder bij de [[Vereeniging van Joden in België]].<ref>De curatoren van het getto : de vereniging van de joden in België tijdens de nazi-bezetting, [[Rudi van Doorslaer]], [[Jean-Philippe Schreiber]], [[Uitgeverij Lannoo]], Tielt, 2004</ref> De VJB moest o.m. [[jodenster]]ren uitdelen en lijsten opmaken van Joodse bewoners die tewerksgesteld konden worden in het oosten. Pas tijdens de willekeurige razzia's van Joden lijkt de VJB ten volle beseft te hebben dat ze hand-en-spandiensten leverde aan de Duitsers en de vernietiging van het Joodse volk. | ||
Toen tijdens de Jodenvervolgingen in Antwerpen ook biinnenlandse Joden werden verzameld in de Stadsfeestzaal, trok Workum samen met [[Maurice Benedictus]] naar oorlogsburgemeester [[Leo Delwaide (burgemeester)|Leo Delwaide]] met het verzoek op te treden. | Toen tijdens de Jodenvervolgingen in Antwerpen ook biinnenlandse Joden werden verzameld in de Stadsfeestzaal, trok Workum samen met [[Maurice Benedictus]] naar oorlogsburgemeester [[Leo Delwaide (burgemeester)|Leo Delwaide]] met het verzoek op te treden. Als gevolg van hun actie werden ze ontvangen op de Feldkommandantur, die hen echter duidelijk maakte dat de acties gewoon zouden verdergezet worden.<ref>Vreemdelingen In Een Wereldstad. een geschiedenis van Antwerpen en zijn joodse bevolking (1880-1944), [[Lieven Saerens], [[uitgeverij Lannoo]], 2000, 800p.</ref> | ||
Workum trouwde in maart 1943 met pianiste [[Annie Rutzky]]. Hoewel Workum één van de vooraanstaandste Joden in Antwerpen was, werd hij op 29 september 1943 samen met zijn echtgenote gedeporteerd. Noch hijzelf, noch Rutzky overleefden het [[concentratiekamp]] van Auschwitz. | Workum trouwde in maart 1943 met pianiste [[Annie Rutzky]]. Hoewel Workum één van de vooraanstaandste Joden in Antwerpen was, werd hij op 29 september 1943 samen met zijn echtgenote gedeporteerd. Noch hijzelf, noch Rutzky overleefden het [[concentratiekamp]] van Auschwitz. | ||
Versie van 2 sep 2018 10:44
Nico David Workum (Amsterdam 27 oktober 1907 - Auschwitz september 1943) was een Nederlandse-Joods slachtoffer van de holocaust.[1]
Levensloop
Workum woonde sinds 1923 in Antwerpen omdat zijn vader, een diamantslijper, emigreerde. Workum studeerde af aan het Koninklijk Atheneum. vijf jaar later studeerde hij af aan de Universiteit van Gent als burgerlijk ingenieur-architect Summa cum laude als klasseprimus. Nadien volgde hij aanvullende cursussen in wiskunde en natuurkunde.[2]
Workum werkte voor een Belgische dochterfirma van het Nederlandse T. den Breejen van den Bout, N.V. Laboremus, een firma gespecialiseerd in baggerwerken en andere watergebonden activiteiten, die onder meer betrokken was bij de aanleg van het Albertanaal waarvoor Workum werfleider was. Later werd hij ingenieur-architect bij het bestuur Post en Telegrafie in Brussel.
Workum was voorzitter van de Joodse sportvereniging Maccabi en waarnemend voorzitter van de Israëlitische gemeente in Antwerpen.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd hij door de Duitsers gewongen bestuurder bij de Vereeniging van Joden in België.[3] De VJB moest o.m. jodensterren uitdelen en lijsten opmaken van Joodse bewoners die tewerksgesteld konden worden in het oosten. Pas tijdens de willekeurige razzia's van Joden lijkt de VJB ten volle beseft te hebben dat ze hand-en-spandiensten leverde aan de Duitsers en de vernietiging van het Joodse volk.
Toen tijdens de Jodenvervolgingen in Antwerpen ook biinnenlandse Joden werden verzameld in de Stadsfeestzaal, trok Workum samen met Maurice Benedictus naar oorlogsburgemeester Leo Delwaide met het verzoek op te treden. Als gevolg van hun actie werden ze ontvangen op de Feldkommandantur, die hen echter duidelijk maakte dat de acties gewoon zouden verdergezet worden.[4]
Workum trouwde in maart 1943 met pianiste Annie Rutzky. Hoewel Workum één van de vooraanstaandste Joden in Antwerpen was, werd hij op 29 september 1943 samen met zijn echtgenote gedeporteerd. Noch hijzelf, noch Rutzky overleefden het concentratiekamp van Auschwitz.
Bronnen, noten en/of referenties
|