Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Hekatoncheir: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
kGeen bewerkingssamenvatting
(infobox)
Regel 1: Regel 1:
De '''Hekatoncheires''' ({{grc}} {{Grieks|Ἐκατόγχειρες}}, ''Honderdhandigen''), ook wel '''Hecatonchiren''' (gelatiniseerd) of {{la}} '''Centimani''' zijn [[Reus (mythologisch wezen)|reuzen]] uit de [[Griekse mythologie]], die, naar verluidt, honderd handen en vijftig hoofden hadden. Door hun enorme kracht en strijdlust zouden zij een beslissende rol hebben gespeeld in de [[titanenstrijd|oorlog]] tussen de [[Olympische goden]] en de [[Titanen]].
{{Griekse mythologie
| naam          = Hekatoncheiren
| anderenamen    = (honderdhandigen)
| Grieks        = Ἐκατόγχειρες
| geslacht      = M
| functie        =
| type          = Hekatoncheiren
| Romeins        =
| vader          = [[Ouranos]]
| moeder        = [[Gaia]]
| ouder          =
| gehuwdmet      =
| partners      =
| kinderen      =
}}


Volgens [[Hesiodus]] vochten de drie broers ''Briareus'' (’de sterke’, ook wel ''Aigaion'' of ''Aegaeon'' in het Latijn), ''Gyges'', en ''Cottus'', zoons van [[Gaia]] en [[Ouranos (mythologie)|Ouranos]], aan de zijde van de Olympiërs; [[Vergilius]] daarentegen schrijft dat ze aan de zijde van de Titanen streden en Briareus dat onder de [[Etna (vulkaan)|Etna]] werd begraven.
De '''Hekatoncheires''' ([[Grieks]]: {{Grieks|Ἐκατόγχειρες}}, ''Honderdhandigen''), ook wel '''Hecatonchiren''' (gelatiniseerd) ([[Latijn]]:) '''Centimani''' zijn [[Reus (mythologisch wezen)|reuzen]] uit de [[Griekse mythologie]], die, naar verluidt, honderd handen en vijftig hoofden hadden. Door hun enorme kracht en strijdlust zouden zij een beslissende rol hebben gespeeld in de [[titanenstrijd|oorlog]] tussen de [[Olympische goden]] en de [[Titanen]].
 
Bang voor hun kracht verbande [[Ouranos]] de Hekatoncheiren onder de aarde. [[Gaia]] liet Ouranos daarom door zijn zoon [[Kronos]] met een stenen sikkel ontmannen. Daarna sloot Kronos op zijn beurt de Hekatoncheiren op, en wel in de [[Tartaros]], samen met de [[cykloop|Cyklopen]].<ref>{{Aut|Alexander Eliot, Mircea Eliade, Joseph Campbell}}, ''Mythen van de Mensheid'', Kosmos Amsterdam, Heideland-Orbis Hasselt, Nederlandstalige uitgave 1977. p. 70</ref>
 
Volgens [[Hesiodus]] vochten de drie broers ''Briareos'' (’de sterke’, ook wel ''Aigaion'' of ''Aegaeon'' in het Latijn), ''Gyges'' (of ''Gyes''), en ''Kottos'', zonen van [[Gaia]] en [[Ouranos (mythologie)|Ouranos]], aan de zijde van de Olympiërs; [[Vergilius]] daarentegen schrijft dat ze aan de zijde van de Titanen streden en dat Briareos onder de [[Etna (vulkaan)|Etna]] werd begraven.


== Bronnen ==
== Bronnen ==
Regel 10: Regel 28:
Volgens [[Apollonius Rhodius|Apollonius van Rhodos]] was Aegaeon een zoon van [[Pontus (mythologie)|Pontus]] en Gaia, de heerser van Aegaea, vond hij het oorlogsschip uit en was hij een vijand van Poseidon. In de [[Metamorfosen (Romeinse literatuur)|Metamorfosen]] van [[Ovidius]] en in het werk van [[Apollonius van Tyana]] word hij als een zeegod beschreven.
Volgens [[Apollonius Rhodius|Apollonius van Rhodos]] was Aegaeon een zoon van [[Pontus (mythologie)|Pontus]] en Gaia, de heerser van Aegaea, vond hij het oorlogsschip uit en was hij een vijand van Poseidon. In de [[Metamorfosen (Romeinse literatuur)|Metamorfosen]] van [[Ovidius]] en in het werk van [[Apollonius van Tyana]] word hij als een zeegod beschreven.


==Verwijzingen==
<references />
{{Commonscat|Hecatonchires}}
{{Commonscat|Hecatonchires}}


[[Categorie:Griekse mythologie]]
[[Categorie:Griekse mythologie]]
[[Categorie:Reus]]
[[Categorie:Reus]]

Versie van 12 jun 2012 10:40

rel=nofollow

De Hekatoncheires (Grieks: Ἐκατόγχειρες, Honderdhandigen), ook wel Hecatonchiren (gelatiniseerd) (Latijn:) Centimani zijn reuzen uit de Griekse mythologie, die, naar verluidt, honderd handen en vijftig hoofden hadden. Door hun enorme kracht en strijdlust zouden zij een beslissende rol hebben gespeeld in de oorlog tussen de Olympische goden en de Titanen.

Bang voor hun kracht verbande Ouranos de Hekatoncheiren onder de aarde. Gaia liet Ouranos daarom door zijn zoon Kronos met een stenen sikkel ontmannen. Daarna sloot Kronos op zijn beurt de Hekatoncheiren op, en wel in de Tartaros, samen met de Cyklopen.[1]

Volgens Hesiodus vochten de drie broers Briareos (’de sterke’, ook wel Aigaion of Aegaeon in het Latijn), Gyges (of Gyes), en Kottos, zonen van Gaia en Ouranos, aan de zijde van de Olympiërs; Vergilius daarentegen schrijft dat ze aan de zijde van de Titanen streden en dat Briareos onder de Etna werd begraven.

Bronnen

Hesiodus verhaalt hoe Ouranos de broers na hun geboorte in de Tartaros wierp om te voorkomen dat ze hem van zijn troon zouden stoten. Daar bleven ze, bewaakt door Kampe, totdat Zeus hen bevrijdde om hen aan zijn zijde te laten strijden tijdens de Titanomachie. Na de oorlog met de Titanen werden de Hekatoncheiren aangesteld als bewakers van Tartaros. Briareus was volgens Hesiodos de schoonzoon van Poseidon door een huwelijk met zijn dochter Kymopoliea.

Pausanias vertelt in zijn Beschrijving van Griekenland (Ἑλλάδος περιήγησις) hoe Briareus scheidsrechter was bij een conflict tussen Helios en Poseidon, waarbij hij de landengte van Korinthe aan de laatste toewees, maar de Acropolis van Korinthië als heiligdom aan de zonnegod.

Volgens Apollonius van Rhodos was Aegaeon een zoon van Pontus en Gaia, de heerser van Aegaea, vond hij het oorlogsschip uit en was hij een vijand van Poseidon. In de Metamorfosen van Ovidius en in het werk van Apollonius van Tyana word hij als een zeegod beschreven.

Verwijzingen

  1. º Alexander Eliot, Mircea Eliade, Joseph Campbell, Mythen van de Mensheid, Kosmos Amsterdam, Heideland-Orbis Hasselt, Nederlandstalige uitgave 1977. p. 70

Wikimedia Commons  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Hecatonchires op Wikimedia Commons.

rel=nofollow