Willem de Maarschalk

William Marshal (?, 1146 - Caversham, 1219), 1e graaf van Pembroke, bijgenaamd William the Marshal (Frans: Guillaume le Maréchal, Nederlands: Willem de Maarschalk), was een Engelse aristocraat en staatsman.

Jeugdjaren

John Marshal, de vader van William, steunde koning Stefanus van Engeland bij zijn troonsbestijging in 1135, maar in 1139 koos hij de zijde van Mathilde van Engeland tijdens de toen gevoerde successieoorlog. Tijdens die oorlog werd William als gijzelaar vastgehouden door Stefanus, die dreigde hem te vermoorden als vader John, verschanst in Newbury Castle, zich niet overgaf. Deze liet zich niet chanteren. William bleef gevangen gehouden tot aan de vrede van Winchester in 1153.

Toen hij twaalf was, werd hij naar Normandië gestuurd om er te worden opgeleid bij Willem van Tancarville, een neef van zijn moeder en machtig krijgsheer. Hij kreeg er de opleiding die van hem een volleerd ridder moest maken. Hij werd tot ridder geslagen na zich manhaftig te hebben gedragen tijdens een strijd die in 1166 in Opper-Normandië werd gevoerd.

In 1167 nam hij deel aan zijn eerste toernooi en daar vond hij zijn ware roeping. Hij verliet Willam de Tancarville en sloot zich aan bij zijn oom, Patrick, graaf van Salisbury. Het jaar daarop werd zijn oom in een hinderlaag gelokt door Guy de Lusignan en gedood. William werd gewond en gevangengenomen, maar overleefde het. Hij kwam vrij toen Eleonora van Aquitanië voor hem het losgeld betaalde.

Hij maakte vervolgens van het deelnemen aan toernooien zijn beroep. In deze bezigheid werd hij een legendarisch figuur. Op zijn sterfbed riep hij de herinnering op aan de circa vijfhonderd tegenstanders die hij overwonnen had en van wie hij losgeld had verkregen. De legende maakte dat men hem in de herinnering hield als "de grootste ridder die ooit geleefd heeft".

Politieke activiteiten

Hij diende vijf koningen: Hendrik II, Hendrik de Jonge, Richard Leeuwenhart, Jan zonder Land en Hendrik III.

Was de erfelijke titel van "Lord Marshal" eerder een functie die het hoofd van de koninklijke lijfwacht aanduidde, bij Willems dood wist iedere ridder in West-Europa dat met "Willem de Maarschalk" maar één man kon worden bedoeld.

Het graf van Willem in de Temple Church in Londen is, zij het zwaar beschadigd door de bombardementen in de Tweede Wereldoorlog, bewaard gebleven.

Literatuur

• Paul Meyer, L'Histoire de Guillaume le Maréchal, Paris, Société de l'histoire de France, 1891–1901 (3 volumes).
• Larry D. Benson, The Tournament in the romances of Chrétien de Troyes and L'Histoire de Guillaume le Maréchal in: Studies in Medieval Culture, 1980, 1–24.
• Sidney Painter, William Marshal, Knight-Errant, Baron, and Regent of England, Toronto, University of Toronto Press, 1982.
• Georges Duby, William Marshal, the Flower of Chivalry, New York, Pantheon, 1985.
• John Gillingham, War and Chivalry in the History of William the Marshal, in: Thirteenth Century England, II ed. P.R. Coss and S.D. Lloyd, Woodbridge, 1988.
• David Crouch, William Marshal: Knighthood, War and Chivalry, 1147–1219, 2n edn, London, Longman, 2002.
• David Crouch, Biography as Propaganda in the 'History of William Marshal, in: Convaincre et persuader: Communication et propagande aux XIIe et XIIIe siècles, Ed. par Martin Aurell, Poitiers, Université de Poitiers-centre d'études supérieures de civilisation médiévale, 2007.
• Thomas Asbridge, The Greatest Knight: The Remarkable Life of William Marshal, Power Behind Five English Thrones, London, Simon & Schuster, 2015.

Bronnen

• Georges Duby, Willem de Maarschalk, of De beste ridder ter wereld 1145-1219. Uitgever: Elsevier 1986. ISBN: 978-90-10-05532-3
• (en) http://dc.cod.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=1008&context=essai Karen L. Arneson,George Duby’s William Marshal Reviewed. Gelezen op 30 oktober 2015.

  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met William Marshal op Wikimedia Commons.

Bronvermelding

Bronnen, noten en/of referenties:

  Intertaalkoppelingen via Wikidata (via reasonator)