Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Herman W. Rammers: verschil tussen versies
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Herman_W._Rammers&oldid=42177313 1 2001:980:a35b:1:bd31:1557:37ca:96f1 29 sep 2014) |
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Herman_W._Rammers&oldid=42212141 94.210.71.36) |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
''' | '''Hermanus Wilhelmus Rammers''' (1-12-1956, Amsterdam) is een Nederlandse schrijver en ex-fractievoorzitter van de SP en Leefbaar Noord in de voormalige Stadsdeelraad Noord, waarin hij 22 jaar lang raadslid en fractievoorzitter was. Hij is verder een volle neef van Appie Rammers, de bassist van de beroemde jaren zestig band "The Outsiders", welke geleid werd door Wally Tax. Herman Rammers besloot ondanks het feit hij dezelfde muzikaliteit bezit als zijn beroemde neef te gaan voor een carrière in de Film. Wel componeert hij zelf filmmuziek. | ||
== Biografie == | |||
Rammers is opgegroeid in Amsterdam Noord en ging van 1963 tot 1969 naar de Wognumerschool. Daarna volgde hij een | Rammers is opgegroeid Tuindorp Nieuwendam, een wijk in Amsterdam Noord en ging van 1963 tot 1969 naar de Wognumerschool. Daarna volgde hij een Atheneumopleiding op de SGN (Scholengemeenschap Noord) eveneens in Amsterdam Noord. Vanaf zijn zestiende levensjaar maakt hij speelfilms, zij het niet beroepsmatig. | ||
In de tweede helft van de zeventig jaren verloor hij zijn interesse in een academische opleiding Biologie en meldde zich aan op de Nederlandse Film- en Televisieacademie. Daar vond men zijn films "on-Nederlands" en weigerden hem op de opleiding. Tot op heden is hij dan ook amateurcineast gebleven, echter niet onverdienstelijk. | |||
Intussen zorgde hij voor zijn levensonderhoud in het begin vooral met banen in de administratieve sector en daarna op het gebied van welzijn en ouderenvervoer. In februari 1992 vroeg de SP hem om de fractie in de Noordamsterdamse Deelraad te versterken en in 1994 zelfs om de driekoppig fractie te leiden. | |||
Na in 1998 verder te zijn gegaan met de, door hemzelf opgerichte, partij "Leefbaar Noord" heeft Rammers tweeëntwintig jaar raadslidmaatschap achter de rug, waarmee hij het langst zittende deelraadslid in Amsterdam is geweest. In april 2014 heeft hij deze carrière afgesloten, waarna hij erg ziek werd en vrijwel niet meer kon lopen door een infectie in de wervelkolom. | |||
== Loopbaan == | |||
Na twaalf ambachten en dertien ongelukken werd Rammers in februari 1992 door de Socialistische Partij gevraagd om raadslid voor hen te worden in de Raad van Amsterdam Noord. Twee jaar later werd hij fractievoorzitter en na ernstige meningsverschillen besloot Rammers om samen met Bob Tromp de fractie van "Leefbaar Noord" in het leven te roepen. | |||
Dat was zijn eigen keuze, omdat de SP hem in 1998 als lijsttrekker in Amsterdam Noord wilde hebben. Na de keuze om de SP te verlaten, werd hij door diverse media benaderd , onder andere "De Nieuwe Revu", "De Telegraaf" en ook de Amsterdamse lokale tv-zender "AT5" benaderd om aan te geven om welke reden hij de SP verliet. Jan Marijnissen relativeerde de door Rammers aangegeven bezwaren tegen de SP en noemde hem recalcitrant (Nieuwe Revu, maart 1998). | |||
Intussen zette Rammers en Tromp Leefbaar Noord stevig in de steigers. Die partij floreerde in 2002 en werd de tweede partij in de raad. Rammers is fractievoorzitter geweest van 2008 tot het opheffen van de Stadsdeelraden in maart 2014. Rammers was de huisschrijver van Leefbaar Noord en schreef mee aan alle betogen en ook de opzienbarende verkiezingskrant van 2010. | |||
Onderwijl confronteerde hij het bestuur heel vaak met hun wanbeleid en stond daarmee menigmaal in de Telegraaf. Intussen had hij het opgegeven om beroepscineast te worden, maar ging wel door met speelfilms te maken. | |||
Films: "Het Gat van Wormer" (1975), "White Killer" (1976), "Halu" (1980) "Dumpzone" (2004) en diverse andere kortere films. Een aantal hiervan zijn in de jaren 80 op nationale tv vertoond in het programma "In de Kijkerd" van Wim Bosboom ( "In de Kijkerd", "Is daar Iemand", "Een Natte Droom") en de avondvullende film "Dumpzone" maakte fuore op het populaire lokale TV-sytation TV Hilversum. Honderden enthousiaste reacties dwongen hem om in 2011 met deel 2 te beginnen. | |||
Verder verscheen het boek "Dumpzone, Het Monster van Loosdrecht" op 26-09-2014, uitgegeven door "Boekscout.nl" te Soest. | |||
== Prive== | |||
Herman Rammers is na 25 jaar samenwonen in 2003 getrouwd met Johanna Christina Koppelaar en heeft geen | |||
kinderen | |||
== Externe links == | |||
Versie van 12 okt 2014 07:51
Hermanus Wilhelmus Rammers (1-12-1956, Amsterdam) is een Nederlandse schrijver en ex-fractievoorzitter van de SP en Leefbaar Noord in de voormalige Stadsdeelraad Noord, waarin hij 22 jaar lang raadslid en fractievoorzitter was. Hij is verder een volle neef van Appie Rammers, de bassist van de beroemde jaren zestig band "The Outsiders", welke geleid werd door Wally Tax. Herman Rammers besloot ondanks het feit hij dezelfde muzikaliteit bezit als zijn beroemde neef te gaan voor een carrière in de Film. Wel componeert hij zelf filmmuziek.
Biografie
Rammers is opgegroeid Tuindorp Nieuwendam, een wijk in Amsterdam Noord en ging van 1963 tot 1969 naar de Wognumerschool. Daarna volgde hij een Atheneumopleiding op de SGN (Scholengemeenschap Noord) eveneens in Amsterdam Noord. Vanaf zijn zestiende levensjaar maakt hij speelfilms, zij het niet beroepsmatig.
In de tweede helft van de zeventig jaren verloor hij zijn interesse in een academische opleiding Biologie en meldde zich aan op de Nederlandse Film- en Televisieacademie. Daar vond men zijn films "on-Nederlands" en weigerden hem op de opleiding. Tot op heden is hij dan ook amateurcineast gebleven, echter niet onverdienstelijk.
Intussen zorgde hij voor zijn levensonderhoud in het begin vooral met banen in de administratieve sector en daarna op het gebied van welzijn en ouderenvervoer. In februari 1992 vroeg de SP hem om de fractie in de Noordamsterdamse Deelraad te versterken en in 1994 zelfs om de driekoppig fractie te leiden.
Na in 1998 verder te zijn gegaan met de, door hemzelf opgerichte, partij "Leefbaar Noord" heeft Rammers tweeëntwintig jaar raadslidmaatschap achter de rug, waarmee hij het langst zittende deelraadslid in Amsterdam is geweest. In april 2014 heeft hij deze carrière afgesloten, waarna hij erg ziek werd en vrijwel niet meer kon lopen door een infectie in de wervelkolom.
Loopbaan
Na twaalf ambachten en dertien ongelukken werd Rammers in februari 1992 door de Socialistische Partij gevraagd om raadslid voor hen te worden in de Raad van Amsterdam Noord. Twee jaar later werd hij fractievoorzitter en na ernstige meningsverschillen besloot Rammers om samen met Bob Tromp de fractie van "Leefbaar Noord" in het leven te roepen.
Dat was zijn eigen keuze, omdat de SP hem in 1998 als lijsttrekker in Amsterdam Noord wilde hebben. Na de keuze om de SP te verlaten, werd hij door diverse media benaderd , onder andere "De Nieuwe Revu", "De Telegraaf" en ook de Amsterdamse lokale tv-zender "AT5" benaderd om aan te geven om welke reden hij de SP verliet. Jan Marijnissen relativeerde de door Rammers aangegeven bezwaren tegen de SP en noemde hem recalcitrant (Nieuwe Revu, maart 1998).
Intussen zette Rammers en Tromp Leefbaar Noord stevig in de steigers. Die partij floreerde in 2002 en werd de tweede partij in de raad. Rammers is fractievoorzitter geweest van 2008 tot het opheffen van de Stadsdeelraden in maart 2014. Rammers was de huisschrijver van Leefbaar Noord en schreef mee aan alle betogen en ook de opzienbarende verkiezingskrant van 2010.
Onderwijl confronteerde hij het bestuur heel vaak met hun wanbeleid en stond daarmee menigmaal in de Telegraaf. Intussen had hij het opgegeven om beroepscineast te worden, maar ging wel door met speelfilms te maken.
Films: "Het Gat van Wormer" (1975), "White Killer" (1976), "Halu" (1980) "Dumpzone" (2004) en diverse andere kortere films. Een aantal hiervan zijn in de jaren 80 op nationale tv vertoond in het programma "In de Kijkerd" van Wim Bosboom ( "In de Kijkerd", "Is daar Iemand", "Een Natte Droom") en de avondvullende film "Dumpzone" maakte fuore op het populaire lokale TV-sytation TV Hilversum. Honderden enthousiaste reacties dwongen hem om in 2011 met deel 2 te beginnen.
Verder verscheen het boek "Dumpzone, Het Monster van Loosdrecht" op 26-09-2014, uitgegeven door "Boekscout.nl" te Soest.
Prive
Herman Rammers is na 25 jaar samenwonen in 2003 getrouwd met Johanna Christina Koppelaar en heeft geen kinderen