Die Stem van Suid-Afrika

Die Stem van Suid-Afrika, ook bekend als Die Stem was vanaf 1957 tot 1994 het nationale volkslied van Zuid-Afrika. Vanaf 1994 tot 1997 was het één van de beide erkende volksliederen die samen gezongen werden. In de periode dat Namibië (Zuidwest-Afrika) onder Zuidafrikaans mandaat stond, was het ook daar het nationale volkslied. Nadat Namibië in 1990 onafhankelijk werd, werd Namibië, Land van die Dapper aangenomen als volkslied.

De tekst van Die Stem werd gezchreven door C. J. Langenhoven in 1918; de melodie werd in 1921 gecomponeerd door ds. M. L. de Villiers, toen leraar in de Nederlands gereformeerde gemeente Simonstad. Op 31 mei 1928 werd het voor het eerst in het openbaar gezongen. Op 2 mei 1957 verkreeg het de status van officieel nationaal volkslied. In 1994 bleef het een officieel volkslied naast Nkosi Sikelel’ iAfrika. De beginregels van het lied werd samen met Xhosa- en Sotho-gedeelten van Nkosi Sikelel’ iAfrika opgenomen in het nieuwe Volkslied van Zuid-Afrika, dat op 10 oktober 1997 officieel aangenomen werd.

Afrikaanse tekst

Eerste vers

Uit die blou van onse hemel, uit die diepte van ons see,

Oor ons ewige gebergtes waar die kranse antwoord gee.

Deur ons ver-verlate vlaktes met die kreun van ossewa —

Ruis die stem van ons geliefde, van ons land Suid-Afrika.

Ons sal antwoord op jou roepstem, ons sal offer wat jy vra:

Ons sal lewe, ons sal sterwe – ons vir jou, Suid-Afrika.

Tweede vers

In die murg van ons gebeente, in ons hart en siel en gees,

In ons roem op ons verlede, in ons hoop op wat sal wees,

In ons wil en werk en wandel, van ons wieg tot aan ons graf —

Deel geen ander land ons liefde, trek geen ander trou ons af.

Vaderland! ons sal die adel van jou naam met ere dra:

Waar en trou as Afrikaners – kinders van Suid-Afrika.

Derde vers

In die songloed van ons somer, in ons winternag se kou,

In die lente van ons liefde, in die lanfer van ons rou,

By die klink van huweliksklokkies, by die kluitklap op die kis —

Streel jou stem ons nooit verniet nie, weet jy waar jou kinders is.

Op jou roep sê ons nooit nee nie, sê ons altyd, altyd ja:

Om te lewe, om te sterwe – ja, ons kom Suid-Afrika.

Vierde vers

Op U Almag vas vertrouend het ons vadere gebou:

Skenk ook ons die krag, o Here! om te handhaaf en te hou —

Dat die erwe van ons vad’re vir ons kinders erwe bly:

Knegte van die Allerhoogste, teen die hele wêreld vry.

Soos ons vadere vertrou het, leer ook ons vertrou, o Heer —

Met ons land en met ons nasie sal dit wel wees, God regeer.