Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Jan Wellens: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(aanvulling)
kGeen bewerkingssamenvatting
 
Regel 25: Regel 25:
{{Bron|bronvermelding= {{References}} }}  
{{Bron|bronvermelding= {{References}} }}  
{{authority control|TYPE=p|Wikidata=Q }}
{{authority control|TYPE=p|Wikidata=Q }}
{{DEFAULTSORT:}}
{{DEFAULTSORT:Wellens, Jan}}
[[Categorie:Belgisch kunstschilder]]
[[Categorie:Belgisch kunstschilder]]
[[Categorie:Belgisch tekenaar]]
[[Categorie:Belgisch tekenaar]]
[[Categorie:Belgisch illustrator]]
[[Categorie:Belgisch illustrator]]
[[Categorie:Belgisch graficus]]
[[Categorie:Belgisch graficus]]

Huidige versie van 16 jul 2016 om 10:00

Jan Wellens (Elsene, 14 december 1946) is een Belgisch kunstschilder, tekenaar, illustrator en graficus.

Wellens werd geboren als Jean, zoon van Paul Wellens en Simonne Francine De Block. Hij groeide op als vrijbuiter, gewetensbezwaarde, werd beatnik en hippie… Wellens studeerde aan het St.-Lucasinstituut te Brussel en aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Gent. Jan Meerts, Paul Van Gyseghem, Pierre Vlerick, Gerard Gaudaen, Fons De Vogelaere, Wilfried Sybrandts en Jan Burssens waren enkele van zijn docenten. Als vrije leerling volgde hij een opleiding litho in het Atelier Libre de Gravure de Woluwé onder leiding van Albert Petre. Hij had veel contact met buitenlandse kunstenaars tijdens de talrijke werkperiodes in het Frans Masereelcentrum te Kasterlee. Hij gaf gedurende 5 jaar, 1981-1985, les in het creatief atelier ’t Verloren Uurke in Meise. In tal van boeken, tijdschriften en kranten verschenen bijdragen over Jan Wellens. Kunstcritici als Fons De Vogelaere, Stéphane Rey, Paul Piron, Jan De Breucker, Wim Toebosch, Remi De Cnodder, Gilbert Putteman, Hugo Brutin, Georges Fabry, lieten hun pen de vrije loop. Jan publiceerde de monografie ‘Jan Wellens’ in 2009 en ‘ZIEN’ in 2014. Zijn werken zijn te vinden in binnen- en buitenlandse collecties. Zijn kunstenaarsloopbaan met talrijke tentoonstellingen in België, Bulgarije, Frankrijk, Duitsland, Roemenië, Spanje, Nederland, Japan…is terug te vinden op zijn website www.janwellens.be

Literatuur

Eemans, M. Moderne kunst in België, Hasselt : Heideland-Orbis , 1975 ISBN 90-291-5737-2 [1]

Link

Informatie over deze kunstenaar bij het Rijksbureau voor Kunsthistorische Documentatie

Bronvermelding

Bronnen, noten en/of referenties:

rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow