Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Philippe Van Wolputte: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Philippe_Van_Wolputte&oldid=52023266 -1- Acidfurious 30 jul 2018)
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Philippe_Van_Wolputte&oldid=52062462 7 aug 2018)
Regel 10: Regel 10:
| website = http://www.vanwolputteprogress.eu/
| website = http://www.vanwolputteprogress.eu/
}}
}}
'''Philippe Van Wolputte''' ([[Antwerpen]], [[1982]]) is een Belgische beeldend kunstenaar. Hij werkt in [[Antwerpen (stad)|Antwerpen]]. Zijn interventies en installaties zijn een reflectie van zijn belevenissen en ondervindingen tijdens zijn urbane exploraties.   
'''Philippe Van Wolputte''' ([[Antwerpen (stad)]], [[1982]]) is een Belgische beeldend kunstenaar. Hij werkt in [[Antwerpen (stad)|Antwerpen]].   


== Biografie ==
== Biografie ==
Hij studeerde te Sint Lucas Antwerpen (2002-2006) de opleiding Open Atelier. In 2007 verhuisde hij naar [[Amsterdam]] waar hij een residentie genoot aan de [[Rijksakademie van beeldende kunsten]]<ref>{{Cite web||url=https://www.rijksakademie.nl/ENG/kunstenaars/alumni?list=V|title=Alumni Rijksakademie}}</ref>. In 2010 keerde hij terug naar Antwerpen, waar hij momenteel woont en werkt.
Hij studeerde te Sint Lucas Antwerpen (2002-2006) de opleiding Open Atelier. In 2007 verhuisde hij naar [[Amsterdam]] waar hij een residentie had aan de [[Rijksakademie van beeldende kunsten]]<ref>{{Cite web||url=https://www.rijksakademie.nl/ENG/kunstenaars/alumni?list=V|title=Alumni Rijksakademie}}</ref>. In 2010 keerde hij terug naar Antwerpen.


== Werk ==
== Werk ==
Sinds 2003 heeft van Wolputte stedelijke landschappen verkent, 'site specific' interventies gemaakt. Reeds voor zijn opleiding was zijn focus al gericht op wat vandaag nog steeds het onderwerp is voor zijn artistieke onderzoek: verlaten, vergeten, maar vooral gedevalueerde stedelijke sites die wachten om gesloopt te worden eens ze geen functie meer vervullen in de huidige economische/utilitaristische hiërarchie. Soms eist hij deze sites terug op door ze te herbestemmen als 'Temporary Penetrable Exhibition Spaces' (TPES), een project waar hij tien jaar aan werkte (2005-2015). Andere keren gaat hij deze sites hergebruiken en heractiveren door zijn eigen gangen te creëren in wat reeds gefossiliseerde, inerte ruimtes leken te zijn. Door zijn acties te documenteren via fotografie en video opnames, neemt Philippe Van Wolputte ons mee op een tocht waarbij het onduidelijk is waar we heen gaan en waartegen we vechten, maar die ons eraan herinnert hoe sterk de invloed van architectuur is op de mens.     
Sinds 2003 heeft Van Wolputte stedelijke landschappen verkend en 'site specific'-interventies gemaakt. Reeds voor zijn opleiding was zijn focus al gericht op wat vandaag nog steeds het onderwerp is voor zijn artistieke onderzoek: verlaten, vergeten, maar vooral gedevalueerde stedelijke sites die wachten om gesloopt te worden eens ze geen functie meer vervullen in de huidige economische/utilitaristische hiërarchie.     


== Thema's ==
In 2005 maakt hij Temporary Penetrable Exhibition Spaces' (TPES), een project waar hij tien jaar aan werkte (2005-2015), waarbij hij vergeten sites in verschillende steden opeist door ze te herbestemmen als tijdelijke autonome kunstwerken. 


Vanaf 2006 stelt hij zijn eerste installaties tentoon die geïnspireerd zijn op plekken die hij als urbane explorer ontdekte en die hij omvormt tot tijdelijke woonvertrekken of werkplekken. 'A16M Commemoration' (2006) is een installatie bestaande uit 16m lange tunnel waardoor het publiek zich kan verplaatsen om uiteindelijk bij een verborgen slaapplek te komen. 'On All Fours' (2006) is een video-installatie bestaand uit een groot afgesloten podium waarbinnen hij verschillende gangen bouwde geïnspireerd op de [[catacomben]] in Parijs. Boven het podium is een video-projectie van wat er zich binnenin het podium afspeelt: de kunstenaar die met verschillende werkmaterialen de gangen openbreekt, zich de ruimte toe-eigent en er een eigen werk- en woonplek van maakt. 
Vanaf 2006 stelt hij ook zijn eerste installaties tentoon. Deze zijn geïnspireerd op tijdelijke woon- of werkplekken. 'A16M Commemoration' (2006) is een 16 meter lange tunnel die geïnspireerd is op een plaats, die de kunstenaar tijdens [[urban exploring]] ontdekte en uit zijn herinneringen probeert opnieuw een vorm te geven. 'On All Fours' (2006) is een video-installatie bestaand uit een groot afgesloten podium, waarbinnen hij verschillende kruipgangen bouwde die geïnspireerd zijn op de archirectuur van de [[catacomben]] in Parijs.  


In de periode 2008 - 2010 maakt hij een aantal werken die inspelen op de fictie in documentatie. Hij gaat fictieve interventies maken die enkel berusten op de zogezegde documentatie ervan. "3 Closed Conditions' (2008), 'A Collection of Hide-Outs' (2008), 'Covered Yet Possible' (2009), 'Forlorn Hope' (2010).   
In de periode 2008 - 2010 maakt hij verschillende fictieve ingrepen in de openbare ruimte, waarbij geveinsde documentatie van de zogezegde actie het enige overblijfsel is. "3 Closed Conditions' (2008), 'A Collection of Hide-Outs' (2008), 'Covered Yet Possible' (2009), 'Forlorn Hope' (2010).   


In de periode (2010 - 2012) maakt hij een aantal werken die inspelen op de toenemende problemen door het gebruik van [[asbest]] in het verleden. Dit doet hij eerst in een werk (Aeternus) gemaakt voor een publicatie in het magazine Gagarin, waar hij gesprekken omtrent Asbest uit verschillende fora op het internet bundelt tot een geheel van verwarde uitspraken. <ref>{{Cite web|url=http://www.vanwolputteprogress.eu/aeternus01.html|title=Aeternus|date=2010}}</ref>. Een performance 'Inhaling Minerals As-Best As Possible' voor LISTE – Art Fair Basel waarin hij het gebouw waar de kunstbeurs plaatsvind exploreert en in de kelder uiteindelijk op Asbest stoot. Een interventie in Jakarta 'Give off / Give out' (2011) waarin hij met een vrachtwagen met daarop een watertank de stad rondrijdt en op plaatsen waar gebouwen net zijn afgebroken met een waterslang de restanten van de sloopwerken natspuit. Naast nog andere interventies sluit hij deze periode in 2012 af met 'From Up to Down', een installatie in [[Kunsthal Rotterdam]] Rotterdam.<ref>{{Cite web|url=http://www.vanwolputteprogress.eu/biography.html|title=Biography Philippe Van Wolputte}}</ref>, een tiental meter lange tunnel die opengereten lijkt door een aardbeving.    
In de periode (2010 - 2012) maakt hij een aantal werken die inspelen op de gevaren van [[asbest]]. Dit doet hij eerst in een werk (Aeternus) gemaakt voor een publicatie in het magazine Gagarin, waar hij gesprekken omtrent Asbest uit verschillende fora op het internet bundelt tot een nieuw geheel.<ref>{{Cite web|url=http://www.vanwolputteprogress.eu/aeternus01.html|title=Aeternus|date=2010}}</ref>, een performance 'Inhaling Minerals As-Best As Possible' voor LISTE – Art Fair Basel waarin hij het gebouw waar de kunstbeurs plaatsvind exploreert en in de kelder van het gebouw op asbest stoot. 'Give off / Give out' (2011), een video-werk gefilmd in Jakarta, toont de kunstenaar die met een vrachtwagen de stad rondrijdt en telkens stopt op plaatsen waar een gebouw net is afgebroken, om met een waterslang de restanten van de sloopwerken nat te spuiten en zo de verspreiding van [[fijnstof]] tegen te gaan.


== Tentoonstellingen ==
== Tentoonstellingen ==
Regel 47: Regel 47:


== Prijzen ==
== Prijzen ==
In 2013 won Philippe van Wolputte de ING prijs tijdens de [[Young Belgian Art Prize]], die georganiseerd wordt te [[BOZAR]], [[Brussel]].<ref>{{Cite web|url=https://www.rijksakademie.nl/ENG/home/nieuws/philipe-van-wolputte-wint-ing-prize-2013|title=Philippe Van Wolputte wint ING prijs|date=8 Juli 2013}}</ref>
In 2013 won Philippe van Wolputte de ING prijs tijdens de [[Young Belgian Art Prize]], die georganiseerd wordt te [[BOZAR]], Brussel.<ref>{{Cite web|url=https://www.rijksakademie.nl/ENG/home/nieuws/philipe-van-wolputte-wint-ing-prize-2013|title=Philippe Van Wolputte wint ING prijs|date=8 Juli 2013}}</ref>


== Publicatie ==
== Publicatie ==
Regel 56: Regel 56:
* [http://www.vanwolputteprogress.eu/ website Philippe Van Wolputte]
* [http://www.vanwolputteprogress.eu/ website Philippe Van Wolputte]
{{Appendix}}
{{Appendix}}
 
{{authority control|TYPE=p|Wikidata= }}
{{DEFAULTSORT:Philippe Van Wolputte}}
{{DEFAULTSORT:Van Wolputte, Philippe}}
[[Categorie:Kunst]]
[[Categorie:Belgisch beeldend kunstenaar]]
[[Categorie:Belgisch beeldend kunstenaar]]

Versie van 14 aug 2018 14:57

rel=nofollow

Philippe Van Wolputte (Antwerpen (stad), 1982) is een Belgische beeldend kunstenaar. Hij werkt in Antwerpen.

Biografie

Hij studeerde te Sint Lucas Antwerpen (2002-2006) de opleiding Open Atelier. In 2007 verhuisde hij naar Amsterdam waar hij een residentie had aan de Rijksakademie van beeldende kunsten[1]. In 2010 keerde hij terug naar Antwerpen.

Werk

Sinds 2003 heeft Van Wolputte stedelijke landschappen verkend en 'site specific'-interventies gemaakt. Reeds voor zijn opleiding was zijn focus al gericht op wat vandaag nog steeds het onderwerp is voor zijn artistieke onderzoek: verlaten, vergeten, maar vooral gedevalueerde stedelijke sites die wachten om gesloopt te worden eens ze geen functie meer vervullen in de huidige economische/utilitaristische hiërarchie.

In 2005 maakt hij Temporary Penetrable Exhibition Spaces' (TPES), een project waar hij tien jaar aan werkte (2005-2015), waarbij hij vergeten sites in verschillende steden opeist door ze te herbestemmen als tijdelijke autonome kunstwerken.

Vanaf 2006 stelt hij ook zijn eerste installaties tentoon. Deze zijn geïnspireerd op tijdelijke woon- of werkplekken. 'A16M Commemoration' (2006) is een 16 meter lange tunnel die geïnspireerd is op een plaats, die de kunstenaar tijdens urban exploring ontdekte en uit zijn herinneringen probeert opnieuw een vorm te geven. 'On All Fours' (2006) is een video-installatie bestaand uit een groot afgesloten podium, waarbinnen hij verschillende kruipgangen bouwde die geïnspireerd zijn op de archirectuur van de catacomben in Parijs.

In de periode 2008 - 2010 maakt hij verschillende fictieve ingrepen in de openbare ruimte, waarbij geveinsde documentatie van de zogezegde actie het enige overblijfsel is. "3 Closed Conditions' (2008), 'A Collection of Hide-Outs' (2008), 'Covered Yet Possible' (2009), 'Forlorn Hope' (2010).

In de periode (2010 - 2012) maakt hij een aantal werken die inspelen op de gevaren van asbest. Dit doet hij eerst in een werk (Aeternus) gemaakt voor een publicatie in het magazine Gagarin, waar hij gesprekken omtrent Asbest uit verschillende fora op het internet bundelt tot een nieuw geheel.[2], een performance 'Inhaling Minerals As-Best As Possible' voor LISTE – Art Fair Basel waarin hij het gebouw waar de kunstbeurs plaatsvind exploreert en in de kelder van het gebouw op asbest stoot. 'Give off / Give out' (2011), een video-werk gefilmd in Jakarta, toont de kunstenaar die met een vrachtwagen de stad rondrijdt en telkens stopt op plaatsen waar een gebouw net is afgebroken, om met een waterslang de restanten van de sloopwerken nat te spuiten en zo de verspreiding van fijnstof tegen te gaan.

Tentoonstellingen

Het werk van Philippe Van Wolputte is te zien (geweest) in verschillende solo- en groepstentoonstellingen, waaronder:

  • 2017 LLS382, Antwerp (BE), Linked Surfaces [3]
  • 2016 Pavillon de l'Arsenal, Paris (FR),Vestiges Architecturaux & Vandalisme, Partie II: Non-Lieu
  • 2016 KUMU, Tallinn (EST), Terra Incognita [4]
  • 2016 Cardrde Gallery, Bologna (ITA), Neighbours
  • 2016 Volume, Paris (FR), Vestiges Architecturaux & Vandalisme Partie I
  • 2015 Museum van Hedendaagse Kunst Antwerpen, Antwerp(BE), Temporary Penetrable Exhibition Spaces: Behind The Lines[5]
  • 2015 Be-Part, Waregem (BE), Fade-Outs [6]
  • 2015 Florence Loewy Gallery, Paris (FR), Material
  • 2014 Kunsthal Extra City (BE), Le Canal
  • 2013 Savvy Contemporary, Berlin (D), Perpetual Travellers
  • 2012 Raumexperimente, Berlin (D), Performing Politics - The World is Not Fair – The Great World's Fair
  • 2010 Chert Gallery, Berlin (D), We Did It / Disputed Territory [7]
  • 2010 Klemm's Gallery, Berlin (D), Zero Budget Biennial
  • 2009 Wilfried Lentz, Rotterdam (NL), T.P.E.S. 01/02/03/04
  • 2008 Zentrum Paul Klee, Bern (CH), Dragged Down Into Lowercase [8]
  • 2007 Objectif-Exhibitions, Antwerp (BE), Tipos Moviles

Prijzen

In 2013 won Philippe van Wolputte de ING prijs tijdens de Young Belgian Art Prize, die georganiseerd wordt te BOZAR, Brussel.[9]

Publicatie

In 2015 verscheen de publicatie 'Temporary Penetrable Exhibition Spaces 2005 - 2015', uitgegeven door Art paper Editions. [10].

Externe links

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow