Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Jacques Kraaijeveld: verschil tussen versies
(Bron:http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jacques_Kraaijeveld&oldid=23158407) |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 4: | Regel 4: | ||
Sinds 1991 brengt hij zijn werkzaamheden als bedrijfsjournalist, [[copywriter]] en redacteur naar buiten via tekstbureau To The Point.<ref>[www.tekstbureautothepoint.nl tekstbureau]</ref> | Sinds 1991 brengt hij zijn werkzaamheden als bedrijfsjournalist, [[copywriter]] en redacteur naar buiten via tekstbureau To The Point.<ref>[www.tekstbureautothepoint.nl tekstbureau]</ref> | ||
{{bron|1= | |||
{{reflist}} | |||
}} | |||
{{DEFAULTSORT:Kraaijeveld, Jacques}} | {{DEFAULTSORT:Kraaijeveld, Jacques}} | ||
[[Categorie:Nederlands schrijver]] | [[Categorie:Nederlands schrijver]] | ||
Versie van 18 nov 2010 20:48
Jacob Cornelis (Jacques) Kraaijeveld (Sliedrecht, 15 mei 1953) is een Nederlands schrijver.
Jacques Kraaijeveld werkte eerst 15 jaar in het onderwijs als leraar Nederlands en Engels, voordat hij fulltime als schrijver aan de slag ging. Hij combineerde journalistieke werkzaamheden (onder meer voor Weekblad Schuttevaer) met het schrijven van poëzie (Kinderen van Krankenstein in 1989 en Monument voor mijn moeder in 2001). Hij schreef een paar populaire boeken over taboe onderwerpen als poepen (De grote boodschap, 1992) en het mannelijk geslachtsdeel (De jonge heer, 1995). Daarnaast verscheen de afgelopen tien jaar een serie interviewbundels, waarin water de rode draad vormt: Baggerdiep (1995), Mensen van het water (1997), Maritieme kopstukken (2002) en Waterwijs (2004). Met name in de laatste twee uitgaven portretteerde hij industriële kopstukken als Kommer Damen, Ton Kooren, Rob van Gelder en Jan van Seumeren. In 2006 verscheen zijn laatste boek Het Evangelie volgens Jacob Cornelis, een verzameling van zijn artikelen voor de pagina Religie & Filosofie in dagblad Trouw.
Sinds 1991 brengt hij zijn werkzaamheden als bedrijfsjournalist, copywriter en redacteur naar buiten via tekstbureau To The Point.[1]
Bronvermelding