Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Homofobie: verschil tussen versies
(hercat, gemoedstoestand is iets anders. inleiding anders) |
(→Argument en afkeer: stuk naar overlegpagina) |
||
| Regel 9: | Regel 9: | ||
===Argument en afkeer=== | ===Argument en afkeer=== | ||
Deze verdedigers stellen dat er geen [[rede|rationele]] kritiek op homoseksualiteit bestaat, en dat bijgevolg ieder argument tegen homoseksualiteit van ''irrationele'' aard is. | Deze verdedigers stellen dat er geen [[rede|rationele]] kritiek op homoseksualiteit bestaat, en dat bijgevolg ieder argument tegen homoseksualiteit van ''irrationele'' aard is. | ||
Een verouderd idee in de [[psychiatrie]] is dat de afkeer tegen homoseksualiteit een "vitale aversie" zou zijn: gedacht werd indertijd dat de afweer tegen gelijkgeslachtelijke voorkeur in de "normale" [[mens]] zou zijn "ingeprogrammeerd". Dit denkbeeld is allang verlaten: de "vitale" afkeer bleek allesbehalve universeel te zijn, en enige tijd werd gesproken van een "''pseudo''-vitale [[afkeer]]". | Een verouderd idee in de [[psychiatrie]] is dat de afkeer tegen homoseksualiteit een "vitale aversie" zou zijn: gedacht werd indertijd dat de afweer tegen gelijkgeslachtelijke voorkeur in de "normale" [[mens]] zou zijn "ingeprogrammeerd". Dit denkbeeld is allang verlaten: de "vitale" afkeer bleek allesbehalve universeel te zijn, en enige tijd werd gesproken van een "''pseudo''-vitale [[afkeer]]". | ||
Huidige versie van 10 nov 2014 om 08:23
Homofobie betekent een sociale afkeer van of haat voor homoseksuelen en homoseksualiteit.
Het woord is in de twintigste eeuw gevormd uit de woorden homo (uit het Grieks letterlijk het ’gelijke’, hier gebruikt als verwijdering naar het gelijke geslacht, d.w.z. "homoseksualiteit") en fobie, "vrees, angst") en betekent letterlijk de angst voor het gelijke [geslacht]. Het woorddeel "fobie" moet hier niet letterlijk worden opgevat: het gaat niet om een psychische aandoening, zoals bij reguliere fobieën.
Agressie
Vele verdedigers van homo- en lesborechten gebruiken de term "homofobie" om uitingen of gedragingen te beschrijven die gemotiveerd zijn door verzet tegen de belangen van homoseksuelen. Het kan daarbij gaan om uiteenlopende manifestaties, variërend van minachtende opmerkingen, roddel en het belachelijk maken van homoseksuele personen tot sterkere verbale of fysieke agressie.
Argument en afkeer
Deze verdedigers stellen dat er geen rationele kritiek op homoseksualiteit bestaat, en dat bijgevolg ieder argument tegen homoseksualiteit van irrationele aard is.
Een verouderd idee in de psychiatrie is dat de afkeer tegen homoseksualiteit een "vitale aversie" zou zijn: gedacht werd indertijd dat de afweer tegen gelijkgeslachtelijke voorkeur in de "normale" mens zou zijn "ingeprogrammeerd". Dit denkbeeld is allang verlaten: de "vitale" afkeer bleek allesbehalve universeel te zijn, en enige tijd werd gesproken van een "pseudo-vitale afkeer". Daarmee zijn de bovengenoemde mogelijke grondslagen voor de afkeer terug te voeren op conditionering: opvoeding en omgeving hebben de homofobe persoon afkerig leren zijn van homoseksualiteit.
Discriminatie
Het begrip homofobie wordt vaak als parallel aan racisme of seksisme gebruikt. Indien de houding zich manifesteert in uitingen of in gedragingen, is dan ook van discriminatie sprake: homoseksuele mensen worden dan immers benadeeld op grond van het feit dat zij tot een bepaalde groep behoren.
Onderzoek
De term homofobie kent inmiddels een uitgebreide onderzoeksgeschiedenis in de sociale wetenschappen. Het onderzoek richt zich op de afkeer van homoseksualiteit, maar ook op het gedrag dat uit die afkeer voortvloeit.