Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Enon: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
({{Bron|bronvermelding= {{References}} }} + Link fix) |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Enon''' is een [[indierock]]band die na het uiteenvallen van [[Brainiac (band)|Brainiac]] opgericht werd door John Schmersal, Rick Lee en Steve Calhoon. Later kwam [[Toko Yasuda]] van de band [[The Lapse]] bij de band. Hoewel de leden van Enon verblijven in [[Philedelphia]], wordt de band vooral beschouwd als invloedrijke band uit de New Yorkse muziekscene, waaruit zij van oorsprong opkwam. De band heeft een [[cult (cultuur)|cult]]-status en wordt met name bij critici en muzikanten hooggeprezen, maar heeft tot op heden een beperkt mainstream succes, hoewel de band wel reeds een decennium in zowel Amerika, Japan en Europa jaarlijks optreedt op prominente festivals. | '''Enon''' is een [[indierock]]band die na het uiteenvallen van [[Brainiac (band)|Brainiac]] opgericht werd door John Schmersal, Rick Lee en Steve Calhoon. Later kwam [[Toko Yasuda]] van de band [[The Lapse]] bij de band. | ||
{{inhoud links}} | |||
Hoewel de leden van Enon verblijven in [[Philedelphia]], wordt de band vooral beschouwd als invloedrijke band uit de New Yorkse muziekscene, waaruit zij van oorsprong opkwam. De band heeft een [[cult (cultuur)|cult]]-status en wordt met name bij critici en muzikanten hooggeprezen, maar heeft tot op heden een beperkt mainstream succes, hoewel de band wel reeds een decennium in zowel Amerika, Japan en Europa jaarlijks optreedt op prominente festivals. | |||
== Biografie == | == Biografie == | ||
[[John Schmersal|Schmersal]] speelde aanvankelijk in de band [[Brainiac (band)|Brainiac]] en richtte samen met Lee en Calhoon Enon op (vernoemd naar de plaats [[Enon (plaats)|Enon]] in [[Ohio (staat)|Ohio]]) dat dichtbij zijn geboortestad [[Dayton (Ohio)|Dayton]] ligt, na de plotse dood van Brainiacs frontman Timmy Taylor en de daaruit voortvloeiende bandopheffing. Vlak na Brainiac maakte hij eerst nog een soloalbum onder de naam John Stuart Mill.<ref>[http://www.allmusic.com/artist/john-stuart-mill-p380984 Bio John Stuart Mill on allmusic.com]</ref> Rick Lee en Steve Calhoon waren beide leden van de band [[Skeleton Key (band)|Skeleton Key]] (met onder andere ook [[Erik Sanko]]), een bevriende band waar Brainiac mee getourd. Lee maakte een serie [[percussie]]-geluiden gemaakt met een 'trash-kit', een drumstel gemaakt van afvalvoorwerpen, waaronder een propaan tank. Een soort [[arts povera]] omgevormd in een muziekinstrument zoals ook de band [[Neptune (band)|Neptune]] dat doet. Na de verschijning van hun eerste album, ''[[Believo!]]'', in 1999 verlaat Calhoon de band en wordt hij vervangen door [[Toko Yasuda]] op basgitaar, keyboard en zang. Yasuda speelde voor Enon in [[The Van Pelt]], [[The Lapse]] en ook nog kort bij [[Blonde Redhead]]. [[Matt Schultz]] treedt aan als drummer, Lee speelt gitaar vanaf dat moment. In de nieuwe bezetting brengt de band in 2002 ''[[High Society (album)|High Society]]'' uit en gaat de groep op tournee met onder meer [[The Faint]]. Vrijwel alle albums komen uit op het prestigieuze en legendarische [[noise rock|noise-]] en [[indierock]]label [[Touch and Go Records]] uit Chicago. Lee verlaat de band en Enon publiceert Hocus Pocus in 2003, een collectie van singles die eerder werden uitgegeven. In februari 2005 gevolgd door [[Lost Marbles and Exploded Evidence]], wederom een verzamelaar met obscure tracks verspreidt via internet aangevuld met een bonus-dvd. In 2007 helpen alle drie de leden van de band individueel mee aan het [[Les Savy Fav]]-album ''Let's Stay Friends''. Yasuda leverde aan eerdere albums al vocale bijdragen, zoals bijvoorbeeld de openingstrack van ''[[The Cat and the Cobra]]''. Enon bracht op 9 oktober 2007 hun vierde studioalbum, ''[[Grass Geysers...Carbon Clouds]]'', uit op [[Touch & Go Records]]<sup>[http://www.touchandgorecords.com/bands/album.php?id=435]</sup> en ging op tournee. Mede door hulp van leden van [[Feverdream]] tourde de band door Rusland, via de connecties van de Nederlandse band, waarmee ze contact hadden. In de zomer van 2008 kondigde Schulz aan dat hij de band zou verlaten. Naderhand ging hij drummen bij [[Holy Fuck]]. Enon werkte naderhand tot nog toe met verschillende drummers en gaven aan pas op hun nieuwe album naar buiten te treden met een definitieve nieuwe bezetting. | [[John Schmersal|Schmersal]] speelde aanvankelijk in de band [[Brainiac (band)|Brainiac]] en richtte samen met Lee en Calhoon Enon op (vernoemd naar de plaats [[Enon (plaats)|Enon]] in [[Ohio (staat)|Ohio]]) dat dichtbij zijn geboortestad [[Dayton (Ohio)|Dayton]] ligt, na de plotse dood van Brainiacs frontman Timmy Taylor en de daaruit voortvloeiende bandopheffing. Vlak na Brainiac maakte hij eerst nog een soloalbum onder de naam John Stuart Mill.<ref>[http://www.allmusic.com/artist/john-stuart-mill-p380984 Bio John Stuart Mill on allmusic.com]</ref> Rick Lee en Steve Calhoon waren beide leden van de band [[Skeleton Key (band)|Skeleton Key]] (met onder andere ook [[Erik Sanko]]), een bevriende band waar Brainiac mee getourd. Lee maakte een serie [[percussie]]-geluiden gemaakt met een 'trash-kit', een drumstel gemaakt van afvalvoorwerpen, waaronder een propaan tank. Een soort [[arts povera]] omgevormd in een muziekinstrument zoals ook de band [[Neptune (band)|Neptune]] dat doet. Na de verschijning van hun eerste album, ''[[Believo!]]'', in 1999 verlaat Calhoon de band en wordt hij vervangen door [[Toko Yasuda]] op basgitaar, keyboard en zang. Yasuda speelde voor Enon in [[The Van Pelt]], [[The Lapse]] en ook nog kort bij [[Blonde Redhead]]. [[Matt Schultz]] treedt aan als drummer, Lee speelt gitaar vanaf dat moment. In de nieuwe bezetting brengt de band in 2002 ''[[High Society (album)|High Society]]'' uit en gaat de groep op tournee met onder meer [[The Faint]]. Vrijwel alle albums komen uit op het prestigieuze en legendarische [[noise rock|noise-]] en [[indierock]]label [[Touch and Go Records]] uit Chicago. Lee verlaat de band en Enon publiceert Hocus Pocus in 2003, een collectie van singles die eerder werden uitgegeven. In februari 2005 gevolgd door [[Lost Marbles and Exploded Evidence]], wederom een verzamelaar met obscure tracks verspreidt via internet aangevuld met een bonus-dvd. In 2007 helpen alle drie de leden van de band individueel mee aan het [[Les Savy Fav]]-album ''Let's Stay Friends''. Yasuda leverde aan eerdere albums al vocale bijdragen, zoals bijvoorbeeld de openingstrack van ''[[The Cat and the Cobra]]''. Enon bracht op 9 oktober 2007 hun vierde studioalbum, ''[[Grass Geysers...Carbon Clouds]]'', uit op [[Touch & Go Records]]<sup>[http://www.touchandgorecords.com/bands/album.php?id=435]</sup> en ging op tournee. Mede door hulp van leden van [[Feverdream]] tourde de band door Rusland, via de connecties van de Nederlandse band, waarmee ze contact hadden. In de zomer van 2008 kondigde Schulz aan dat hij de band zou verlaten. Naderhand ging hij drummen bij [[Holy Fuck]]. Enon werkte naderhand tot nog toe met verschillende drummers en gaven aan pas op hun nieuwe album naar buiten te treden met een definitieve nieuwe bezetting. | ||
Brainiacs bassist Monasterio werd na Brainiac video director en maakte twee clips voor Enon. In 2008 bracht hij ook een album uit met zijn band [[Model/Actress]] waaraan ook Schmersal een bijdrage levert. In 2009 en 2010 tourt Schmersal als bassist mee in de band [[Caribou (band)|Caribou]]. Ondertussen werkt Yasuda aan een solo-album<ref>http://issuu.com/subbacultcha/docs/subbacultcha-november2010</ref>. | Brainiacs bassist Monasterio werd na Brainiac video director en maakte twee clips voor Enon. In 2008 bracht hij ook een album uit met zijn band [[Model/Actress]] waaraan ook Schmersal een bijdrage levert. In 2009 en 2010 tourt Schmersal als bassist mee in de band [[Caribou (band)|Caribou]]. Ondertussen werkt Yasuda aan een solo-album<ref>[http://issuu.com/subbacultcha/docs/subbacultcha-november2010 issuu.com]</ref>. | ||
== Instrumentarium == | == Instrumentarium == | ||
| Regel 64: | Regel 67: | ||
== Externe links == | == Externe links == | ||
{{Sjabloon:Weblinks | |||
|website1=http://www.enon.tv |titel1=Officiële website |1=Enon | |||
|website2=http://www.viva-radio.com/77Boadrum/drummers.php?id=75&view=video |titel2=77 Boadrum Site Profile |2=op Viva Radio, Sep 2007. ([[Adobe Flash|Flash]]) | |||
|website3=http://blogs.sfweekly.com/shookdown/2008/04/last_night_enon_with_the_black.php |titel3=Enon with The Blacks at SF's Bottom of the Hill |3=on SF Weekly review (14 april 2008) | |||
}} | |||
{{Link myspace.com|id=enonmusic|label=Enon}} | |||
=== | {{Link allmusic|label=Enon|id=11:ch98s36la3rg}} | ||
=== | === Interviews en video === | ||
{{Sjabloon:Weblinks | |||
|website1=http://www.timmcmahan.com/enon2.htm |titel1=Lazy-i Interview |1=oktober 2003 | |||
|website2=http://www.timmcmahan.com/enon3.htm |titel2=Lazy-i Interview |2=juni 2005 | |||
|website3=punkcast.com/314/index.html |titel3=PUNKCAST#314 @ Mighty Robot |3=, Brooklyn - 22 augustus 2003. ([[Realplayer]]) | |||
}} | |||
{{ | {{Bron|bronvermelding= | ||
{{References}} | |||
}} | |||
[[Categorie:Amerikaanse rockband]] | [[Categorie:Amerikaanse rockband]] | ||
[[Categorie:Indie]] | [[Categorie:Indie]] | ||
Versie van 14 apr 2012 10:33
Enon is een indierockband die na het uiteenvallen van Brainiac opgericht werd door John Schmersal, Rick Lee en Steve Calhoon. Later kwam Toko Yasuda van de band The Lapse bij de band.
Hoewel de leden van Enon verblijven in Philedelphia, wordt de band vooral beschouwd als invloedrijke band uit de New Yorkse muziekscene, waaruit zij van oorsprong opkwam. De band heeft een cult-status en wordt met name bij critici en muzikanten hooggeprezen, maar heeft tot op heden een beperkt mainstream succes, hoewel de band wel reeds een decennium in zowel Amerika, Japan en Europa jaarlijks optreedt op prominente festivals.
Biografie
Schmersal speelde aanvankelijk in de band Brainiac en richtte samen met Lee en Calhoon Enon op (vernoemd naar de plaats Enon in Ohio) dat dichtbij zijn geboortestad Dayton ligt, na de plotse dood van Brainiacs frontman Timmy Taylor en de daaruit voortvloeiende bandopheffing. Vlak na Brainiac maakte hij eerst nog een soloalbum onder de naam John Stuart Mill.[1] Rick Lee en Steve Calhoon waren beide leden van de band Skeleton Key (met onder andere ook Erik Sanko), een bevriende band waar Brainiac mee getourd. Lee maakte een serie percussie-geluiden gemaakt met een 'trash-kit', een drumstel gemaakt van afvalvoorwerpen, waaronder een propaan tank. Een soort arts povera omgevormd in een muziekinstrument zoals ook de band Neptune dat doet. Na de verschijning van hun eerste album, Believo!, in 1999 verlaat Calhoon de band en wordt hij vervangen door Toko Yasuda op basgitaar, keyboard en zang. Yasuda speelde voor Enon in The Van Pelt, The Lapse en ook nog kort bij Blonde Redhead. Matt Schultz treedt aan als drummer, Lee speelt gitaar vanaf dat moment. In de nieuwe bezetting brengt de band in 2002 High Society uit en gaat de groep op tournee met onder meer The Faint. Vrijwel alle albums komen uit op het prestigieuze en legendarische noise- en indierocklabel Touch and Go Records uit Chicago. Lee verlaat de band en Enon publiceert Hocus Pocus in 2003, een collectie van singles die eerder werden uitgegeven. In februari 2005 gevolgd door Lost Marbles and Exploded Evidence, wederom een verzamelaar met obscure tracks verspreidt via internet aangevuld met een bonus-dvd. In 2007 helpen alle drie de leden van de band individueel mee aan het Les Savy Fav-album Let's Stay Friends. Yasuda leverde aan eerdere albums al vocale bijdragen, zoals bijvoorbeeld de openingstrack van The Cat and the Cobra. Enon bracht op 9 oktober 2007 hun vierde studioalbum, Grass Geysers...Carbon Clouds, uit op Touch & Go Records[1] en ging op tournee. Mede door hulp van leden van Feverdream tourde de band door Rusland, via de connecties van de Nederlandse band, waarmee ze contact hadden. In de zomer van 2008 kondigde Schulz aan dat hij de band zou verlaten. Naderhand ging hij drummen bij Holy Fuck. Enon werkte naderhand tot nog toe met verschillende drummers en gaven aan pas op hun nieuwe album naar buiten te treden met een definitieve nieuwe bezetting.
Brainiacs bassist Monasterio werd na Brainiac video director en maakte twee clips voor Enon. In 2008 bracht hij ook een album uit met zijn band Model/Actress waaraan ook Schmersal een bijdrage levert. In 2009 en 2010 tourt Schmersal als bassist mee in de band Caribou. Ondertussen werkt Yasuda aan een solo-album[2].
Instrumentarium
Enon is een gitaargerichte band, maar heeft net als voorganger Brainiac een prominent aanwezigheid van de analoge synthesizer in veel elektronischere getinte songs, met name Moog synthesizers. Schmersal speelt meestal Teisco gitaren, maar heeft ook een Phantom VI (geërfd van Taylor). Tevens werd voor hem een unieke gitaar ontworpen door Yuri Landman, genaamd de 'Twister'. Een variant van de Springtime gitaar, maar met een zogenaamde scaloped neck. Een hals waarbij de fretten uitgeveild zijn. Yasuda speelt een Jazz Bass met een speciaal stemmechaniek op de E-snaar waarmee ze die met een snelle handeling naar een D kan omklikken.
Trivia
De band trad in 2008 op in het tweede seizoen van de Nick Jr. show Yo Gabba Gabba!.
Discografie
Albums
- 1998 Long Play
- 1999 Believo!
- 2002 High Society
- 2003 Hocus Pocus
- 2004 Onhold
- 2005 Lost Marbles and Exploded Evidence (compilatiealbum en dvd-set)
- 2007 Grass Geysers...Carbon Clouds
Singles
- 1998 "Fly South"
- 1999 "Motor Cross"
- 2001 "Listen (While You Talk)"
- 2001 "Marbles Explode"
- 2001 "The Nightmare Of Atomic Men"
- 2002 Enon [Self-Titled]
- 2002 "Drowning Appointment"
- 2003 "In This City"
- 2003 "Evidence"
- 2003 "Because Of You"
- 2003 "Starcastic"
Compilaties
- 2001 track "New York's Alright (If You Like Saxophones)" op This Is Next Year: A Brooklyn-Based Compilation
- 2001 track "Tilt You Up" op Multiball #21
- 2001 track "Off The Hook" op Friction Records Vol. 1
- 2001 track "Stamina Obliterate" op For Fun Only!
- 2002 track "White Rabbit" op Don't Know When I'll Be Home Again (A Compilation Benefiting American Veterans Of The Vietnam War)
- 2003 track "Sex Beat" op On The High Wire (U.S. Pop Life Vol. 15 Power - Energy)
- 2004 track "Shave" op The 2004 Believer Music Issue Compilation
- 2005 track "Marbles Explode" op Friction Records Free Sampler CD
Videografie
- "Come Into" (2001, geregisseerd door Paul Cordes Wilm)
- "Cruel" (2001, geregisseerd door Paul Cordes Wilm)
- "Window Display" (2002, geregisseerd door Brian Quain, geen officiële video)
- "Carbonation" (July 2002, geregisseerd door Paul Cordes Wilm)
- "Pleasure and Privilege" (October 2002, geregisseerd door Clark Vogeler)
- "In This City" (February 2003, geregisseerd door Josh Graham, Juan Monasterio en Arya Senboutaraj)
- "Murder Sounds" (2004, geregisseerd door Paul Cordes Wilm)
- "Daughter in the House of Fools" (2004, geregisseerd door Rainbows & Vampires)
- "Mikazuki" (2004, geregisseerd door The Wilderness)
Zie ook
Externe links
Officiële website Enon 77 Boadrum Site Profile op Viva Radio, Sep 2007. (Flash) Enon with The Blacks at SF's Bottom of the Hill on SF Weekly review (14 april 2008)
Enon op Myspace
(en) Enon in de database van allmusic
Interviews en video
Lazy-i Interview oktober 2003 Lazy-i Interview juni 2005 [punkcast.com/314/index.html PUNKCAST#314 @ Mighty Robot] , Brooklyn - 22 augustus 2003. (Realplayer)
Bronvermelding