Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Volksgeneeskunde: verschil tussen versies
(nieuw) |
(van Andel, Bakker, De Cock) |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Volksgeneeskunde''' werd door de [[Gorinchem]]se huisarts en historicus Martinus Antonie van Andel (1878–1941) gedefinieerd als ’alles wat het volk, steunende op mondelinge of schriftelijke overlevering, op eigen initiatief en op eigen verantwoording aanwendt, om ziekten of verwondingen te genezen, dus zonder daarbij medische hulp of medische voorlichting in te roepen’.<ref>Martinus Antonie van Andel, ''Volksgeneeskunst in Nederland'', diss. Leiden 1909, p. 8. Citaat in [http://www.gewina-studium.nl/index.php/studium/article/view/URN%3ANBN%3ANL%3AUI%3A10-1-115537/9673 ''Studium''] tijdschrift voor Wetenschaps- en Universiteitsgeschiedenis</ref> | '''Volksgeneeskunde''' werd door de [[Gorinchem]]se huisarts en historicus [[Martinus Antonie van Andel]] (1878–1941) gedefinieerd als ’alles wat het volk, steunende op mondelinge of schriftelijke overlevering, op eigen initiatief en op eigen verantwoording aanwendt, om ziekten of verwondingen te genezen, dus zonder daarbij medische hulp of medische voorlichting in te roepen’.<ref>Martinus Antonie van Andel, ''Volksgeneeskunst in Nederland'', diss. Leiden 1909, p. 8. Citaat in [http://www.gewina-studium.nl/index.php/studium/article/view/URN%3ANBN%3ANL%3AUI%3A10-1-115537/9673 ''Studium''] tijdschrift voor Wetenschaps- en Universiteitsgeschiedenis</ref> | ||
Er zijn nauwelijks studies over de volksgeneeskunde in het [[Nederlands]]e taalgebied. Slechts drie personen hebben zich uitvoerig met dit onderwerp beziggehouden: de artsen Martinis Antonie van Andel (1878–1941), [[Cornelis Bakker]] uit [[Broek in Waterland]} (1863–1933) en de onderwijzer [[Alfons De Cock]] uit [[Denderleeuw]] ([[Belgie]]).<ref>Paul van Dijk, ''Volksgeneeskunde in Nederland en Vlaanderen'', Deventer 1982, pas. 13.</ref> | |||
Het bestuderen van de volksgeneeskunde is van belang voor de [[volkskunde]],<ref name=ntvg>Martinus Antonie van Andel, ''Volksgeneeskunde en haar beteekenis voor de Nederlandsche volkskunde'', Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde, 10 juni 1941, 85, p. 2697–2705. [http://www.ntvg.nl/publicatie/volksgeneeskunde-en-haar-beteekenis-voor-de-nederlandsche-volkskunde/pdf (online)]</ref> dus de [[etnologie]] en de [[culturele antropologie]]. | Het bestuderen van de volksgeneeskunde is van belang voor de [[volkskunde]],<ref name=ntvg>Martinus Antonie van Andel, ''Volksgeneeskunde en haar beteekenis voor de Nederlandsche volkskunde'', Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde, 10 juni 1941, 85, p. 2697–2705. [http://www.ntvg.nl/publicatie/volksgeneeskunde-en-haar-beteekenis-voor-de-nederlandsche-volkskunde/pdf (online)]</ref> dus de [[etnologie]] en de [[culturele antropologie]]. | ||
Versie van 20 jan 2014 12:32
Volksgeneeskunde werd door de Gorinchemse huisarts en historicus Martinus Antonie van Andel (1878–1941) gedefinieerd als ’alles wat het volk, steunende op mondelinge of schriftelijke overlevering, op eigen initiatief en op eigen verantwoording aanwendt, om ziekten of verwondingen te genezen, dus zonder daarbij medische hulp of medische voorlichting in te roepen’.[1]
Er zijn nauwelijks studies over de volksgeneeskunde in het Nederlandse taalgebied. Slechts drie personen hebben zich uitvoerig met dit onderwerp beziggehouden: de artsen Martinis Antonie van Andel (1878–1941), Cornelis Bakker uit [[Broek in Waterland]} (1863–1933) en de onderwijzer Alfons De Cock uit Denderleeuw (Belgie).[2]
Het bestuderen van de volksgeneeskunde is van belang voor de volkskunde,[3] dus de etnologie en de culturele antropologie.
De moderne geneeskunde dankt een aantal belangrijke medicijnen aan behandelingen die ut de volksgeneeskunde stammen. Zo leidde het gebruik van wilgenschors om pijn te verlichten tot de ontdekking van acetylsalicylzuur, dat bekend werd onder de merknaam aspirine. De Engelse geneesheer Wiliam Withering was de eerste die het gebruik van het vingerhoedskruid (Digitalis purpurea) tegen hartkwalen beschreef, nadat hij het gebruik ervan als volksgeneesmiddel van een oude vrouw had leren kennen.[4][3]
Naast werkzame methoden waren er ook praktijken die nauwelijks effect hadden of die zelfs schadelijk waren.[5]
Bronnen, noten en/of referenties
|
Hulp genealogie en geschiedenis (Nederland) • Deepl vertaler • Schrijfassistent VRT • ChatGPT (Opgepast! Altijd verifiëren!) • Claude.ai (Opgepast! Altijd verifiëren!) • Copilot (Opgepast! Altijd verifiëren!) • tekst herschrijven met scribbr.io •