Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Gerhard Madaus: verschil tussen versies
kGeen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 2: | Regel 2: | ||
==Leven== | ==Leven== | ||
De moeder van Gerhard Madaus, Magdalene Johanne Marie (1857-1925), produceerde sinds 1897 natuurlijke geneesmiddelen en distribueerde deze sinds 1904. Nadat Madaus | Gerhard was de zoon van een traditionele lutherse predikant. De moeder van Gerhard Madaus, Magdalene Johanne Marie (1857-1925), produceerde sinds 1897 natuurlijke geneesmiddelen en distribueerde deze sinds 1904. Nadat Madaus op 30 mei 1919 aan de Universiteit van Bonn zijn doctoraat in de medicijnen behaalde (proefschrift ''Aortenaneurysma mit Ruptur in die Trachea''), richtte hij samen met zijn broers Friedemund en Hans, een bedrijf op om natuurlijke geneesmiddelen te produceren: de ''Arzneimittelfabrik Dr. Madaus & Co'' in Bonn bracht homeopathische en biochemische preparaten evenals oligoplexen op de markt. De firma vestigde in het jaar 1920 een filiaal in Stuttgart; andere afdelingen volgden in Radeburg bij Dresden (1921), Berlijn, Amsterdam, Dudweiler en Warschau, in de jaren 1930 in Wrocław (Breslau), Boedapest, Düsseldorf, Hamburg, Kalinigrad (Koningsberg), München en Teplitz; er waren handelsvertegenwoordigingen in 16 landen. In Radeburg begon Macaus zelf zijn geneeskrachtige planten aan te bouwen. Het hoofdkantoor verhuisde in 1929 vanwege ruimtegebrek naar Radebeul. Na het overlijden van de Saksische autofabrikant Emil Nacke in 1933, kocht Madaus diens wijnmakerij Johannisberg in Zitzschewig. | ||
Sinds 1926 gaf Madaus het ''Jahrbuch Dr. Madaus & Co.'' uit. In 1938 publiceerde hij een driedelig ''Lehrbuch der biologischen Heilmittel, Abteilung I. (Heilplanzen)''. | Sinds 1926 gaf Madaus het ''Jahrbuch Dr. Madaus & Co.'' uit. In 1938 publiceerde hij een driedelig ''Lehrbuch der biologischen Heilmittel, Abteilung I. (Heilplanzen)''. | ||
| Regel 10: | Regel 10: | ||
Madaus was lid van de ''Stahlhelm, Bund der Frontsoldaten.'' | Madaus was lid van de ''Stahlhelm, Bund der Frontsoldaten.'' | ||
Hij overleed in februari 1942 in Dresden. Zijn graf bevindt zich in Keulen. De stad Radebeul eerde Madaus in 2001 door de Gerhard-Madaus-Straße naar hem te noemen. | In zijn laatste levensjaren had hij veel last van een zware [[asthma]]. Hij overleed in februari 1942 in Dresden. Zijn graf bevindt zich in Keulen. | ||
In 1942 onderhandelde dhr. Koch, een medewerker van Madaus, met Oswald Pohl, de leider van het SS-Wirtschafts- und Verwaltungshauptamtes (SS-WVHA) over medische proeven op gevangenen in de concentratiekampen. In het artsenproces te Neurenberg stelde de firma dat zij de proefnemingen opzettelijk hadden gedwarsboomd.<ref>Ernst Klee, ''Das Personenlexikon zum Dritten Reich. Wer war was vor und nach 1945?'', p. 386, S. Fischer. Frankfurt am Main 2003. ISBN 3-596-16048-0</ref> | |||
==Erkenningen== | |||
* De stad Radebeul eerde Madaus in 2001 door de Gerhard-Madaus-Straße naar hem te noemen. | |||
==Bronnen== | |||
<references/> | |||
==Weblinks== | |||
<!--* [http://www.stadtrevue.de/index_archiv.php3?tid=109&bid=3&ausg=12/01 Ralph Ahrens: Nazis mochten Naturheilmittel. Wissenschaftlerin kritisiert Kölner Medikamentenhersteller Madaus wegen dessen Forschungen im Dritten Reich auf stadtrevue.de]--> | |||
* [https://web.archive.org/web/20141006144517/http://www.oligoplexe.de/Dr-Gerhard-Madaus.1238.0.html Biografie - Gerhard Madaus] | |||
* [https://web.archive.org/web/20141006154355/http://www.oligoplexe.de/Gebrueder-Madaus.1237.0.html Gebrüder Madaus] | |||
<!----* [http://www.rottapharm-madaus.de/heilpflanzen-datenbank/ Heilpflanzendatenbank nach Dr. G. Madaus]--> | |||
{{DEFAULTSORT:Madaus, Gerhard}} | {{DEFAULTSORT:Madaus, Gerhard}} | ||
{{Authority control|TYPE=p |GND=119026449 |VIAF=37717671 |Wikidata=Q1512101}} | {{Authority control|TYPE=p |GND=119026449 |VIAF=37717671 |Wikidata=Q1512101}} | ||
Versie van 26 jan 2018 07:11
Gerhard Madaus (Nestau, Uelzen, Duitsland, 25 februari 1890 – Dresden, 26 februari 1942) was een Duitse arts en industrieel.
Leven
Gerhard was de zoon van een traditionele lutherse predikant. De moeder van Gerhard Madaus, Magdalene Johanne Marie (1857-1925), produceerde sinds 1897 natuurlijke geneesmiddelen en distribueerde deze sinds 1904. Nadat Madaus op 30 mei 1919 aan de Universiteit van Bonn zijn doctoraat in de medicijnen behaalde (proefschrift Aortenaneurysma mit Ruptur in die Trachea), richtte hij samen met zijn broers Friedemund en Hans, een bedrijf op om natuurlijke geneesmiddelen te produceren: de Arzneimittelfabrik Dr. Madaus & Co in Bonn bracht homeopathische en biochemische preparaten evenals oligoplexen op de markt. De firma vestigde in het jaar 1920 een filiaal in Stuttgart; andere afdelingen volgden in Radeburg bij Dresden (1921), Berlijn, Amsterdam, Dudweiler en Warschau, in de jaren 1930 in Wrocław (Breslau), Boedapest, Düsseldorf, Hamburg, Kalinigrad (Koningsberg), München en Teplitz; er waren handelsvertegenwoordigingen in 16 landen. In Radeburg begon Macaus zelf zijn geneeskrachtige planten aan te bouwen. Het hoofdkantoor verhuisde in 1929 vanwege ruimtegebrek naar Radebeul. Na het overlijden van de Saksische autofabrikant Emil Nacke in 1933, kocht Madaus diens wijnmakerij Johannisberg in Zitzschewig.
Sinds 1926 gaf Madaus het Jahrbuch Dr. Madaus & Co. uit. In 1938 publiceerde hij een driedelig Lehrbuch der biologischen Heilmittel, Abteilung I. (Heilplanzen).
Uitgaande van het bedrijfsprogramma om remedies uit de volksgeneeskunde wetenschappelijk te onderzoeken op basis hiervan met moderne methoden medicijnen te produceren, ontwikkelde Madaus onder andere de Teep-methode om zonder verhitting actieve bestanddelen te extraheren uit verse planten. Sinds 1936 deed hij bacteriologische en dierlijke experimenten om met extracten uit Dieffenbachia seguine onvruchtbaarheid te bereiken.
Madaus was lid van de Stahlhelm, Bund der Frontsoldaten.
In zijn laatste levensjaren had hij veel last van een zware asthma. Hij overleed in februari 1942 in Dresden. Zijn graf bevindt zich in Keulen.
In 1942 onderhandelde dhr. Koch, een medewerker van Madaus, met Oswald Pohl, de leider van het SS-Wirtschafts- und Verwaltungshauptamtes (SS-WVHA) over medische proeven op gevangenen in de concentratiekampen. In het artsenproces te Neurenberg stelde de firma dat zij de proefnemingen opzettelijk hadden gedwarsboomd.[1]
Erkenningen
- De stad Radebeul eerde Madaus in 2001 door de Gerhard-Madaus-Straße naar hem te noemen.
Bronnen
- º Ernst Klee, Das Personenlexikon zum Dritten Reich. Wer war was vor und nach 1945?, p. 386, S. Fischer. Frankfurt am Main 2003. ISBN 3-596-16048-0
Weblinks
