Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Camillianen: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 18: | Regel 18: | ||
*[http://www.camillianen.nl/ www.camillianen.nl] | *[http://www.camillianen.nl/ www.camillianen.nl] | ||
{{Wikidata|q915029 | {{Wikidata|q915029}} | ||
[[Categorie:Camillianen| Camillianen]] | [[Categorie:Camillianen| Camillianen]] |
Huidige versie van 6 aug 2016 om 15:19
De katholieke kloosterorde van de camillianen (Latijn: Ordo Clericorum Regularium Ministrantium Infirmis [M.I.], of de vroegere aanduiding Ordi Sancti Camilli [O.S.Cam.; soms O.S.C.]), ook bekend als de Vaders van de Goede Dood (of: van de Zalige Dood), werd op 15 september 1584 officieel opgericht te Milaan door Camillus de Lellis (1550–1614), in het jaar van zijn priesterwijding. In 1582 was hij op het idee gekomen om deze orde te stichten van mannen die zich zouden inzetten voor de zieken.
De congregatie werd op 18 maart 1586 erkend door paus Sixtus V. Camillus de Lellis was de eerste generaal-overste. De congregatie werd in 1591 onder Gregorius XIV een orde.
De camillianen houden zich vooral bezig met de ziekenverzorging en ziekenpastoraal, aanvankelijk vooral onder lepralijders. Later werden zij ook actief in het missiewerk. In 1726 werden twee camillianen door de Propaganda Fide naar China gestuurd als apostolische missionarissen.
In dezelfde geest zagen een aantal vrouwelijke kloostergemeenschappen het licht. De Zusters Camillianen van de Derde Orde werden opgericht door Rosa Grimaldi in 1700 in Bologna, de vrouwelijke camillianen in 1800 te Lucca door Maria Domenica Barbantini en de Dochters van Sint Camillus ten slotte in 1892 in Rome door Giuditta Vanini.
De orde is verspreid over Europa, Azië, Afrika en Australië. Een eerste vestiging van de camilianen werd in Nederland opgericht in Roermond in 1882 door de Italiaan Francesco Vido.
De orde telde in 2012 1147 mannelijke religieuzen, onder wie 670 priesters. De 175 vestigingen van de orde concentreren zich voornamelijk op het verstrekken van medische zorg, maar zijn ook actief in het onderwijs. De orde baat 17 onderwijsinstellingen uit in de gezondheidszorg, en twee universiteiten.
De huidige generaaloverste is Renato Salvatore. Het herkenningsteken van de orde is het rode camilluskruis: een groot rood Latijns kruis op het oorspronkelijk zwarte, maar niet meer verplichte habijt.