Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Freddie Deronde: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 5: Regel 5:
Zijn eerste professionele optredens waren in de [[bigband]] van [[Al Goyens]] die toerde langs de amerikaanse legerbasissen in [[Duitsland]]. In 1958 vervoegde hij de band van [[Lennart Johnson]] waarmee hij doorheen heel Europa toerde.
Zijn eerste professionele optredens waren in de [[bigband]] van [[Al Goyens]] die toerde langs de amerikaanse legerbasissen in [[Duitsland]]. In 1958 vervoegde hij de band van [[Lennart Johnson]] waarmee hij doorheen heel Europa toerde.


In de vroege jaren '60 keerde hij terug naar Brussel, waar hij vast muzikant werd in "la Rose Noire", waar hij het podium deelde met een resem bekende jazzmusici waaronder [[Quincy Jones]].
In de vroege jaren '60 keerde hij terug naar Brussel, waar hij vast muzikant werd in het jazzcafé "la Rose Noire", waar hij het podium deelde met een resem bekende jazzmusici waaronder [[Quincy Jones]]. In 1961 trok hij op met het trio van de Nederlandse pianist [[Jack Van Poll]]. Hij bleef gedurende jaren '60 en '71 muziek spelen met grootheden uit de jazzwereld, zoals [[Chet Baker]] (met wie hij toerde door [[Italië]]) of Belgen zoals [[Marc Moulin]] of [[Philip Catherine]].


In 1961 trok hij op met het trio van de Nederlandse pianist [[Jack Van Poll]]. Hij bleef gedurende jaren '60 en '71 muziek spelen met grootheden uit de jazzwereld, zoals [[Chet Baker]] (met wie hij toerde door [[Italië]]) of Belgen zoals [[Marc Moulin]] of [[Philip Catherine]].
In de periode 1983 - 1987 trad hij niet op hij wegens een ernstige ziekte. Hij pikte de draad weer op toen hij gebeld werd door [[J. R. Monterose]] met wie hij een toernee maakte in de Amerikaanse staat [[New York (staa)|New York]]. Hij zou met Monterose blijven spelen tot diens dood in 1993. Deronde was in die periode voornamelijk gericht op de states, maar trad in die periode in België wel op met onder meer  [[Dré Pallemaerts]], [[Bert Joris]], ...


In de periode 1983 - 1987 moest hij wegens ernstige ziekte stoppen met optreden. Hij pikte de drad weer op toen hij gebeld werd door [[J. R. Monterose]] met wie hij een toernee maakte in de Amerikaanse staat [[New York (staa)|New York]]. Hij zou met Monterose blijven spelen tot diens dood in 1993. Deronde was in die periode voornamelijk gericht op de states, maar trad in België onder meer op met [[Dré Pallemaerts]], [[Bert Joris]], ...
In 1989 bracht Deronde het album "Spontaneous Effort" uit, waaraan ook Monterose, Philip Catherine, [[Michel Herr]] en [[Jan de Hass]] meewerkten. Nadien speelde hij nog in verschillende Belgische jazzbands.


In 1989 bracht Deronde het album "Spontaneous Effort" uit, waaraan ook Monterose, Philip Catherine, [[Michel Herr]] en [[Jan de Hass]] meewerkten.
Deronde stierf op 6 januari 2012 aan leverkanker. Hij kon toen reeds enkele jaren niet meer optreden, na getroffen te zijn door een hartaanval.
 
Nadien speelde hij in verschillende Belgische jazzbands.
 
Deronde stierf op 6 januari 2012 aan leverkanker. Hij kon toen reeds enkele jaren niet meer spelen na een hartaanval.


==Discografie==
==Discografie==

Versie van 26 feb 2017 23:16

Freddie Deronde (Brussel 20 september 1938 - Waver 6 januari 2012) was een Belgisch jazzgitarist.[1][2]

Deronde was autodidact en begon met spelen toen hij 9 jaar oud was. Uiteindelijk schakelde hij onder invloed van Benoît Quersin over op contrabas.

Zijn eerste professionele optredens waren in de bigband van Al Goyens die toerde langs de amerikaanse legerbasissen in Duitsland. In 1958 vervoegde hij de band van Lennart Johnson waarmee hij doorheen heel Europa toerde.

In de vroege jaren '60 keerde hij terug naar Brussel, waar hij vast muzikant werd in het jazzcafé "la Rose Noire", waar hij het podium deelde met een resem bekende jazzmusici waaronder Quincy Jones. In 1961 trok hij op met het trio van de Nederlandse pianist Jack Van Poll. Hij bleef gedurende jaren '60 en '71 muziek spelen met grootheden uit de jazzwereld, zoals Chet Baker (met wie hij toerde door Italië) of Belgen zoals Marc Moulin of Philip Catherine.

In de periode 1983 - 1987 trad hij niet op hij wegens een ernstige ziekte. Hij pikte de draad weer op toen hij gebeld werd door J. R. Monterose met wie hij een toernee maakte in de Amerikaanse staat New York. Hij zou met Monterose blijven spelen tot diens dood in 1993. Deronde was in die periode voornamelijk gericht op de states, maar trad in die periode in België wel op met onder meer Dré Pallemaerts, Bert Joris, ...

In 1989 bracht Deronde het album "Spontaneous Effort" uit, waaraan ook Monterose, Philip Catherine, Michel Herr en Jan de Hass meewerkten. Nadien speelde hij nog in verschillende Belgische jazzbands.

Deronde stierf op 6 januari 2012 aan leverkanker. Hij kon toen reeds enkele jaren niet meer optreden, na getroffen te zijn door een hartaanval.

Discografie

  • 1989 Spontaneous Effort (Igloo IGL 081)

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
rel=nofollow
rel=nofollow