Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Frans Peters: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Frans_peters&oldid=47735905 16 okt 2016 ‎ Franspeterstebergen 10 okt 2016 81.204.192.251)
 
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Frans_peters&action=edit&oldid=47669388 -1- Franspeterstebergen 10 okt 2016)
Regel 1: Regel 1:
'''Frans Peters''' is het synoniem voor Frans de Hoo, geboren in s’Gravenhage op 7 mei 1934 als zoon van Sybren de Hoo en Jacoba Johanna Hanse. De vader van Frans was in die periode referendaris op het Ministerie van Economische zaken in den Haag.
Frans Peters is het synoniem voor Frans de Hoo en hij werd geboren in
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
s’Gravenhage op 7 mei 1934 als zoon van [https://www.youtube.com/watch?v=p7BCZvh-ark Sybren de Hoo] en Jacoba Johanna Hanse.  
Toen in 1940 de tweede wereldoorlog uitbrak werd Sybren hoofd van het Centraal Distributie Kantoor, kortweg het CDK. Bij deze overheids-organisatie werkten toen in totaal +/- 12.000 medewerkers.
In die tijd was de vader van Frans referendaris op het Ministerie van Economische zaken.  
Vóór haar huwelijk met de Hoo verwierf moeder Jacoba ( roepnaam Coos ) in den Helder haar inkomsten door viool te spelen in de aldaar gevestigde bioscoop, bekend onder de naam “Tivoli.  
Toen de tweede wereld-oorlog begon werd Sybren hoofd van het Centraal Distributie Kantoor, kortweg het CDK.
Zij was niet alleen violiste maar vervulde ook de rol van dirigente. Een gedeelte van dat orkest bestond uit actieve leden van de Mariniers-kapel. Naast de normale melodieuze werkjes uit die tijd bestond het programma uit sfeermuziek die de verschillende scènes in de toen nog “Stomme” film moesten ondersteunen, zo niet moest accentueren.Na de verhuizing van den Haag naar Wassenaar en het uitbreken van de W.O. II volgde in 1941 een scheiding, waarbij de enige zoon Frans officieel werd toegewezen aan het gezag van zijn vader met een bezoekregeling om moeder Coos frequent te kunnen ontmoeten. Dat kon zijn voor een periode van één of meerdere dagen. Haar zuster Adriana Petronella ( die Cello speelde ) bleef haar vrijwel haar gehele leven vergezellen (ook ná de scheiding van Sybren). Een half jaar later na die scheiding deed Fokkelina Berendina Pistorius haar intrede in huize de Hoo en bleek niet alleen de secretaresse maar nu ook de vaste relatie van Sybren.Ook in 1941 verhuisde het CDK naar Zwolle, terwijl de familie de Hoo in het nabij gelegen Hattem ging wonen. Van de kapitale villa "Sparren-enk" werden naast het woon-gedeelte ook enkele ruimten als kantoor ingericht
Vóór haar huwelijk met de Hoo verwierf moeder Jacoba ( roepnaam Coos )
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
in den Helder haar inkomsten door viool te spelen in de aldaar gevestigde bioscoop, bekend onder de naam “Tivoli.  
Na het beëindigen van de oorlog in mei 1945 werd Sybren aanvankelijk verdacht van collaboratie met de Duitsers maar dat was heel snel over toen duidelijk bleek dat de Hoo een aantal onderduikers in huis had gehad en met zijn eigen spaargeld 22 Joodse kinderen van het concentratiekamp had gered. Een corrupte SS-officier moest daartoe met alle risico’s van dien worden omgekocht.  
Zij was niet alleen violiste maar vervulde ook de rol als dirigente.  
Zijn omgang met de Duitsers bleek weliswaar omstreden maar was destijds nodig om de bezetters om de tuin te leiden, bij verschillende riskante acties. Er was bvb een dag waarop een SS-commando met een horde manschappen het huis bestormde en iedereen ( met de handen omhoog ) buiten tegen de muur werd gezet. Kleine Frans stond daar ook meer dan een uur met z’n armpjes omhoog, totdat de opper SS-er zijn excuus aanbood en de hele vertoning weer voorbij was.  
Een gedeelte van dat orkest bestond uit mensen van de Mariniers-kapel.  
Gelukkig ontsprong niet alleen de familie de Hoo maar ook de ondergedoken chauffeur en tuinman op het nippertje de dans, door het bos in te vluchten en werden aldus niet door de Duitsers in huis aangetroffen.
Naast de normale melodieuze werkjes uit die tijd bestond het programma uit sfeer-muziek
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
die de verschillende scènes in de toen nog “Stomme” film ondersteunden, zo niet moest accentueren.
Frans wisselde twee maal van LTS / Ambachtsschool in Zwolle en Alkmaar waarop hij studeerde.
Haar zuster Adriana Petronella ( die Cello speelde ) bleef haar vrijwel
 
haar gehele leven vergezellen ook ná haar huwelijk met Sybren.
{{Wikidata|}}
Na de verhuizing van den Haag naar Wassenaar en het uitbreken van de oorlog
 
volgde in 1941 een scheiding, waarbij de enige zoon Frans officieel werd
{{DEFAULTSORT:Peters, Frans}}
toegewezen aan het gezag van zijn vader met een bezoekregeling om moeder Coos frequent te kunnen ontmoeten.  
 
Dat kon zijn voor één of meerdere dagen.
[[Categorie:Tweede Wereldoorlog in Nederland]]
Een half jaar later deed Fokkelina Berendina Pistorius haar intrede in huize
 
de Hoo en bleek niet alleen de secretaresse maar nu ook de vaste vriendin van Sybren.  
[[Categorie:]]
Na het beëindigen van de oorlog in mei 1945 werd Sybren aanvankelijk verdacht van collaboratie met de Duitsers  
maar dat was heel snel over toen duidelijk bleek dat de Hoo een aantal onderduikers in huis had gehad  
en met zijn eigen spaargeld 200 Joodse kinderen van het concentratiekamp had gered.  
Een corrupte SS-officier moest daartoe met alle risico’s van dien worden omgekocht.  
Zijn omgang met de Duitser bleek weliswaar omstreden maar was destijds nodig om de bezetters om de tuin te leiden,
bij verschillende riskante acties. Frans de Hoo herinnert zich nog altijd goed de dag waarop een SS-commando  
het huis bestormde en iedereen ( met de handen omhoog ) buiten tegen de muur werd gezet.  
Kleine Frans stond daar ook meer dan een uur met z’n armpjes omhoog, totdat de opper SS-er zijn
excuus aanbood en de hele vertoning voorbij was.  
Gelukkig ontsprongen niet alleen wij maar ook de ondergedoken chauffeur en tuinman de dans.
Op het nippertje wisten die het bos in te vluchten en werden dus niet in huize de Hoo aangetroffen.
Wordt vervolgd

Versie van 26 okt 2016 08:05

Frans Peters is het synoniem voor Frans de Hoo en hij werd geboren in s’Gravenhage op 7 mei 1934 als zoon van Sybren de Hoo en Jacoba Johanna Hanse. In die tijd was de vader van Frans referendaris op het Ministerie van Economische zaken. Toen de tweede wereld-oorlog begon werd Sybren hoofd van het Centraal Distributie Kantoor, kortweg het CDK. Vóór haar huwelijk met de Hoo verwierf moeder Jacoba ( roepnaam Coos ) in den Helder haar inkomsten door viool te spelen in de aldaar gevestigde bioscoop, bekend onder de naam “Tivoli. Zij was niet alleen violiste maar vervulde ook de rol als dirigente. Een gedeelte van dat orkest bestond uit mensen van de Mariniers-kapel. Naast de normale melodieuze werkjes uit die tijd bestond het programma uit sfeer-muziek die de verschillende scènes in de toen nog “Stomme” film ondersteunden, zo niet moest accentueren. Haar zuster Adriana Petronella ( die Cello speelde ) bleef haar vrijwel haar gehele leven vergezellen ook ná haar huwelijk met Sybren. Na de verhuizing van den Haag naar Wassenaar en het uitbreken van de oorlog volgde in 1941 een scheiding, waarbij de enige zoon Frans officieel werd toegewezen aan het gezag van zijn vader met een bezoekregeling om moeder Coos frequent te kunnen ontmoeten. Dat kon zijn voor één of meerdere dagen. Een half jaar later deed Fokkelina Berendina Pistorius haar intrede in huize de Hoo en bleek niet alleen de secretaresse maar nu ook de vaste vriendin van Sybren. Na het beëindigen van de oorlog in mei 1945 werd Sybren aanvankelijk verdacht van collaboratie met de Duitsers maar dat was heel snel over toen duidelijk bleek dat de Hoo een aantal onderduikers in huis had gehad en met zijn eigen spaargeld 200 Joodse kinderen van het concentratiekamp had gered. Een corrupte SS-officier moest daartoe met alle risico’s van dien worden omgekocht. Zijn omgang met de Duitser bleek weliswaar omstreden maar was destijds nodig om de bezetters om de tuin te leiden, bij verschillende riskante acties. Frans de Hoo herinnert zich nog altijd goed de dag waarop een SS-commando het huis bestormde en iedereen ( met de handen omhoog ) buiten tegen de muur werd gezet. Kleine Frans stond daar ook meer dan een uur met z’n armpjes omhoog, totdat de opper SS-er zijn excuus aanbood en de hele vertoning voorbij was. Gelukkig ontsprongen niet alleen wij maar ook de ondergedoken chauffeur en tuinman de dans. Op het nippertje wisten die het bos in te vluchten en werden dus niet in huize de Hoo aangetroffen.

Wordt vervolgd

Overgenomen van "https://nl.wikisage.org/w/index.php?title=Frans_Peters&oldid=205392"