Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Adriaan van Haemstede: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(namen, wikilinks, poging betere leesbaarheid, typfoutjes, enz, toevoegingen, link naar boekversies online)
(infobox, toevoegingen, bronnen)
Regel 1: Regel 1:
{{Infobox persoon
| naam            = Haemstedius
| afbeelding      =
| onderschrift    =
| volledigenaam  = Adrianus Cornelis van Haemstede
| pseudoniem      =
| bijnaam        =
| academischetitel=
| adeltitel      =
| religieuzetitel =
| religieuzenaam  =
| handtekening    =
| geboortedatum  = ca. [[1525]]
| geboorteplaats  =
| sterfdatum      = [[1562]]
| sterfplaats    =
| doodsoorzaak    =
| nationaliteit  = Nederlands
| beroep          = predikant
| bekendvan      = Boek ''Historie der Martelaren''
| algemeennaam1  =
| algemeen1      =
| algemeennaam2  =
| algemeen2      =
| tijdvak1        =
| functie1        =
| tijdvak2        =
| functie2        =
| tijdvak3        =
| functie3        =
| tijdvak4        =
| functie4        =
| tijdvak5        =
| functie5        =
| tijdvak6        =
| functie6        =
| tijdvak7        =
| functie7        =
| tijdvak8        =
| functie8        =
| tijdvak9        =
| functie9        =
| partners        =
| kinderen        =
| religie        = aanvankelijk [[rooms-katholieke kerk|rooms-katholiek]]<br/>dan gereformeerd
| politieknaam    =
| politiek        =
| politieknaam1  =
| politiek1      =
| politieknaam2  =
| politiek2      =
| overignaam1    =
| overig1        =
| overignaam2    =
| overig2        =
| zieook          =
| website        =
| portaal        =
| extra portaal  =
}}
'''Adriaan van Haemstede''' (ook: '''Adriaen''' of '''Adrianus''' '''Haemstede''' of '''Haemstedius''') was een gereformeerd geestelijke in de zestiende eeuw, die in 1559 een boek uitgaf over de christelijke martelaren vanaf de eerste eeuw tot in zijn tijd.
'''Adriaan van Haemstede''' (ook: '''Adriaen''' of '''Adrianus''' '''Haemstede''' of '''Haemstedius''') was een gereformeerd geestelijke in de zestiende eeuw, die in 1559 een boek uitgaf over de christelijke martelaren vanaf de eerste eeuw tot in zijn tijd.


==Leven==
==Leven==
Adriaan werd ongeveer in 1525 geboren in [[Zeeland]], mogelijk te [[Zierikzee]]. Waarschijnlijk was hij een kleinzoon van [[Witte van Haemstede]], en dus van adellijke afkomst.<ref>Gewoonlijk stelt men dat hij langs vaderszijde afstamde van de graven uit het Hollandse Huis, en langs moederszijde van de graven van [[Aarschot]]. De ''Christelijke Encyclopedie'' vermeldt dat dr. L. A. van Langeraad „met deze afstamming korte metten” maakte, maar dat dr. A. A. van Schelven ze handhaaft.</ref>
Adriaan werd ongeveer in 1525 geboren in [[Zeeland]], mogelijk te [[Zierikzee]]. Waarschijnlijk was hij een kleinzoon van [[Witte van Haemstede]], en dus van adellijke afkomst.<ref>Gewoonlijk stelt men dat hij langs vaderszijde afstamde van de graven uit het Hollandse Huis, en langs moederszijde van de graven van [[Aarschot]]. De ''Christelijke Encyclopedie'' vermeldt dat dr. L. A. van Langeraad „met deze afstamming korte metten” maakte, maar dat dr. A. A. van Schelven ze handhaaft.</ref>
Na het overlijden van zijn ouders, werd hij opgevangen door mr. Lieven van Burgh.<ref name=Antwaarps>''Echt Antwaarps'', [http://www.wursten.be/antwerps/de-eerste-antwerpse-predikanten/protestantse-predikanten-in-antwerpen-deel-1-16e-eeuw/adriaan-van-haemstede/ ''Protestantse predikanten in Antwerpen''] lemma uit:'' Biografisch lexicon voor de geschiedenis van het Nederlands protestantisme''</ref>


Hij werd beschreven als „een lanckachtig man, mager, met eenen dunnen bruynachtigen baerde, ende hebbende veel sproe­ten in syn aensicht”.<ref name=CE>''De Christelijke Encyclopedie''</ref>
Hij werd beschreven als „een lanckachtig man, mager, met eenen dunnen bruynachtigen baerde, ende hebbende veel sproe­ten in syn aensicht”.<ref name=CE>''De Christelijke Encyclopedie''</ref>
Regel 8: Regel 70:
Hij studeerde aan de [[Katholieke Universiteit Leuven|Universiteit van Leuven]] en schreef er een werk over [[canoniek recht]]. In 1552 werd hij tot [[priesterwijding|priester gewijd]]. Kort daarop sloot hij zich aan bij de gereformeerde kerk.
Hij studeerde aan de [[Katholieke Universiteit Leuven|Universiteit van Leuven]] en schreef er een werk over [[canoniek recht]]. In 1552 werd hij tot [[priesterwijding|priester gewijd]]. Kort daarop sloot hij zich aan bij de gereformeerde kerk.


In 1556 was hij predikant in [[Oost-Friesland]]. Van daar werd hij naar [[Antwerpen (stad)|Antwerpen]] gestuurd, waar ds. Gaspar Van der Heyden gevraagd had om vervangen te worden. Aanvankelijk voelde hij zich als prediker een ’nieuwe­ling’, maar de gereformeerde gemeente te  Antwerpen nam sterk toe. Ondanks de vervolging door de katholieke [[inquisitie]], kwamen steeds meer mensen naar de bijeenkomsten van de gereformeerden, zodat het zodat het niet lang meer mogelijk zou zijn om in het geheim te blijven prediken.  
In 1556 was hij predikant in [[Oost-Friesland]]. Van daar werd hij naar [[Antwerpen (stad)|Antwerpen]] gestuurd, waar ds. [[Gaspar Van der Heyden]] gevraagd had om vervangen te worden. Aanvankelijk voelde hij zich als prediker een ’nieuwe­ling’, maar de gereformeerde gemeente te  Antwerpen nam sterk toe. Ondanks de vervolging door de katholieke [[inquisitie]], kwamen steeds meer mensen naar de bijeenkomsten van de gereformeerden, zodat het zodat het niet lang meer mogelijk zou zijn om in het geheim te blijven prediken.  


In Antwerpen leerde Haemstede in armoedige omstandigheden leven. Bij een bepaalde gelegenheid had hij geen geld om zijn haar te laten knippen. In die periode rees er een onenigheid tussen Haemstede en de kerkenraad te Antwerpen. Hij werd regelmatig uitgenodigd om op vergaderingen in particuliere huizen over de boodschap van het evangelie te komen spreken. Sommige van de gastheren waren rijke burgers, die hem van al het nodige voorzagen. De kerkenraad was hiervan niet op de hoogte en ging niet akkoord met deze methode. De kerkenraad te Emden, die blijkbaar als een zetel van hoger beroep fungeerde, gaf Haemstede gelijk en spoorde hen tot vrede aan. Intussen keek hij naar uit dat Gaspar Van der Heyden zou terugkomen, zodat hij terug naar Emden zou kunnen reizen.
In Antwerpen leerde Haemstede in armoedige omstandigheden leven. Bij een bepaalde gelegenheid had hij geen geld om zijn haar te laten knippen. In die periode rees er een onenigheid tussen Haemstede en de kerkenraad te Antwerpen. Hij werd regelmatig uitgenodigd om op vergaderingen in particuliere huizen over de boodschap van het evangelie te komen spreken. Sommige van de gastheren waren rijke burgers, die hem van al het nodige voorzagen. De kerkenraad was hiervan niet op de hoogte en ging niet akkoord met deze methode. De kerkenraad te Emden, die blijkbaar als een zetel van hoger beroep fungeerde, gaf Haemstede gelijk en spoorde hen tot vrede aan. Intussen keek hij naar uit dat Gaspar Van der Heyden zou terugkomen, zodat hij terug naar Emden zou kunnen reizen.
Regel 14: Regel 76:
Gedurende het jaar 1558 bleef hij actief in Antwerpen. Op 9 juni 1558 predikte hij in het openbaar ’op de [[Meir (Antwerpen)|Maere]]’. Dit werd een startsignaal voor nieuwe vervolgingen. Op 26 november 1558 schreef Haem­stede een brief aan Calvijn over huwelijkszaken. Hij werkte in die tijd ook aan zijn Martelarenboek.
Gedurende het jaar 1558 bleef hij actief in Antwerpen. Op 9 juni 1558 predikte hij in het openbaar ’op de [[Meir (Antwerpen)|Maere]]’. Dit werd een startsignaal voor nieuwe vervolgingen. Op 26 november 1558 schreef Haem­stede een brief aan Calvijn over huwelijkszaken. Hij werkte in die tijd ook aan zijn Martelarenboek.


Op 20 december werd er een prijs van 300 [[Carolusgulden]] op zijn hoofd gezet. Op 24 december werd zijn vriend [[Gillis Verdickt]] te [[Brussel (stad)|Brussel]] verbrand, en diens broer [[Anthonie Verdickt|Anthonie]] op 12 januari 1559. Haemstede deed zijn beklag in een brief aan [[Frede­rik III van de Palts]]. Uit zijn brief blijkt dat Haemstede ondanks het verbod nog steeds predikte.
Op 20 december werd er een prijs van 300 [[Carolusgulden]] op zijn hoofd gezet. (Als vergelijking: aanhouding van [[Gaspar Van der Heyden]] zou met 50 gulden worden beloond.)<ref name=Antwaarps/> Op 24 december werd zijn vriend [[Gillis Verdickt]] te [[Brussel (stad)|Brussel]] verbrand, en diens broer [[Anthonie Verdickt|Anthonie]] op 12 januari 1559. Haemstede deed zijn beklag in een brief aan [[Frede­rik III van de Palts]]. Uit zijn brief blijkt dat Haemstede ondanks het verbod nog steeds predikte.


Samen met 13 families van handelaars vertrok vertrok Haemstede in februari 1559 uit Antwerpen naar [[Aken]]. Hij kreeg er de toelating om binnen te komen en predikte tot de inwoners.
Samen met 13 families van handelaars vertrok vertrok Haemstede in februari 1559 uit Antwerpen naar [[Aken]]. Hij kreeg er de toelating om de stad te betreden en predikte tot de inwoners.


In Aken stelde hij een [[geloofsbelijdenis]] op waaruit blijkt dat zijn zienswijzen meer overeenstemden met [[Melanchthon]] en [[Zwingli]] dan met [[Calvijn]]. Toch blijkt uit zijn werk dat hij  
In Aken stelde hij een ''confessie'' of [[geloofsbelijdenis]] op waaruit blijkt dat zijn zienswijzen meer overeenstemden met [[Melanchthon]] en [[Zwingli]] dan met [[Calvijn]].<ref name=refdag>{{ts.|Reformatorisch Dagblad}}, 27 maart 2012, [http://www.refdag.nl/kerkplein/kerknieuws/auteur_martelarenboek_van_haemstede_overleed_450_jaar_geleden_1_632461 ''Auteur martelarenboek Van Haemstede overleed 450 jaar geleden'']</ref> Toch blijkt uit zijn werk dat hij bij het schrijven ervan ook Calvijns ''[[Institutio Religionis Christianae|Institutio]]'' raadpleegde.<ref name=Enc>''Christelijke Encyclopedie'', lemma: [http://www.theologienet.nl/documenten/Haemstedius.rtf ''Adriaan Haemstedius'']</ref>


Toen koningin [[Elizabeth I van Engeland|Elizabeth]] in Engeland de troon besteeg, zocht Haemstede bij haar toevlucht voor zijn geloofsgenoten. Tegen mei 1559 was hij in [[Londen]], waar de Nederlandse vluchtelingen hem tot hun predikant verkozen.
Toen koningin [[Elizabeth I van Engeland|Elizabeth]] in Engeland de troon besteeg, zocht Haemstede bij haar toevlucht voor zijn geloofsgenoten. Tegen mei 1559 was hij in [[Londen]], waar de Nederlandse vluchtelingen hem tot hun predikant verkozen.


Omdat radicale wederdopers op het Europese vasteland voor heel wat onrust hadden gezorgd, beval de koningin in 1560 dat alle anabaptisten het land moesten verlaten. Maar Haemstede deed positieve uitspraken over de gematigde [[anabaptisten]]: hij noemde hen „wakkere leden van Christus”. Zijn eigen kerkenraad wenste dat hij zich niet met de Wederdopers zou inlaten, wegens het risico dat ze hierdoor de bescherming van de koningin zouden verspelen. Maar Haemstede bleef pleiten voor gewetensvrijheid en tolerantie. Hij was in dat opzicht zijn tijd een paar eeuwen tevoren. De protestantse bisschop [[Edmund Grindal]], die het opzicht had over de gemeenten van vluchtelingen, vond Haemstede suspect omdat hij de Wederdopers verdedigde. Op 5 augustus 1560 werd Haemstede afgezet als predikant, en op 16 november 1560 werd hij door bisschop Grindal plechtig geëxcommuniceerd. Haemstede kreeg een maand tijd om Engeland te verlaten. De reis verliep niet zonder moeilijkheden. Het schip waarmee hij met zijn zwangere vrouw en drie kinderen reisde, leed schipbreuk aan de [[Hoek van Holland]]. In februari kwam hij veilig aan te [[Emden]]. Zijn vrouw beviel van een drieling, waarvan één kind stierf. Terwijl ze een tijdje in [[Oldersum]] woonden, en hij niet als predikant aan de slag kon, teelde hij zijn eigen groenten in de tuin. Hij woonde in april 1562 nog in [[Groningen]]. Na de toestemming te hebben verkregen van de kerkenraad te Emden, reisde hij in 1562 terug naar Londen. Daar gaf Grindal hem op 31 juli de mogelijkheid om te herroepen, maar Haemstede deed dit niet. Bijgevolg werd hij uit Engeland verbannen.
Omdat radicale wederdopers op het Europese vasteland voor heel wat onrust hadden gezorgd, beval de koningin in 1560 dat alle anabaptisten het land moesten verlaten. Maar Haemstede deed positieve uitspraken over de gematigde [[anabaptisten]]: hij noemde hen „wakkere leden van Christus”.<ref name=Enc/> Zijn eigen kerkenraad wenste dat hij zich niet met de Wederdopers zou inlaten, wegens het risico dat ze hierdoor de bescherming van de koningin zouden verspelen. Maar Haemstede bleef pleiten voor gewetensvrijheid en tolerantie. Hij was in dat opzicht zijn tijd een paar eeuwen tevoren. De protestantse bisschop [[Edmund Grindal]], die het opzicht had over de gemeenten van vluchtelingen, vond Haemstede suspect omdat hij de Wederdopers verdedigde. Men verdacht hem er ook van dat hij een anabaptistische zienswijze over de [[incarnatie]] verdedigde.<ref name=bio>[http://www.dbnl.org/tekst/bie_005biog03_01/bie_005biog03_01_0345.php ''Adriaan van Haemstede''], in: Jan Pieter de Bie en Jakob Loosjes, ''Biographisch woordenboek van protestantsche godgeleerden in Nederland''. Deel 3. Martinus Nijhoff, ’s-Gravenhage 1919-1931, op dbnl.org</ref>
 
Haemstede schreef: ''„Dat Christus uit een vrouw geboren is, is een bijkomende omstandigheid naast het funda­mentele beginsel, dat Hij het fundament onzer zaligheid is. Onder Anabaptisten, zelfs onder Papisten en andere secten bevinden zich enkele zwakke ledematen van Christus’ Gemeente.”''<ref name=Enc/> Op 5 augustus 1560 werd Haemstede afgezet als predikant, en op 16 november 1560 werd hij door bisschop Grindal plechtig geëxcommuniceerd. Ook zijn sympathisanten werden met excommunicatie bedreigd.<ref name=Antwaarps/> Haemstede kreeg een maand tijd om Engeland te verlaten. De reis verliep niet zonder moeilijkheden. Het schip waarmee hij met zijn zwangere vrouw en drie kinderen reisde, leed schipbreuk aan de [[Hoek van Holland]]. In februari kwam hij veilig aan te [[Emden]]. Zijn vrouw beviel van een drieling, waarvan één kind stierf. Terwijl ze een tijdje in [[Oldersum]] woonden, en hij niet als predikant aan de slag kon, teelde hij zijn eigen groenten in de tuin. Hij woonde in april 1562 nog in [[Groningen]]. Na de toestemming te hebben verkregen van de kerkenraad te Emden, reisde hij in 1562 terug naar Londen. Daar gaf Grindal hem op 31 juli de mogelijkheid om te herroepen, maar Haemstede deed dit niet. Bijgevolg werd hij uit Engeland verbannen.


In deze tijd schreef hij:
In deze tijd schreef hij:
:''„Het is een arm voghel, die maer een nest en heeft. Het aardrijk behoort den Heere toe en ick weet dat hij my nog wel een plaetse versorgen sal, oft myn vianden wel leet is.”
:''„Het is een arm voghel, die maer een nest en heeft. Het aardrijk behoort den Heere toe en ick weet dat hij my nog wel een plaetse versorgen sal, oft myn vianden wel leet is.”


In 1562 overleed hij op 37-jarige leeftijd.
In [[1562]] overleed hij op 37-jarige leeftijd.


==Martelarenboek==
==Martelarenboek==
Regel 38: Regel 102:


==Bronnen en weblinks==
==Bronnen en weblinks==
* [http://www.theologienet.nl/documenten/Haemstedius.rtf Adriaan Haemstedius] artikel uit de ''Christelijke Encyclopedie'', op theologienet.nl
* [http://www.theologienet.nl/documenten/Haemstedius.rtf ''Adriaan Haemstedius''] in de ''Christelijke Encyclopedie'', Kok, Kampen, op theologienet.nl
* [http://www.gameo.org/encyclopedia/contents/haemstede_adriaen_cornelis_van_1525_1562 Haemstede, Adriaen Cornelis van, (1525–1562)] in de [[Global Anabaptist Mennonite Encyclopedia Online]]
* [http://www.gameo.org/encyclopedia/contents/haemstede_adriaen_cornelis_van_1525_1562 ''Haemstede, Adriaen Cornelis van'', (1525–1562)] in de [[Global Anabaptist Mennonite Encyclopedia Online]]
* [http://www.dbnl.org/tekst/bie_005biog03_01/bie_005biog03_01_0345.php ''Adriaan van Haemstede''], in: Jan Pieter de Bie en Jakob Loosjes, ''Biographisch woordenboek van protestantsche godgeleerden in Nederland''. Deel 3. Martinus Nijhoff, ’s-Gravenhage 1919-1931, op dbnl.org
* {{ts.|Reformatorisch Dagblad}}, 27 maart 2012, [http://www.refdag.nl/kerkplein/kerknieuws/auteur_martelarenboek_van_haemstede_overleed_450_jaar_geleden_1_632461 ''Auteur martelarenboek Van Haemstede overleed 450 jaar geleden'']
* {{ts.|Reformatorisch Dagblad}}, 27 maart 2012, [http://www.refdag.nl/kerkplein/kerknieuws/auteur_martelarenboek_van_haemstede_overleed_450_jaar_geleden_1_632461 ''Auteur martelarenboek Van Haemstede overleed 450 jaar geleden'']
;Verwijzingen
;Verwijzingen

Versie van 8 nov 2013 10:09

rel=nofollow

Adriaan van Haemstede (ook: Adriaen of Adrianus Haemstede of Haemstedius) was een gereformeerd geestelijke in de zestiende eeuw, die in 1559 een boek uitgaf over de christelijke martelaren vanaf de eerste eeuw tot in zijn tijd.

Leven

Adriaan werd ongeveer in 1525 geboren in Zeeland, mogelijk te Zierikzee. Waarschijnlijk was hij een kleinzoon van Witte van Haemstede, en dus van adellijke afkomst.[1]

Na het overlijden van zijn ouders, werd hij opgevangen door mr. Lieven van Burgh.[2]

Hij werd beschreven als „een lanckachtig man, mager, met eenen dunnen bruynachtigen baerde, ende hebbende veel sproe­ten in syn aensicht”.[3]

Hij studeerde aan de Universiteit van Leuven en schreef er een werk over canoniek recht. In 1552 werd hij tot priester gewijd. Kort daarop sloot hij zich aan bij de gereformeerde kerk.

In 1556 was hij predikant in Oost-Friesland. Van daar werd hij naar Antwerpen gestuurd, waar ds. Gaspar Van der Heyden gevraagd had om vervangen te worden. Aanvankelijk voelde hij zich als prediker een ’nieuwe­ling’, maar de gereformeerde gemeente te Antwerpen nam sterk toe. Ondanks de vervolging door de katholieke inquisitie, kwamen steeds meer mensen naar de bijeenkomsten van de gereformeerden, zodat het zodat het niet lang meer mogelijk zou zijn om in het geheim te blijven prediken.

In Antwerpen leerde Haemstede in armoedige omstandigheden leven. Bij een bepaalde gelegenheid had hij geen geld om zijn haar te laten knippen. In die periode rees er een onenigheid tussen Haemstede en de kerkenraad te Antwerpen. Hij werd regelmatig uitgenodigd om op vergaderingen in particuliere huizen over de boodschap van het evangelie te komen spreken. Sommige van de gastheren waren rijke burgers, die hem van al het nodige voorzagen. De kerkenraad was hiervan niet op de hoogte en ging niet akkoord met deze methode. De kerkenraad te Emden, die blijkbaar als een zetel van hoger beroep fungeerde, gaf Haemstede gelijk en spoorde hen tot vrede aan. Intussen keek hij naar uit dat Gaspar Van der Heyden zou terugkomen, zodat hij terug naar Emden zou kunnen reizen.

Gedurende het jaar 1558 bleef hij actief in Antwerpen. Op 9 juni 1558 predikte hij in het openbaar ’op de Maere’. Dit werd een startsignaal voor nieuwe vervolgingen. Op 26 november 1558 schreef Haem­stede een brief aan Calvijn over huwelijkszaken. Hij werkte in die tijd ook aan zijn Martelarenboek.

Op 20 december werd er een prijs van 300 Carolusgulden op zijn hoofd gezet. (Als vergelijking: aanhouding van Gaspar Van der Heyden zou met 50 gulden worden beloond.)[2] Op 24 december werd zijn vriend Gillis Verdickt te Brussel verbrand, en diens broer Anthonie op 12 januari 1559. Haemstede deed zijn beklag in een brief aan Frede­rik III van de Palts. Uit zijn brief blijkt dat Haemstede ondanks het verbod nog steeds predikte.

Samen met 13 families van handelaars vertrok vertrok Haemstede in februari 1559 uit Antwerpen naar Aken. Hij kreeg er de toelating om de stad te betreden en predikte tot de inwoners.

In Aken stelde hij een confessie of geloofsbelijdenis op waaruit blijkt dat zijn zienswijzen meer overeenstemden met Melanchthon en Zwingli dan met Calvijn.[4] Toch blijkt uit zijn werk dat hij bij het schrijven ervan ook Calvijns Institutio raadpleegde.[5]

Toen koningin Elizabeth in Engeland de troon besteeg, zocht Haemstede bij haar toevlucht voor zijn geloofsgenoten. Tegen mei 1559 was hij in Londen, waar de Nederlandse vluchtelingen hem tot hun predikant verkozen.

Omdat radicale wederdopers op het Europese vasteland voor heel wat onrust hadden gezorgd, beval de koningin in 1560 dat alle anabaptisten het land moesten verlaten. Maar Haemstede deed positieve uitspraken over de gematigde anabaptisten: hij noemde hen „wakkere leden van Christus”.[5] Zijn eigen kerkenraad wenste dat hij zich niet met de Wederdopers zou inlaten, wegens het risico dat ze hierdoor de bescherming van de koningin zouden verspelen. Maar Haemstede bleef pleiten voor gewetensvrijheid en tolerantie. Hij was in dat opzicht zijn tijd een paar eeuwen tevoren. De protestantse bisschop Edmund Grindal, die het opzicht had over de gemeenten van vluchtelingen, vond Haemstede suspect omdat hij de Wederdopers verdedigde. Men verdacht hem er ook van dat hij een anabaptistische zienswijze over de incarnatie verdedigde.[6]

Haemstede schreef: „Dat Christus uit een vrouw geboren is, is een bijkomende omstandigheid naast het funda­mentele beginsel, dat Hij het fundament onzer zaligheid is. Onder Anabaptisten, zelfs onder Papisten en andere secten bevinden zich enkele zwakke ledematen van Christus’ Gemeente.”[5] Op 5 augustus 1560 werd Haemstede afgezet als predikant, en op 16 november 1560 werd hij door bisschop Grindal plechtig geëxcommuniceerd. Ook zijn sympathisanten werden met excommunicatie bedreigd.[2] Haemstede kreeg een maand tijd om Engeland te verlaten. De reis verliep niet zonder moeilijkheden. Het schip waarmee hij met zijn zwangere vrouw en drie kinderen reisde, leed schipbreuk aan de Hoek van Holland. In februari kwam hij veilig aan te Emden. Zijn vrouw beviel van een drieling, waarvan één kind stierf. Terwijl ze een tijdje in Oldersum woonden, en hij niet als predikant aan de slag kon, teelde hij zijn eigen groenten in de tuin. Hij woonde in april 1562 nog in Groningen. Na de toestemming te hebben verkregen van de kerkenraad te Emden, reisde hij in 1562 terug naar Londen. Daar gaf Grindal hem op 31 juli de mogelijkheid om te herroepen, maar Haemstede deed dit niet. Bijgevolg werd hij uit Engeland verbannen.

In deze tijd schreef hij:

„Het is een arm voghel, die maer een nest en heeft. Het aardrijk behoort den Heere toe en ick weet dat hij my nog wel een plaetse versorgen sal, oft myn vianden wel leet is.”

In 1562 overleed hij op 37-jarige leeftijd.

Martelarenboek

Zijn boek De Gheschiedenisse ende den doodt der vromen Martelaren, die om het ghetuyghenisse des Evangeliums haer bloedt ghestort hebben, van de tyden Christi af, tot ten jare MDLIX toe, byeen vergadert op het kortste, werd voor het eerst uitgegeven in 1559. Hierin verzamelde hij verslagen over de vervolgingen van gereformeerden tot vlak voor het boek werd uitgegeven. Het werd verscheidene malen herdrukt: Dordrecht 1657, Brielle 1658, Dordrecht 1659, Amsterdam 1671, en later; het werd minstens 18 keer gedrukt.

Omdat Haemstede zich mild opstelde tegenover de Wederdopers, werd sinds de uitgave van 1566 zijn naam als auteur uit zijn eigen boek weggelaten, tot Johannes Gijsius (1586–1652), predikant te Streefkerk en heruitgever van het Martelarenboek, de naam van Van Haemstede terug opnam, onder de opdracht en de vermaning aan de overheid die vooraan in het boek staan.

Bronnen en weblinks

Verwijzingen
  1. º Gewoonlijk stelt men dat hij langs vaderszijde afstamde van de graven uit het Hollandse Huis, en langs moederszijde van de graven van Aarschot. De Christelijke Encyclopedie vermeldt dat dr. L. A. van Langeraad „met deze afstamming korte metten” maakte, maar dat dr. A. A. van Schelven ze handhaaft.
  2. 2,0 2,1 2,2 Echt Antwaarps, Protestantse predikanten in Antwerpen lemma uit: Biografisch lexicon voor de geschiedenis van het Nederlands protestantisme
  3. º De Christelijke Encyclopedie
  4. º Reformatorisch Dagblad, 27 maart 2012, Auteur martelarenboek Van Haemstede overleed 450 jaar geleden
  5. 5,0 5,1 5,2 Christelijke Encyclopedie, lemma: Adriaan Haemstedius
  6. º Adriaan van Haemstede, in: Jan Pieter de Bie en Jakob Loosjes, Biographisch woordenboek van protestantsche godgeleerden in Nederland. Deel 3. Martinus Nijhoff, ’s-Gravenhage 1919-1931, op dbnl.org